انواع ویتامین مورد نیاز بدن برای بدن را بشناسید!

برخی افراد در طول روز مدام در حال استفاده از انواع ویتامین هستند و همیشه یک جعبه قرص پر از ویتامین در کنار خود دارند. در یک دنیای ایده‌آل، ما باید تمام مواد مغذی و نیازهای روزانه خود را از غذاهای خوشمزه، تازه و ارگانیک دریافت کنیم. استفاده از مواد غذایی برای تأمین ویتامین، مواد معدنی و املاح مورد نیاز بدن، نه تنها بسیار به صرفه است، بلکه انرژی مورد نیاز بدن را فراهم می‌کند. اما آیا در جهانی که در حال حاضر در آن زندگی می‌کنیم و عادات غذایی که اسیر آن هستیم، می‌توانیم همه نیازهای ضروری بدن را از مواد غذایی به دست آوریم؟ در این مقاله از مجله سلامتی دکتر کرمانی در مورد اینکه ویتامین‌ها چیستند، برای بدن ما چه اهمیتی دارند، انواع ویتامین کدام است، ویتامین‌های ضروری بدن چه ویتامین‌هایی هستند و از چه منابعی امکان تأمین آن‌ها وجود دارد، توضیح خواهیم داد و در نهایت، درباره مولتی ویتامین‌ها، نقش و ضرورت آن‌ها در بدن صحبت می‌کنیم.

ویتامین چیست؟

ویتامین‌ها ترکیبات آلی هستند که افراد به مقدار کم به آن‌ها نیاز دارند. بیشتر ویتامین‌ها باید از غذا تأمین شوند، زیرا بدن یا آن‌ها را تولید نمی‌کند یا بسیار کم تولید می‌کند. هر ارگانیسم نیازهای ویتامین متفاوتی دارد. به عنوان مثال، انسان‌ها باید ویتامین C را از رژیم غذایی خود دریافت کنند، در حالی که سگ‌ها می‌توانند تمام ویتامین C مورد نیاز خود را تولید کنند. برای انسان، ویتامین D به مقدار کافی در غذا موجود نیست. بدن انسان وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، ویتامین D را سنتز می‌کند. بنابراین نور خورشید بهترین منبع ویتامین D است.

ویتامین‌های مختلف نقش‌های متفاوتی در بدن دارند و فرد برای سالم ماندن به مقدار متفاوتی از هر ویتامین نیاز دارد. به عنوان مثال، ویتامین‌های بتا کاروتن (که به A متابولیزه می‌شود)، C و E آنتی اکسیدان هستند. آنتی اکسیدان‌ها به از بین بردن رادیکال‌های آزاد که در نتیجه شرایط محیط خارجی، رژیم غذایی نامناسب و بعضی عوامل دیگر ایجاد می‌شوند، کمک می‌کنند. ویتامین‌ مسئول فرآیندهای متابولیکی هستند که ما برای بقا به آن‌ها نیاز داریم. ویتامین‌ها سیستم‌های مختلف ما را حفظ می‌کنند و غذا را به انرژی تبدیل می‌کنند. تا جایی که بعید است بتوانیم برای مدت طولانی، بدون یک یا چند ویتامین بسر بریم و با مشکلات جدی سلامتی مواجه نشویم.

بیشتر بخوانید: علائم کمبود ویتامین چیست؟

ویتامین‌ها ترکیبات آلی هستند که در بدن یا به میزان بسیار کم تولید می‌شوند یا اصلا تولید نمی‌شوند.

بررسی انواع ویتامین

ویتامین‌ها به روش‌های مختلف جذب بدن می‌شوند و با سرعت‌های متفاوتی از بدن دفع می‌شوند. ما به طور کلی می‌توانیم ویتامین‌ها را به دو دسته تقسیم کنیم:

• ویتامین‌های محلول در آب
• ویتامین‌های محلول در چربی

الف- ویتامین‌ محلول در آب

ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌هایی هستند که در آب حل شده و برای استفاده فوری، به آسانی جذب بافت‌ها می‌شوند. از آن‌جا که این ویتامین‌ها در بدن ذخیره نمی‌شوند، باید به طور منظم در رژیم غذایی ما وجود داشته باشند. ویتامین‌های محلول در آب مستقیماً جذب جریان خون می‌شوند.

