دویدون روی تردمیل بهتر است یا فضای باز؟

به گزارش بهداشت نیوز به نقل از خبرآنلاین، دویدن می‌تواند بسیار لذت‌بخش‌تر و مؤثر‌تر از تمرینات کاردیو باشد، اما بسیاری از دوندگان عاشق ورزش در فضای بیرون هستند و بعضی از افراد، حالت ثابت مثل دویدن روی تردمیل‌ را انتخاب می‌کنند. اما آیا واقعا تفاوت زیادی بین این دو وجود دارد؟

برای پی بردن به این موضوع که آیا دویدن روی تردمیل می‌تواند مزیت‌های دویدن در فضای باز را داشته باشد، لایوساینس پژوهش‌های جدیدی را بررسی کرده و با تیمی از فیزیوتراپیست‌های آشنا به این موضوع صحبت کرده است.

تردمیل‌ها اغلب دارای تجهیزات فنی مانند کنترل‌های تنظیم شیب و سرعت هستند که می‌توانند به ما کمک کنند، تا سرعت حرکت و مصرف انرژی را تغییر دهیم. اگرچه، آن‌چه روی آن می‌دویم، بر طول گام ما نیز اثر دارد و اگر ورزش در فضای باز را با تمرینات درون خانه عوض کنیم، طول گام می‌تواند عوض شود.

برخی از تحقیقات می‌گویند که افراد معمولاً روی تردمیل قدم‌های کوتاه‌تری برمی‌دارند و برخی دیگر می‌گویند تفاوتی وجود ندارد. طول گام روی تردمیل به دلیل ماهیت قابل پیش‌بینی سطح معمولاً یکسان است و درحالی‌که این امر احتمالاً از فردی به فرد دیگر متفاوت است، ممکن است به‌طورکلی روی تردمیل قدم‌های کوچک‌تری برداشته شود.

اگر برای مدت طولانی از تردمیل استفاده کنید، خسته‌کننده خواهد بود. علاوه‌براین، عدم تنوع سطح نیز وجود دارد و اکثر تردمیل‌ها ویژگی تمرین در سراشیبی را ندارند و این به این معناست که مزیت‌های تقویت‌کننده استخوان حاصل از دویدن در سراشیبی را نخواهید داشت.

فرق دویدن روی تردمیل با فضای باز

شواهد نشان می‌دهند که ورزش در فضای باز می‌تواند به سلامت روان کمک کند، در صورتی که تردمیل‌ها مجهز به انواع سرگرمی هستند و در طولانی مدت مزایای سلامتی در فضای باز را ندارند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۸ در مجله‌ی Medicine and Science in Sports and Exercise منتشر شد، نشان داد که فعالیت عضله و بار واردشده بر مفاصل تاحد زیادی در دویدن در فضای باز و دویدن روی تردمیل مشابه است.

اگرچه، همان‌طور که قبلا ذکر شد، برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که دویدن روی تردمیل دوندگان را تشویق می‌کند تا طول گام کوتاه‌تری داشته باشند. طبق تحلیل و پژوهش‌‌ها، کاهش گام، خطر ناشی از دویدن را کاهش می‌دهد، بنابراین کاهش طول گام می‌تواند یکی از مزیت‌های ایمنی دویدن روی تردمیل باشد.

دویدن در فضای باز با امکان سطوح ناهموار و موانع پنهان همراه است. اصولا هر دو روش دویدن (دویدن در فضای باز یا دویدن روی تردمیل) خطرات و مزایای خاص خود را دارند. اگر به‌طور خاص روی عضله‌سازی برای مسابقه تمرکز کرده‌اید، با دویدن در فضای بیرون نتیجه بهتری به دست خواهید آورد.

یک فیزیوتراپیست معروف می‌گوید: اگر می‌خواهید عضلاتتان را تقویت کنید و برای مسابقه تمرین کنید، توصیه می‌کنم که در جاده بدوید تا ماهیچه‌ها و مفاصل شما به زمین‌های مختلف عادت کند. دویدن در جاده به‌طورکلی برای بدنتان، سخت‌تر است، زیرا باید خودتان را به سمت جلو برانید که به انرژی و فعال‌سازی بیشتر عضلات نیاز دارد. اگرچه به‌علت خطر برخورد با سطوح سخت و ناهموار خطر آسیب بیشتر است.

حالت حد وسط بین دویدن در جاده و دویدن روی تردمیل استفاده از تردمیل خمیده غیرموتوری است. در این صورت ضربه درمقایسه‌ با دویدن روی جاده کاهش پیدا می‌کند، اما همچنان عضلات شما را فعال می‌کند، زیرا باید تسمه را به عقب برانید و از انرژی بیشتری برای حفظ حرکت استفاده می‌کنید.

منبع: +