صحبت با کودکان درباره وزن: باید و نبایدها

وزن موضوع بسیار حساسی است، مخصوصا زمانی که کودک نیز درگیرش باشد. چه فرزندتان چاق باشد چه لاغر باشد و یا خودتان فکر کنید که او تصور منفی از بدنش دارد، مشکل است بدون اینکه گیجشان کنیم یا اوضاع را بدتر کنیم درباره مشکل وزنشان صحبت کنیم.
در واقع کودکان حتی زمانی که والدینشان نمیبینند نیز با فشارها و نا امنی هایی که به بدنشان مربوط است سر و کار دارند. تحقیقات جدید نشان داده نیمی از دختران و یک سوم پسران 6 تا 8 ساله فکر می کنن وزن ایده آلشان کمتر از سایز کنونی بدنشان است.

واقعیت ناراحت کننده تر این است که در سن 7 سالگی از هر 4 کودک یکی درگیر برخی رفتارهای رژیمی است. با وجود تلاش های ما، کودکان متوجه وسواس فرهنگی مان نسبت به وزن می شوند.
اگر بخواهیم آنها را از تجربه کردن رژیم های غذایی خطرناک یا تصمیمات اشتباه دور نگه داریم، ضروری است که با آنها یک خط ارتباطی برقرار کنیم و به آنها بیاموزیم که چگونه می توان سبک زندگی سالم بنا کرد. بسیاری از ما متخصص سلامت کودکان نیستیم و اصلا نمی دانیم چطور این کار را انجام دهیم، به همین دلیل ما با چند متخصص مشورت کردیم تا توصیه های خود را در اختیار ما قرار دهند.
کریستی کینگ، متخصص تغذیه بالینی ارشد در بیمارستان کودکان تگزاس است، او هر روزه کودکان و خانواده های زیادی را در زمینه رژیم و سلامت راهنمایی می کند، او یک لیست مفید از باید و نباید ها آماده کرده تا به والدین کمک کند بتوانند یک مذاکره سازنده را با فرزند خود شروع کنند. در ادامه این باید و نباید ها را خواهید خواند:

باید: به جای وزن روی سلامت کودک تمرکز کنید

به جای اینکه بنشینید و با فرزند خود درباره سایز بدنش صحبت کنید، به دنبال تصمیماتش درمورد سبک زندگی، سطح فعالیت، و عادات غذایی باشید. این تصوررا که سایز بدن مهمترین چیز است را برطرف کنید. کینگ می گوید: ما می خواهیم توجه را از روی وزن و ظاهر برداریم و تمرکز را روی سلامت بگذاریم. چون در نهایت سلامت باعث تناسب و کاهش وزن هم می شود.

نباید: احساسات فرزند خود را نادیده بگیرید

کودکان افرادی پیچیده با افکار و احساسات مختص به خود هستند، و این مورد برای نحوه ی رفتار با آنها بسیار مهم است. کینگ می گوید بهترین شیوه این است که سوالی با پایان باز مطرح کنیم و آماده ی شنیدن اینکه فرزندمان در مورد بدنش چه فکر می کند و چه احساسی دارد باشیم. سپس از افکار و احساساتش استفاده کنید تا صحبتتان را هدایت کنید.

نباید: در مورد خود منفی صحبت کنید

این برای دو طرف یعنی شما و فرزندتان صدق می کند. فرزندتان از کارهای شما یاد می گیرد. برای مثال اگر مادر بگوید وای فلان جای بدنم متنفرم! دختر یا پسر این حرف را می گیرد. فرزند خود را روی قرار دادن اهداف مثبت برای خود متمرکز کنید و اجازه ندهید روی مواردی که در مورد خود دوست ندارد متمرکز شود، به او بگویید ویژگی های فوق العاده ای دارد که هیچ ربطی به وزن ندارند. این کار بسیار ساده است فقط باید حواستان باشد که به آنها یادآور شوید که دوستشان دارید و ویژگی هایشان را به طور منظم یاد آور شوید.

باید: با مثال پیش بروید

از تقلید کردن کودکان به نفع خود استفاده کنید. به فرزند خود مثال هایی از سبک زندگی سالم و فعال نشان دهید تا از آنها الهام بگیرد. به جای اینکه لیستی از کارهایی که نباید انجام دهد درست کنید روی کارهایی که باید انجام دهد تمرکز کنید.برای مثال به جای اینکه او را بازخواست کنید که چرا همه مدت روی مبل نشسته و حرکت ندارد از او بخواهید با شما به پیاده روی بیاید.

نباید: انتظار داشته باشید که همه این کارها را خودش به تنهایی انجام دهد

داشتن سبک زندگی سالم زمانی آسان است که کسی را به عنوان مسئول داشته باشیم. به جای اینکه برای کودک خود هدف تعیین کنید، همه خانواده را در این هدف شریک کنید. اگر از کلمه ما استفاده کنید خیلی بهتر از زمانی که تنها روی خود او تاکید می کنید تاثیر دارد. درست مانند افراد بالغ، وقتی می خواهند ورزش کنند اگر کسی همراهیشان کند کار برایشان آسان تر می شود.

باید: به فرزند خود ابزاری دهید تا سلامت باشد

اگر فرزندتان در مورد رژیمش نگران است، برنامه ریزی کنید تا او را با خود به آشپزخانه یا فروشگاه ببرید، تا بتوانند بیاموزند که غذا خوردن سالم دقیقا چیست. کینگ می گوید: کودکان بیشترین جایی که می روند مدرسه است و کمتر پیش می آید که خرید از فروشگاه مواد غذایی و یا آماده کردن غذا را تجربه کنند. این باعث می شود بعدها به عنوان یک فرد بالغ نتوانند درست درباره سالم بودن یا نبودن غذاها تصمیم بگیرند. وقتی فرزندتان را درگیر چنین کارهایی می کنید او متوجه می شود که هر غذا از کجا می آید و ارزشش چیست.
کاری از گروه ترجمه به اندام ( دکتر کرمانی )