از آن‌جا که بیشتر بدن از آب تشکیل شده است، بسیاری از ویتامین‌های محلول در آب به راحتی در بدن گردش می‌کنند. ویتامین‌های محلول در آب برای مدت طولانی در بدن باقی نمی‌مانند و نمی‌توان آن‌ها را ذخیره کرد.

این ویتامین‌ها از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند. در واقع، کلیه‌ها به طور مداوم سطح ویتامین‌های محلول در آب را تنظیم می‌کنند و مقادیر اضافی را از طریق ادرار دفع می‌کنند. به همین دلیل، مردم نیاز به تأمین منظم ویتامین‌های محلول در آب نسبت به ویتامین‌های محلول در چربی دارند.

همان‌طور که گفته شد، انواع ویتامین‌ محلول در آب اضافی به سرعت از طریق ادرار دفع می‌شود و به ندرت تا سطوح سمی‌ تجمع می‌یابد. با این اوصاف، مصرف بیش از حد بعضی ویتامین‌های محلول در آب، مانند ویتامین C، می‌تواند باعث اسهال شود.

ویتامین C و همه ویتامین‌های B محلول در آب هستند. در ادامه به بررسی این ویتامین‌ها، اثرات کمبود آن‌ها در بدن و مواد غذایی که حاوی این ویتامین‌ها هستند، می‌پردازیم.

ویتامین B

ویتامین ب یک ویتامین محلول در آب بوده که به هشت نوع مختلف تقسیم می‌شود که به آنها ب کمپلکس گفته می‌شود. این ویتامین نقش مهمی در سوخت و ساز بدن ایفا می‌کنند. این ویتامین‌ها کمک می‌کنند تا غذا را به انرژی تبدیل کرده و سلول‌های خونی جدید بسازند.

ویتامین C

نام شیمیایی ویتامین C، اسید اسکوربیک است. این نوع از انواع ویتامین، محلول در آب بوده و به تولید کلاژن، بهبود زخم و تشکیل استخوان کمک می‌کند. همچنین رگ‌های خونی را تقویت می‌کند؛ از سیستم ایمنی حمایت می‌کند؛ به جذب آهن در بدن کمک می‌کند و به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند. کمبود ویتامین C ممکن است منجر به اسکوربوت شود که باعث خونریزی لثه، از دست دادن دندان‌ها و رشد ضعیف بافت و عدم بهبود زخم می‌شود. منابع خوب ویتامین C، شامل میوه و سبزیجات است، اما پختن، ویتامین C را از بین می‌برد.

ویتامین c یا اسید اسکوربیک از ویتامینهای محلول در آب بوده و به تولید کلاژن کمک فراوانی می‌کند.

ب- ویتامین محلول در چربی

ویتامین‌های محلول در چربی، همان‌طور که از نامشان پیداست، در چربی‌ها حل می‌شوند. برخلاف ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌های محلول در چربی اضافی در کبد و بافت‌های چربی برای استفاده در آینده ذخیره می‌شوند.

از آن‌جا که ویتامین‌های محلول در چربی به راحتی دفع نمی‌شوند، در صورت مصرف بیش از حد ممکن است در سطوح سمی‌ تجمع پیدا کنند. یک رژیم غذایی متعادل، نمی‌تواند مسمومیت ناشی از مازاد مصرف ویتامین‌های محلول در چربی ایجاد کند، اما مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین محلول در چربی، می‌تواند باعث این مسمومیت شود.

