موضوع تاثیر انتخاب و رفتار ما در محیط پیرامونمان مسئلهی جدیدی نیست و سالیان سال است که بشر در پی مطالعه و بررسی آثار به جا مانده از خودش بر روی طبیعت است.
احتمالا اولین چیزی که در مورد تاثیرات بشر به ذهنتان خطور خواهد کرد، مسئلهی پسماند، تولید زباله و آلودگی هوا، دریا و طبیعت خواهد بود.
اما این موارد تنها تاثیرات منفی بشر بر روی زمین محسوب نمیشوند. انتخابهای ما حتی نوع غذا خوردنمان هم تاثیرات منفی بر روی چرخهای میگذارد که طبیعت، حیوانات و نیروی کار از اضلاع آن محسوب میشوند که ما از آن با عنوان اخلاق در غذا خوردن یاد کردهایم.
آیا نگاه صرفا اقتصادی به منابع طبیعی، نگاهی اخلاقی است؟ نگاه اقتصادی یعنی فقط گاو را گوشت و استیک، زمین و خاک را گندم و جنگل را چوب و صندلی ببینیم و صرفا نگاهی مصرفگرا، خودخواهانه و یک جانبه به این نعمتها داشته باشیم.
حال اینکه تمام این منابع، سرمایههای زمین محسوب میشوند و حیات ما به آنها گره خورده و نسل آینده و سایر موجودات نیز باید از آنها بهره ببرند و کارکرد و نقش منابع طبیعی چیزی فراتر از سیر کردن و رفع نیازهای اولیهی ماست.
اما سرعت مصرفگرایی به خصوص در قرن اخیر به قدری شتابنده، بیرحم و در شیبِ تند بوده است که طبق پیشبینی کارشناسان محیط زیست، چیز زیادی در سالهای نه چندان دور از زمین و طبیعت باقی نخواهد ماند.
اینجاست که مبحث غذا خوردن اخلاقی مطرح میشود و میخواهیم ببینیم چطور انتخابهای ما باعث تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم در طبیعت خواهند شد. غذا نه فقط خوراکی برای سیر شدن بلکه مجموعهای از سنت و فرهنگ و سلیقه محسوب میشود.
همانطور که غذا و ذائقهی ما امری فردی محسوب نمیشود و مجموعهای از عوامل در شکلگیری آن دخیل هستند، به همین میزان چرخهای پهناوری از حیوانات، آب، خاک و طبیعت و سایر انسانها از نوع غذا خوردن ما تاثیر میپذیرند.
نباید به امر تغذیه به عنوان کاری که صرفا شخصی است نگاه بکنیم. ما در دایرهی بقا، مجموع روابطی را شکل دادهایم که میتواند منجر به فرسایش خاک، بیابانزایی، تخریب زیستگاههای طبیعی و نابودی جنگل و مراتع بشود و به دلیل اینکه این یک چرخه است و الگوی رفت و برگشتی دارد، تاثیرات عملکرد ما در نهایت به خودمان باز خواهد گشت.
ما با نگاه صرفا مصرفگرایانه و اقتصادی به منابع طبیعی، در برداشت از این منابع زیادهروی کرده و منجر به نابودی آنها شدهایم.
در صورتی که این منابع تنها متعلق به ما نیستند و موجودات دیگری هم از این منابع استفاده میکنند. غیر از این در مورد چند نوع غذای کمکالری سالم هم حرف زدهایم که برای سلامتی و کاهش وزن مفیدند و با مصرفشان خیالتان از بابت رعایت رژیم غذایی راحت خواهد بود.
این اپیزود پاسخی به این سوال پرتکرار نیز هست که آیا واقعا غذای صفرکالری وجود دارد؟ آیا درست است که بعضی از خوراکیها را صفر کالری معرفی کردهاند و در مصرف آنها هیچ محدودیتی قائل نشدهاند؟
این ادعا که برخی غذاها آنقدر کم کالری و پرفیبرند که فرآیند هضمشان انرژی بیشتری از بدن میگیرد و لذا کالریشان صفر، خنثی و یا حتی منفی میشود چقدر صحت دارد و تا چه حد میتوان به اعتبار آن اعتماد کرد؟! برای پاسخ به این پرسشها با اپیزود سیزدهم رادیو کرمانی همراه باشید تا در مورد اخلاق در غذا خوردن، افسانهی غذای صفرکالری و چند مدل غذای کم کالری صحبت کنیم.
این اپیزود دو قسمتی است و ادامهی مبحث اخلاق در غذا خوردن در اپیزود سیزدهم پی گرفته میشود.
نظرات