به بدنت گوش بده دقیقا یعنی چه؟

به بدنت گوش بده دقیقا یعنی چه؟

حتما تا به حال شنیده اید که بعضی ورزشکاران یا مربیان ورزشی برای ایجاد انگیزه می گویند خود را مجبور به انجام آنچه فکر می کنی دشوار است بکن و از این دست جمله ها. خب ما هم گوش می دهیم و هنگام ورزش فشار را اضافه می کنیم و ناگهان می بینیم که ای دل غافل! عضله آسیب می بیند، سلام استراحت مطلق. در چنین مواقعی وقتی پیش دکتر می روی می پرسد: حس کردی که می خواهی آسیب ببینی؟ مشکل از کی شروع شد؟ و در نهایت توصیه اش این است: دفعه ی بعد به بدنت گوش بده!
در همین موقع ما هم با لبخندی زیبا حرف پزشک را تایید می کنیم و قول می دهیم که دفعه بعد حرف بدنمان را گوش دهیم. بعد از اینکه از مطب بیرون می آییم به تنها چیزی که فکر می کنیم این است: به بدنم گوش بدم؟ یعنی چی؟ این گوش دادن به بدن چیست که جلوی همه اتفاقات بد را می گیرد و دنیا را گلستان می کند؟
چیزی که همه مطمئنا می دانیم این است: ورزش چیز خوبیست. مقدار مناسب ورزش با شدت درست خوب است. اما چالش واقعی این است که بدانیم مقدار کافی چه زمانی است و بیش از حد چه موقعی اتفاق می افتد. خبر خوب این است که بدنمان همه این حد و حدود را می داند. ما فقط باید ذهنمان را تمرین دهیم تا نشانه ها را شناسایی کند و بفهمد کی پایش را روی گاز بگذارد و کی ترمز دستی مان را بکشد.

من علامت را دیدم ( اما آیا چشمانم را باز کرد؟ )

این قابل فهم است که فکر کنیم مصدومیت های حاصل از ورزش فقط یک بدشانسی ساده است. اما با این وجود بدن قبل از این اتفاق دلخراش سعی می کند بگوید که در خطر هستید. دکتر داوگ اندروز، مدیر پزشکی ورزش و بهداشت و درمان می گوید: شاید آسیب دیدن اتفاقی باشد، اما بدنمان فوق العاده باهوش است. اگر وقت بگذاریم و به آن گوش دهیم از بسیاری مصدومیت های شدید می توان پیشگیری کرد. وقتی درد را تجربه می کنیم، بدن مسلما می خواهد بگوید یک جای کار می لنگد، به خود فرد بستگی دارد که متوجه شود هر نشانه به چه معناست.
درد درست مانند چراغ چک کردن موتور در ماشین است. چشم پوشی کردن از این چراغ چشمک زدن به ناچار باعث یک مشکل می شود. علائم هشدار دهنده بدن می تواند نامحسوس تر از یک ماشین باشد. اما وقتی صحبت از پیشگیری مشکلات کوچک برای تبدیل شدن به یک مشکل بزرگ است، علائم و نشانه هایی وجود دارد که مانند خط مقدم دفاعی عمل می کنند. مسلم است که درد و خستگی همراه همیشگی بیشتر روتین های ورزشی است اما مهم این است که بفهمیم درد و سوزش از چه حدی نباید تجاوزکند.

اتصال به شایع ترین علائم هشدار دهنده

وقتی بدانیم به چه چیزی گوش می دهیم شنیدن صدای آژیر خطر بدن نیز ساده تر می شود. با نشانه های خطر سه موقعیت شایع که می توانند عملکردتان را در حال ورزش و یا کارهای عادی روزانه به خطر بیاندازند، بیشتر آشنا شوید.

1- تمرین بیش از حد

به دلیل انجام بیش از حد ورزش های شدید و درست ریکاوری نکردن بعد از آنها اتفاق می افتد. اگر تا به حال دوره های ترکیبی خستگی طولانی مدت را تجربه کردید مطمئنا نشانه های تمرین بیش از حد را چشیده اید: دردی که دست از سرتان بر نمی دارد، بی خوابی، سرما خوردگی که به راحتی خوب نمی شود، و نوسانات قلبی.