بدن ویتامین‌های محلول در چربی را در بافت‌های چربی و کبد ذخیره می‌کند و ذخایر این ویتامین‌ها می‌تواند روزها و گاهی ماه‌ها در بدن باقی بماند. چربی‌های غذایی به بدن کمک می‌کند تا ویتامین‌های محلول در چربی را از طریق دستگاه روده جذب کند.

چهار نوع ویتامین محلول در چربی، شامل: ویتامین‌های A، D، E و K وجود دارد که هر یک فواید متفاوتی دارند. در ادامه به بررسی این ویتامین‌ها، مواد غذایی حاوی آن‌ها و عوارض کمبود ویتامین‌های محلول در چربی می‌پردازیم.

ویتامین A

نام‌های شیمیایی ویتامین A، شامل: رتینول، رتینال و چهار کاروتنوئید از جمله بتا کاروتن است. ویتامین A که یکی از انواع ویتامین محلول در چربی است، به طور طبیعی در بسیاری از غذاها وجود دارد. ویتامین A برای بینایی طبیعی، سیستم ایمنی بدن و تولید مثل مهم است. همچنین این ویتامین به قلب، ریه‌ها، کلیه‌ها و سایر اندام‌ها کمک می‌کند تا به درستی کار کنند.

دو نوع مختلف ویتامین A وجود دارد. نوع اول، ویتامین A از پیش‌ ساخته ‌شده که در گوشت، مرغ، ماهی و محصولات لبنی یافت می‌شود. نوع دوم، یعنی پروویتامین A، در میوه‌ها، سبزیجات و سایر محصولات گیاهی یافت می‌شود. رایج‌ترین نوع پروویتامین A در غذاها و مکمل‌های غذایی بتاکاروتن است.

کمبود ویتامین A ممکن است باعث شب کوری و کراتومالاسی شود و در نتیجه، لایه جلویی شفاف چشم خشک و کدر شود. شایع‌ترین علامت کمبود ویتامین A در کودکان خردسال و زنان باردار، بیماری چشمی به نام گزروفتالمی است. گزروفتالمی ناتوانی دید در نور کم است و در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به نابینایی شود.

منابع خوب ویتامین A عبارتند از: جگر، روغن جگر ماهی، هویج، کلم بروکلی، سیب زمینی شیرین، کره، کلم پیچ، اسفناج، کدو تنبل، کلم سبز یا کلم کولارد، بعضی از پنیرها، تخم مرغ، زردآلو، خربزه، طالبی و شیر.

ویتامین D

نام‌های شیمیایی ویتامین D، ارگوکلسیفرول و کوله کلسیفرول است. این ویتامین محلول در چربی بوده و به بدن کمک می‌کند تا کلسیم را جذب کند و از شما در برابر ابتلا به پوکی استخوان محافظت می‌کند.

بدن شما برای عملکردهای دیگر هم به ویتامین D نیاز دارد. ماهیچه‌ها برای حرکت به ویتامین D نیاز دارند و اعصاب برای انتقال پیام بین مغز و بدن به آن نیازمندند. علاوه بر اینها، سیستم ایمنی بدن نیز برای مبارزه با باکتری‌ها و ویروس‌های مهاجم به ویتامین D نیاز دارد.

کمبود ویتامین D در کودکان، باعث راشیتیسم می‌شود؛ بیماری که در آن استخوان‌ها نرم، ضعیف، بد شکل و دردناک می‌شوند. کمبود ویتامین D در نوجوانان و بزرگسالان، باعث استئومالاسی می‌شود؛ اختلالی که باعث درد استخوان و ضعف عضلانی می‌گردد.

قرار گرفتن در معرض اشعه UVB خورشید یا منابع دیگر، باعث می‌شود بدن ویتامین D تولید کند. ماهی‌های چرب (مانند قزل آلا، سالمون، تن و ماهی خال مخالی) و روغن کبد ماهی از بهترین منابع طبیعی ویتامین D هستند. جگر گاو، زرده تخم مرغ و پنیر، مقدار کمی ویتامین D دارند. هنگامی که پوست برهنه در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، بدن شما ویتامین D می‌سازد. اکثر مردم حداقل مقداری ویتامین D را از این طریق دریافت می‌کنند. با این حال، ابر، دود، کهولت سن و داشتن پوست تیره میزان ویتامین D را کاهش می‌دهد. لازم به ذکر است پوست، ویتامین D را از نور خورشید دریافت ‌شده از پشت پنجره نمی‌سازد.

