خانه > عادات غذایی
کمبود مصرف منابع مس موجب ابتلا به بیماری‌های مختلفی مانند کم‌خونی، کلسترول بالا، شکستگی استخوان و سفید شدن زودهنگام موها می‌شود…
زمان مطالعه 16 دقیقه
تعداد بازدید 5985
تاریخ انتشار 1402/08/28
منابع مس یکی از مواد معدنی ضروری است که باید حتما در برنامه غذایی ما باشد؛ زیرا بدن انسان به مقدار کمی از مس نیاز دارد و وجود این ماده معدنی در عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن، سیستم عصبی، تشکیل گلبول‌های قرمز، تولید انرژی و.. نقش مهمی را ایفا می‌کند.
در مقاله امروز مجله تغذیه دکتر کرمانی به توضیح صفر تا صد منابع مس در بدن می‌پردازیم و علائم کمبود این ماده مغذی و مواد غذایی سرشار از آن را به شما معرفی خواهیم کرد. پس تا انتهای مقاله با ما همراه باشید:
انسان برای تامین انرژی خود و انجام عملکرد فیزیولوژیکی به میزان 9/0 میلیگرم مس به طور روزانه نیاز دارد، اما میزان دقیق روزانه آن را با توجه به شرایط جسمانی، پزشک به شما خواهد گفت.
خبر خوب این که شما می‌توانید با مصرف غذاهای حاوی مس و استفاده از یک رژیم غذایی سالم که مقدار مشخص غذاها را برایتان تعیین می‌کند، مس مورد نیاز بدن خود را دریافت کنید. در این بخش خواهید دید چه غذاهایی مس دارند:
ادویه‌جات و سایر خوراکی‌های حاوی مس:
این ماده مغذی خواص و فواید زیادی برای سلامتی دارد:
همچنین در موارد زیر نیز موثر است:
رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمی‌ذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که می‌خـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزوش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.
کمبود مس در افراد بسیار کم اتفاق می‌افتد و عمدتا در افرادی که به اختلالات ژنتیکی و مشکلات سوء جذب مانند بیماری سلیاک (بیماری حساسیت به گلوتن) یا کرون (بیماری التهابی دستگاه گوارش) مبتلا هستند، رخ می‌دهد.
براساس تحقیقات، مصرف دوزهای بالا از مکمل روی نیز می‌تواند جذب مس را در روده کوچک مسدود کرده و منجر به کمبود مس در افراد شود.
بیماری منکس (Menkes) نیز یک اختلال ژنتیکی است که منجر به کمبود شدید مس در بدن می‌شود و حتی می‌تواند برای فرد مبتلا کشنده باشد.
از این رو، کمبود مس در بدن با این علائم و نشانه‌ها پدیدار می‌شود:
همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، مس در تشکیل گلبول‌های قرمز خون نقش مهمی دارد. بنابراین، کمبود آن منجر به ایجاد پدیده پان سیتوپنی (کاهش گلبول‌های قرمز، سفید و پلاکت‌ها) شده و زمینه‌ساز کم خونی یا آنمی در بدن خواهد شد.
براساس تحقیقات، سطح پایین مس در بدن و کمبود مصرف منابع مس، با کلسترول و فشار خون بالا در افراد ارتباط مستقیمی دارد. بنابراین، کمبود مس در بدن باعث بالا رفتن کلسترول بد در بدن شده و خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.
وجود مس در بدن باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و میزان گلبول‌های سفید را در خون افزایش می‌دهد. اما اگر سطح مس در بدن شما کاهش پیدا کند، تعداد گلبول‌های سفید خون کاهش یافته و بدن شما در برابر انواع عفونت و بیماری‌ها مقاومت خود را از دست می‌دهد.
مس در تشکیل استخوان و پیوندهای متقابل درون استخوان‌ها نقش مهمی دارد و به حفظ سلامت و استحکام استخوان‌ها کمک می‌کند. از این رو، کمبود این ماده مغذی در بدن باعث پوکی استخوان و شکستگی آن‌ها خواهد شد.
یکی دیگر از خواص با ارزش این ماده مغذی کمک به عملکرد صحیح سیستم عصبی و نخاع است. افرادی که دچار کمبود مس در بدن هستند، ممکن است در راه رفتن با مشکل و دشواری روبرو شوند.
از طرفی، در زمان راه رفتن سیگنال‌هایی میان مغز و بدن رد و بدل می‌شوند که کمبود مس به سبب برهم زدن تعادل سیستم عصبی، باعث ایجاد ناهماهنگی و تلوتلو خوردن در زمان راه رفتن می‌شود.
