محدود کردن شدید میزان کالری دریافتی و رژیم های سخت باعث می شود:
- سطح لپتین در بدن کاهش یابد
- هورمونی که به فرد احساس سیری میدهد
- سطح گرلین افزایش یابد—هورمونی که گرسنگی را تحریک می کند.
اما خبر بد: این فقط برای مواقعی که رژیم می خواهید بگیرید نیست.
چه کاری از دستمان بر می آید؟
رژیم را برای بدن خودتان تنظیم کنید
بدون در نظر گرفتن گروه های غذایی و بی ارزش دانستن آنها، کور کورانه رژیمی را که برای دوستتان یا یک فرد مشهور کار کرده را دنبال نکنید.
روی آنچه بدنتان نیاز دارد تمرکز کنید.
تغییرات را کم کم در برنامه غذایی وارد کنید و ناگهانی برنامه را دگرگون نکنید.
در حال حرکت باشید، ورزش کردن تنها سوزاندن کالری را تقویت نمی کند.
ورزش کردن می تواند به دوباره تنظیم شدن هورمون گرسنگی کمک کند.
غذاها می توانند دوستتان باشند
وقتی به جایی می رسید که گرفتار چرخه ی مسموم کاهش و افزایش وزن، محدود کردن و پرخوری می شوید، به صورت جدایی ناپذیری رابطه تان با غذاها ناسالم می شود.
به جای اینکه به غذا ها به عنوان خوراک یا ناقل انرژی و سلامت نگاه کنید آنها را وسیله ای برای کاهش وزن می دانید.
وقتی برای مدتی چنین فکر کنید و غذا باعث استرس تان شود خیلی زود کنترل اوضاع را از دست خواهید داد.
تنها نیستید
یادتان باشد به خودتان سخت نگیرید!
وقتی به این نوع تفکر تمایل پیدا کنید به عقب برخواهید گشت و با خود فکر می کنید که واقعا به دنبال چه هستید.
هدف نهایی شما این است که این چند کیلوی سمج را کم کنید؟
یا می خواهید وقتی در آینه نگاه می کنید از آنچه می بینید لذت ببرید؟
همه اینها به ارزشی که برای خود قائلید برمی گردد. هیچ چیزی نمیتواند جای دوست داشتن خودتان را بگیرد.
پس به خاطر بسپارید که انسانی زیبا و چیزی بیشتر از یک بدن هستید.
قدرت و کمکی که می توانید به دنیا بکنید را فراموش نکنید.
خود و اطرافیان خود را سرشار از افکار مثبت کنید و برای کاهش وزن عجله ای نداشته باشید، وزن کم می شود.
نظرات