ویتامین E

نام‌های شیمیایی ویتامین E توکوفرول و توکوترینول است. این نوع از انواع ویتامین، محلول در چربی بوده و فعالیت آنتی اکسیدانی آن به جلوگیری از استرس اکسیداتیو کمک می‌کند. استرس اکسیداتیو خطر التهاب گسترده و بیماری‌های مختلف را افزایش می‌دهد.

همچنین ویتامین E به تقویت سیستم ایمنی بدن، گشاد شدن رگ‌های خونی و جلوگیری از لخته شدن خون در آن‌ها کمک می‌کند. علاوه بر این، سلول‌ها از ویتامین E برای تعامل با یکدیگر و انجام بسیاری از عملکردهای مهم استفاده می‌کنند. کمبود ویتامین E نادر است، اما ممکن است باعث کم خونی همولیتیک در نوزادان شود که سلول‌های خونی را از بین می‌برد.

منابع خوب ویتامین E عبارتند از: جوانه گندم، کیوی، بادام، تخم مرغ، آجیل، سبزیجات برگ سبز دار و روغن‌های گیاهی.

ویتامین K

نام‌های شیمیایی ویتامین K، فیلوکینون و مناکینون است. این نوع از انواع ویتامین، محلول در چربی بوده و برای لخته شدن خون ضروری است. کمبود ویتامین K ممکن است باعث حساسیت غیرعادی به خونریزی یا دیاتز خونریزی شود. همچنین، کمبود شدید ویتامین K می‌تواند باعث کبودی و مشکلات خونریزی شود، زیرا خون زمان بیشتری برای لخته شدن نیاز دارد. کمبود ویتامین K ممکن است استحکام استخوان‌ها را کاهش دهد و خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهد، زیرا بدن برای داشتن استخوان‌های سالم به ویتامین K نیازمند است.

منابع خوب ویتامین K عبارتند از: ناتو؛ سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی، کاهو؛ روغن‌های گیاهی؛ برخی از میوه‌ها مانند زغال اخته و انجیر؛ گوشت، پنیر، تخم مرغ و سویا؛ کدو تنبل و جعفری.

بیشتر بخوانید: ویتامین K2 دروغ‌ها را برملاکرد!

نقش انواع ویتامین در بدن چیست؟

بدن ما هر روز پوست، ماهیچه و استخوان تولید می‌کند. همچنین، خون می‌سازد تا مواد مغذی و اکسیژن را به قسمت‌های مختلف بدن حمل کند و سیگنال‌های عصبی را در مسیرهای مختلف از مغز به بدن و بالعکس ارسال نماید. علاوه بر این، پیام رسان‌های شیمیایی را فرموله می‌کند تا از یک اندام به اندام دیگر بروند و دستورالعمل‌هایی را صادر ‌کنند که به حفظ بقای ما کمک کند.

اما برای انجام همه این کارها، بدن به مقداری مواد خام نیاز دارد که شامل حداقل 30 ویتامین و مواد معدنی مختلف است. انواع ویتامین و مواد معدنی، مواد مغذی ضروری بدن هستند، زیرا صدها نقش را در بدن با هماهنگی کامل انجام می‌دهند. آن‌ها به تقویت استخوان‌ها، التیام زخم‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. همچنین غذا را به انرژی تبدیل نموده و آسیب‌های سلولی را ترمیم می‌نمایند. پی بردن به همه کارهایی که این ویتامین‌ها و مواد معدنی انجام می‌دهند می‌تواند بسیار گیج کننده باشد.

