
دو سه ماه دیگر، یک سالی میشود که کشور عزیزمان ایران درگیر بیماری کرونا شده است. در این یک سال گوشمان پر شده از جملات تکراری مانند “در خانه بمانید”، ” دستان خود را بشویید” و “فاصله اجتماعی را رعایت کنید”. جملاتی که سلامتی و زندگی اطرافیانمان در گرو عمل به آنهاست. اما کمتر کسی است که به تاثیر اقتصاد بر کرونا پرداخته باشد.
امروز نمیخواهیم درباره مراقبتهای لازم برای پیشگیری از کرونا صحبت کنیم. میخواهیم از چیزی حرف بزنیم که اهمیت آن اگر بیشتر از مراقبتهای کرونا نباشد کمتر نیست و آن مراقبت ازمستضعفین است. اکثر کسب و کارها در این یک سال آسیبهای زیادی دیدهاند. خیلیها شغل خود را از دست داده و به اجبار خانه نشین شدهاند. کسانی که به همان اندک درآمد روزانه خود نیاز مبرم داشتند و حالا حتی تهیه نان نیز برای آنها سخت است. کسانی که درست است مال زیادی ندارند اما آنقدر عزت دارند که دست به گدایی و درخواست پول از اطرافیانشان نمیزنند. بیایید در این اوضاع اقتصادی که حتی کمر آنهایی که اندکی ذخیره داشتهاند را شکسته است، هوای یکدیگر را داشته باشیم. کسانی هستند که این روزها برای ادامه دادن زندگی و یا حتی زنده ماندن به چیزی بیشتر از شستن دستها نیاز دارند. این یک مسئولیت اجتماعی است.
دکتر کرمانی عزیز برایمان خاطرهای در این باره تعریف میکند که شنیدن آن خالی از لطف نیست. یادتان باشد همیشه و همیشه انفاق و صدقه نه تنها مال ما را کم نمیکند، بلکه آن را نسبت به چیزی که داریم، زیادتر میکند. به امید دنیای بدون فقر و گرسنگی.
نظرات شما
مهدی 1399/11/30
خدا خیرتون بده آقای دکتر...امیدوارم خدا همیشه براتون بهترین ها رو قرار بده♥️♥️♥️