به چه چیزی گوش دهیم: با اینکه آزمایش مشخصی برای تشخیص تمرین بیش از حد وجود ندارد، می توان به خوبی از وقوعش با خبر شد. علاوه بر اینکه باید مراقب علائمی که بالا گفته شد باشید می توانید روی شدت ضربان قلب خود نیز نظارت کنید و ضربان قلب را هنگام استراحت و در بالاترین حد خود تعیین کنید. بالا بودن ضربان قلب هنگام استراحت و یا عدم توانایی در بالا بردن ضربان قلب هنگام ورزش هر دو می توانند نشانه های تمرین بیش از حد یا تمرین زدگی باشند. اگر فکر می کنید دچار تمرین زدگی شدید، وقتش است به خود استراحت دهید و ریکاوری کنید. چند روزی استراحت کنید و سعی کنید کیفیت خواب را بالا ببرید و همچنین غذاهای کامل و مغذی میل کنید.

2- آسیب دیدن

حتی کوچکترین آسیب های ورزش نیازمند توجه هستند، اما چطور بفهمیم کی صدمه دیده ایم؟

به چه چیزی گوش دهیم: با مشاهده درد مزمن و مداوم ادامه دادن به ورزش و تمرین ایده ی خوبی نیست. شاید در آن لحظه اتفاق خاصی نیوفتد اما احساس درد مداوم در ساق پا یا تیر کشیدن اذیت کننده در شانه شاید می خواهد چیزی به شما بگوید. با توجه به علائم خطر می توانید از هر نوع آسیب دیدگی پیشگیری کنید. ابتدا باید به این پی ببرید که با یک درد مداوم سر و کار دارید، مهم نیست چقدر این درد کم باشد. سپس تا زمانی که کاملا قسمت دردناک را ترمیم کنید سعی کنید روتین ورزشی که دنبال می کنید کنار بگذارید.
بیشتر دردهای شدید به دلیل محدودیت فاسیا، یا بافت همبند که عضله و مفصل را به هم متصل می کند اتفاق می افتد و منجر به گرفتگی، درد و محدود شدن دامنه حرکتی می شود. راه حل: از یک رولر فومی استفاده کنید تا فاسیا شکسته شود سپس چند حرکت کششی مخصوص ناحیه ای که مشکل دارید انجام دهید.
بعد از استراحت دادن و کشش منطقه ای که مشکل دارد، زمان انجام کمی تمرین قدرتی است. ولی این بار منظور از قدرتی وزنه و لیفت نیست. روی قوی کردن عضله ای که ضعیف شده تمرکز کنید نه عضله ای که همین حالا هم قوی است. حتی در چنین موقعیتی می توانید از فیزیوتراپی نیز کمک بگیرید.

3- بی نظمی در خواب

کم خوابی و خواب بی کیفیت به غیر از اینکه روحیه را خراب می کند عوارض گسترده ای را روی بدن به جا می گذارد. کاهش ناگهانی انرژی در طول روز، افزایش هورمون استرس، و شدت گرفتن عادات بد غذایی از نشانه های بی نظمی در خواب است. وقتی سطح انرژی مان پایین می رود معمولا با کافئین، قند و نوشیدنی های انرژی زا به مبارزه با آن می رویم. این راه حل های آنی تنها مشکل کمبود انرژی را پیچیده تر می کند. طولی نمی کشد که مریضی، افسردگی و یا خستگی مزمن خود را نشان می دهند.
به چه چیزی گوش دهیم: همه یک شب بی خوابی را تجربه کردیم اما چیزی که باید به آن توجه کنیم این است که تعداد دفعات بی خوابی یا دمدمی شدن چقدر است و آیا غالبا گرفتارش هستیم یا خیر. اگر گرسنگی غیر عادی، بد خلقی مکرر، مشکل در تمرکز، و مشکل در هوشیار ماندن با وجود استفاده از کافئین و نوشیدنی های انرژی زا را داشتید، مسلما مشکل خوابی دارید که نیاز به توجه ویژه دارد.
به جای خود درمانی با قند و کافئین، سعی کنید برای زمان خواب یک روتین مناسب ایجاد کنید. بدهی که به خواب دارید فقط با استراحت با کیفیت تصفیه خواهد شد. اضافه کردن یک یا دو ساعت به زمان خواب در طول دوره ی یک ماهه می تواند الگوی خواب طبیعی را سر جای خود برگرداند.
همین که احساس خوب استراحت کردن را تجربه کردید باید توجه خود را به سوخت رسانی درست به بدن معطوف کنید. غذاهای مغذی ( مثلا پروتئین به جای قند ) مقدار زیادی آب، و میان وعده های سالم. کمی مصرف کافئین را محدود کنید، فقط مقداری اول صبح استفاده کنید.

کاری از گروه ترجمه به اندام ( دکتر کرمانی )