انواع ویتامین و مواد معدنی، اغلب ریز مغذی نامیده می‌شوند، زیرا بدن فقط به مقادیر کمی‌ از آن‌ها نیاز دارد. با این حال، عدم دریافت آن مقادیر کم می‌تواند منجر به بیماری‌های خطرناکی شود.

بیشتر بخوانید: کمبود ویتامین چه مشکلاتی در بدن ما ایجاد می‌کند؟

رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمی‌ذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که می‌خـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزوش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.

ثبت نام و دریافت رژیم مشاوره خرید رژیم

بهترین ویتامین برای بدن کدام است؟

بدن ما فقط به ۱۳ ویتامین نیاز دارد. 13 ویتامین ضروری بدن، ویتامین‌های A، C، D، E، K و ویتامین‌های B هستند. ویتامین‌های B عبارتند از: تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین (B3)، اسید پانتوتنیک (B5)، پیراکسیدین (B6)، بیوتین (B7)، فولات (B9) و کوبالامین (B12).

همان‌طور که گفته شد، چهار ویتامین محلول در چربی A، D، E و K در بافت‌های چربی بدن ذخیره می‌شوند. 9 ویتامین دیگر محلول در آب هستند و باید به طور منظم مصرف شوند، زیرا از طریق ادرار از بدن دفع می‌گردند.

ویتامین B12 تنها نوع از انواع ویتامین محلول در آب است که در کبد ذخیره می‌شود. بهترین راه برای دریافت 13 ویتامین ضروری، داشتن یک رژیم غذایی متعادل از مواد غذایی مختلف است، اما اگر رژیم غذایی شما متعادل و شامل همه انواع گروه‌های غذایی نیست، ممکن است به مکمل یا مولتی ویتامین نیاز داشته باشید.

کدام‌یک از انواع ویتامین در بدن ساخته نمی‌شود؟

بدن می‌تواند مقدار کمی‌ ویتامین D ایجاد کند و این کار را با تبدیل نور خورشید که از طریق پوست دریافت می‌کند و تبدیل آن به ویتامین D انجام می‌دهد. ویتامین D در جذب کلسیم به بدن کمک می‌کند و سلامت استخوان‌ها را تضمین می‌نماید.

همچنین باکتری‌های روده بزرگ، مقداری ویتامین K می‌سازند که بدن می‌تواند آن را جذب کند. اما غیر از این دو، بدن نمی‌تواند هیچ نوع ویتامینی تولید ‌کند. بنابراین اگر ویتامین‌های مورد نیاز بدن خود را از طریق رژیم غذایی دریافت نمی‌کنید یا به میزان کافی در معرض نور خورشید قرار نمی‌گیرید، باید مکمل را به عنوان جایگزین در نظر بگیرید.

ویتامین A با افزایش عملکرد مغز، بینایی و سلامت سلول‌ها مرتبط است. بدن آنتی اکسیدان بتاکاروتن موجود در میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ، مانند: هویج، زردآلو، انبه، مارچوبه، کلم بروکلی و کلم پیچ را تبدیل نموده و از آن استفاده می‌کند.

انواع مختلف ویتامین B وجود دارد. این ویتامین‌ها به طور کلی از متابولیسم سلولی پشتیبانی می‌کنند. ویتامین C به بدن شما کمک می‌کند پروتئین تولید کند و اغلب برای مبارزه با سرماخوردگی توصیه می‌شود.

مرکبات، توت فرنگی و فلفل، سرشار از ویتامین C هستند. معمولاً میوه کامل به آب میوه ترجیح داده می‌شود، زیرا فیبر زیادی از آب میوه حذف می‌شود.

بدین‌ترتیب لازم است شما تمام ویتامین‌های فوق را از منابع غذایی دریافت کنید، زیرا بدن به آن‌ها نیاز دارد و نمی‌تواند آن‌ها را بسازد.

