فکر سلامتی و تناسب اندام بهم انگیزه می ده

تو خانواده ای به دنیا اومدم که اکثرا خوش تیپ بودن و کسی اضافه وزن نداشت. منم از بچگی ورزش می کردم و تا 19 سالگی وزنم خوب بود اما همین که تو دانشگاه قبول شدم، وزنم شروع کرد به بالا رفتن. اینکه چرا با ورودم به دانشگاه وزنم بالا رفت دلیلش این بود که درس رو به ورزش ترجیح دادم و حسابی از باشگاه فاصله گرفتم. انقدر مشغول درس شده بودم که دیگه یادم رفته بود یه کمی به خودم برسم. یه روز رفتم رو ترازو دیدم وزنم 92.5 شده و دیگه چیزی با صد فاصله ندارم.
یهو به خودم اومدم و گفتم “روح الله داری با خودت چکار می کنی؟ حالا گفتن درس و دانشگاه مهمه، اما نه به هر قیمتی. تو قراره بری تو جامعه، قراره با رفیقات بری بیرون، دو روز دیگه می خوای بری سر کار، ازدواج کنی.” خیلی دلم می خواست لاغر بشم. حتی یکی دو بارم وزنمو کم کردم اما باز دوباربرگشتم سر جای اول.
دیگه خیلی نا امید شده بودم و کلا هم به لاغر شدن فکر نمی کردم. بعدشم ازدواج کردم و دیگه افتادم تو روزمره های زندگی. یه بار برای چکاپ رفته بودم دکتر که بهم گفتن کبدت چرب شده و تنها راه درمانش اینه که رژیم بگیری و لاغر کنی وگرنه روز به روز بیماریت پیشرفت می کنه.
داغون و ناامید بودم و هیچ خاطره ی خوبی هم از رژیم نداشتم. به خودم می گفتم: “خوب که چی؟! حالا رژیم گرفتی، وزنتم کم شد، دوباره چاق می شی دیگه.” اما دوباره تو فکر فرو می رفتم و به خودم می گفتم: ” مرد! تو باید به فکر خانواده ت باشی. تو که تنها نیستی. بیماری تو به خانواده تم آسیب می زنه.”

راستش سایتای زیادی در مورد رژیم و لاغری دیده بودم. با سایت دکتر کرمانی هم کم و بیش آشنا بودم و مطالبشو دنبال می کردم. یادمه یه بار با بی حوصلگی داشتم مصاحبه ی یکی از رکورددارا رو می خوندم که نوشته بود “با رژیم تثبیت دکتر کرمانی دیگه نگران بازگشت وزنم نیستم”.
برق از سرم پرید. رفتم تا آخر مطلبشوخوندم دیدم عجب چیزیه این رژیم تثبیت. انگار هم رژیمی هم رژیم نیستی. یعنی تو اون مصاحبه نوشته بود رژیم تثبیت یه جور تغییر عادتای غذاییه که باعث می شه وزنت بعد از رژیم برنگرده.
همونجا عزممو جزم کردم و گفتم این همون رژیمیه که دنبالش بودم. خلاصه یا علی گفتم و شروع کردم. راستش اولاش چون عادت نداشتم یه کمی سخت بود ولی بعدش مثل آب خوردن شد. لیست دلخواهشو خیلی دوست داشتم. چون همه ی غذاها توش بود و می تونستم غذای مورد علاقه مو انتخاب کنم. اما ماهی آخرین غذایی بود که تو لیست دلخواهم گذاشته بودم.
تو مدتی که رژیم بودم همسرم خیلی کمکم کرد و بهم انگیزه داد. خداییش پشتیبانای رژیم دکتر کرمانی هم خیلی پیگیر بودن. وقتی می دیدم انقدر دلسوزانه دارن راهنمایی می کنن و منم انقدر خوب دارم پیش می رم اصلا دیگه دلم نمی خواست پرخوری کنم. هیچ داروی لاغری هم مصرف نکردم. فقط به پیشنهاد کارشناسای دکتر کرمانی قرصای ویتامین مصرف می کردم. یادمه اولین باری که رفتم روی ترازو و وزنمو دیدم از خوشحالی داد زدم.

جای تو بیـن
رکورد‌ دارهای
مـا خالیـــههمین الان ثبت نام کن

انقدر انگیزم زیاد شده بود که ورزشو دوباره شروع کردم. کلا ورزشای هوازی مثل شنا و دو رو دوست دارم، ولی رفتم سراغ کاراته، چون مربی کاراتمو خیلی دوست دارم. ایشون واسه کاهش وزن خیلی بهم انگیزه داد.
تو دوره ی رژیمم هر وقت هوس پرخوری می کردم، به خودم می گفتم: “یادت باشه تو فقط به اندازه ی حفظ سلامتیت به غذا نیاز داری و اگه بخوای دوباره پرخوری کنی سلامتیتو به خطر انداختی.”
الان تو سن 29 سالگی 75 کیلو هستم و تا حالا 18 کیلو وزن کم کردم. 7 ماهه که وزنم ثابت مونده و تکون نخورده. اما دلم می خواد بازم وزنمو پایین تر بیارم. خوشبختانه سلامتیمو به دست آوردم و دیگه خبری از کبد چرب نیست. روحیم خیلی خوب شده و اعتماد به نفسم بالا رفته. فکر می کنم بزرگترین رمز موفقیت من توکل به خدا، تلاش خودم و برنامه ی خوب رژیم دکتر کرمانی بود.

به همه ی دوستایی که با وجود اضافه وزن هنوز رژیمو شروع نکردن توصیه می کنم که:

• عزم خودتونو جزم کنید و رژیم بگیرید. مطمئن باشید به هدفتون می رسید و ضرر نمی کنید.
• پرخوری نکنید و برای اینکه جلوی پرخوریتونو بگیرید حتما میان وعده بخورید.
• غذاتونو خوب بجوید.