فرق ویتامین با مولتی ویتامین چیست؟

بسیاری از مردم در سراسر دنیا، مولتی ویتامین‌ها و مکمل‌های دیگر را مصرف می‌کنند. تفاوت اساسی بین مولتی ویتامین و مکمل ویتامین در این است که مولتی ویتامین معمولاً یک قرص است که با انواع مختلفی از ویتامین‌ها فشرده شده است، اما یک مکمل ویتامین، عمدتاً فقط از یک ماده اصلی تشکیل شده است.  در تئوری، منطقی به نظر می‌رسد که تمام ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم را در یک قرص ترکیب کنیم و با خوردن آن خیالمان بابت تأمین نیازهای ضروری بدنمان راحت باشد. با این حال، در واقعیت، چنین حالت ایده‌آلی وجود ندارد. برای مثال، تکیه بر مولتی ویتامین برای دریافت چیزی که در غذا نسبتاً آسان یافت می‌شود (مانند ویتامین C)، مانند برداشتن یک قدم به جلو و چند قدم به عقب است. ویتامین‌ها یا مواد معدنی موجود در غذاهای واقعی، اغلب راحت‌تر جذب می‌شوند.

یک رژیم غذایی متعادل و متنوع که حاوی مقدار زیادی میوه و سبزیجات است، باید منبع اصلی ویتامین‌ها باشد. وزارتخانه‌های بهداشت و خدمات انسانی در تمام کشورها، بهترین راه‌ها برای دریافت مواد مغذی کافی از رژیم غذایی را توضیح داده‌اند. اما مولتی ویتامین‌ها و مکمل‌های غنی ‌شده، ممکن است برای برخی افراد، مانند افراد باردار، افرادی که رژیم‌های غذایی محدود دارند، افراد مسن، کسانی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند یا به دلیل درآمد یا محل زندگی خود به راحتی به غذای سالم دسترسی ندارند، همچنین افرادی که از مشکلات سلامتی خاصی رنج می‌برند یا عمل‌های جراحی سنگین کرده‌اند، مناسب باشند.

هر فردی که مکمل مصرف می‌کند، باید مراقب باشد که از حداکثر دوز تجاوز نکند، زیرا تحقیقات نشان داده است که مصرف بیش از حد هر ویتامین، می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. همچنین، برخی از داروها می‌توانند با مکمل‌های ویتامین تداخل داشته باشند. به طور کلی، مهم است که قبل از استفاده از هر مکملی با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

نکته‌ای که در مورد مولتی ویتامین باید در نظر بگیرید و اغلب به خاطر راحتی مصرف از آن صرفنظر می‌شود، این است که بسیاری از ویتامین‌ها وقتی به طور همزمان بلعیده می‌شوند، جذب یک ویتامین خاص دیگر را مهار می‌کنند. البته بدان معنا نیست که به طور کامل یکدیگر را خنثی می‌کنند، اما نرخ جذب کمتر می‌شود و پیش‌بینی اینکه چقدر جذب کمتری صورت می‌گیرد، آسان نیست. به عنوان مثال بتاکاروتن، نرخ جذب K (پتاسیم) را کم می‌کند و پتاسیم به فرآیندهای متابولیک، حذف و عملکرد الکترولیت کمک می‌کند. پس بهتر است از مصرف همزمان آن‌ها خودداری کنید.

تخمین مقدار A و K یی که از مولتی ویتامین خود جذب می‌کنید، اگر نگوییم غیرممکن، اما بسیار سخت است و در افراد مختلف متفاوت می‌باشد.

انواع ویتامین را از کجا می‌توانیم تهیه کنیم؟

غذا همیشه بهترین مکان برای دریافت انواع ویتامین مورد نیاز بدن است. خیلی وقت‌ها می‌توانید با توجه به رنگ مواد غذایی بفهمید که حاوی چه ویتامین‌هایی هستند. ویتامین‌ها، آنتی اکسیدان‌ها، مواد مغذی گیاهی و کلروفیل بر رنگ مواد غذایی تأثیر می‌گذارند.

میوه‌ها و سبزیجات قرمز، حاوی مواد شیمیایی گیاهی، مانند لیکوپن هستند. پرتقال و مواد غذایی نارنجی رنگ، مانند: مرکبات و هویج، حاوی ویتامین C و بتاکاروتن هستند. میوه‌ها و سبزیجات زرد رنگ نیز دارای آنزیم‌هایی هستند که به هضم سالم کمک می‌کنند و همچنین ویتامین C دارند.

میوه‌های سبز و به ویژه سبزیجات سبز تیره هم حاوی ویتامین K هستند، اما مقادیر زیادی ویتامین C هم دارند. میوه‌ها و سبزیجات آبی و بنفش، دارای ویتامین C بالا و همچنین انواع آنتی اکسیدان‌ها هستند.

علاوه بر این، ویتامین E ترکیبی از روغن‌ها است و می‌توان آن را در آجیل و مغزهای مختلف یافت. ویتامین B در محصولات حیوانی یافت می‌شود و ویتامین D3 در برخی از غذاهای حیوانی یافت می‌شود، اما به سختی می‌توان آن را از غذا دریافت کرد. اما آنچه حائز اهمیت است اینکه، اکثر مردم روزانه همه این مواد غذایی را مصرف نمی‌کنند، بنابراین استفاده از مکمل‌ها جهت برآوردن RDV بدن ضروری هستند.

مولتی ویتامین و مکمل ویتامین، باید از نقطه‌ای که فقر مواد غذایی وجود دارد، به ما کمک کند، اما مارک‌های مختلف، صرفنظر از آنچه در برچسبشان ذکر شده است، برابر نیستند.

ویتامین E یا A یا K موجود در مولتی ویتامین شما از کجا می‌آید؟ این سؤال بسیار مهم است و در برندهای مختلف تفاوت دارد. ویتامین‌ها و مواد معدنی به دو گروه طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شوند. طبیعی به این معنی است که این مواد همان‌طور که در غذا یافت می‌شوند، در مکمل وجود دارند. مصنوعی به این معنی است که در یک آزمایشگاه، با موادی که معمولاً در طبیعت یافت نمی‌شوند یا ساختارشان تغییر یافته است، ایجاد شده‌اند.

ساختار شیمیایی ویتامین یا مواد معدنی موجود در مولتی ویتامین یا یک مکمل ویتامین، باید برای ما آسان و بی‌خطر باشد. همچنین باید فواید کامل آن ویتامین خاص حفظ شود. برخی شرکت‌ها با استفاده از پرکننده ارزان و مواد با درجه کیفی کمتر، سعی در کاهش هزینه‌ها دارند.

بدین‌ترتیب، نه تنها بسیار مهم است که برندهایی را پیدا کنید که بتوانید به آن‌ها اعتماد کنید، بلکه تحقیق کنید ویتامین‌ها و مواد معدنی واقعاً از کجا تأمین می‌شوند. بنابراین، مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی ضروری بدن خود را از برندهای معتبر و داروخانه‌ها تأمین کنید.

در آخر باید گفت، انواع ویتامین‌ از جمله مواد بسیار ضروری بدن هستند. از آ‌ن‌جا که بدن نمی‌تواند ویتامین‌ها را به صورت طبیعی تولید کند، باید آن‌ها را از رژیم غذایی روزانه دریافت کنید. این موضوع اهمیت داشتن یک رژیم صحیح غذایی را نشان می‌دهد. ویتامین‌ها عملیات مختلفی را در بدن انجام می‌دهند و برای اکثر فعل و انفعالات شیمیایی درون بدن لازم هستند. اگر برای مدت طولانی در معرض کمبود ویتامین قرار داشته باشید، دچار بیماری‌ها و مشکلات جدی در سلامتی خود می‌شوید. در این مقاله در مورد انواع ویتامین‌، اهمیت آن‌ها برای بدن و منابع مختلفی که می‌توانید ویتامین‌های مورد نیاز بدن را از آن‌ها تأمین کنید، صحبت کردیم.

منبع ++++++++