افراد مبتلا به کمبود مس نسبت به سایر افراد در برابر سرما حساس‌تر هستند. علاوه براین، جالب است بدانید که مس به حفظ عملکرد صحیح تیروئید شما نیز کمک می‌کند. تحقیقات بسیاری نشان می‌دهند که سطح T3 و T4 هورمون تیروئید با میزان مس در خون ارتباط نزدیکی دارد.
از این رو، وقتی سطح مس در خون شما پایین باشد به همان اندازه سطح هورمون تیروئید کاهش پیدا می‌کند.
رنگ پوست تا حد زیادی توسط رنگدانه ملانین تعیین می‌شود. در افرادی که پوست‌های روشنی دارند میزان رنگدانه‌های ملانین در مقایسه با افراد تیره‌تر کمتر و کوچک‌تر هستند.
مس در تشکیل آنزیم‌های ملانین نیز نقش مهمی دارد و در صورت عدم میزان کافی در بدن افراد باعث رنگ پریدگی پوست آن‌ها خواهد شد.
رنگ موها نیز تحت تاثیر رنگدانه ملانین قرار دارند و عدم مصرف به اندازه منابع مس می‌تواند بر تشکیل ملانین در موهای شما نیز تاثیر گذاشته و زودتر از سایر افراد رنگ سفید روی موهایتان پدیدار شود.
از دست دادن بینایی یک وضعیت جدی در اثر کمبود شدید و طولانی مدت مس است. همان‌طور که گفتیم، مس باعث ایجاد عملکرد صحیح سیستم عصبی خواهد شد و این جمله بدین معنی است که کمبود مس در بدن فرد می‌تواند مشکلاتی را در سیستم عصبی او از جمله کاهش دید بینایی به دنبال داشته باشد.
درمان اولیه کمبود مس در وهله اول به علت پایین بودن سطح مس در خون شما بستگی دارد. به عنوان مثال مصرف بیش از اندازه مکمل روی یا بیماری‌های زمینه‌ای همچون سلیاک یا کرون که پیش‌تر به آن پرداختیم، می‌توانند سطح مس را در بدن شما دستخوش تغییرات کنند.
از این رو، پزشکان پس از تشخیص سطح مس توسط آزمایش، مکمل‌های تامین‌کننده مس را که در بازار موجود هستند همچون گلوکونات مس، سولفات مس و کلرید مس را برای فرد تجویز می‌نمایند. در صورت کمبود شدید این ماده مغذی، ممکن است پزشک برای شما درمان داخل وریدی (IV) را تجویز نماید.
اما خوشبختانه، در صورت اقدام به موقع براساس بررسی پژوهشگران بریتانیایی، تامین مس در بدن بین 4 تا 12 هفته طول می‌کشد.
از طرفی، پیروی از یک رژیم غذایی غنی از غذاهای سرشار از مس نیز تا حد زیادی می‌تواند شما را از کمبود ناکافی مس در بدن نجات دهد. چرا که بدن ما به میزان بیش از اندازه از این ماده مغذی نیاز ندارد.
همان‌طور که مس برای حفظ سلامتی ضروری و مهم است، بودن بیش از اندازه آن در بدن نیز مشکلات و عوارضی را برای شما به دنبال خواهد داشت.
حتی لازم است این نکته را بدانید که مصرف بیش از اندازه مس باعث ایجاد مسمومیت در بدن شده و ممکن منجر به بروز عوارض جانبی ناخوشایند و حتی مرگ شود! برخی از عوارض بیش از اندازه مس عبارتند از:
همان‌طور که خواندید مصرف منابع مس باید به اندازه و بر اساس آزمایش خون شما باشد. در این مقاله به طور مفصل بیان کردیم که چه غذاهایی مس دارند. در صورت نیاز، مواد غذایی حاوی مس مانند کشمش، اسفناج، مرغ، ماهی قزل‌آلا و سالمون، عدس، نخود و… را مصرف کنید و اگر ضروری باشد پزشک برای شما مکمل مس نیز تجویز می‌کند.
منابع:
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نظر شما
نام *
ایمیل
اول گفتید مقدار مجاز روزانه ۰.۹ میلیگرم بعد گفتید ۱۰ میلی گرم! بالاخره کدومش؟
عزیزم حداقل وحداکثرش گفته شده
برای دریافت مشاوره خرید رژیم دکتر کرمانی شماره همراه خود را ثبت کنید ما با شما تماس میگیریم
برای دریافت مشاوره با کارشناسان فیتامینشماره همراه خود را ثبت کنید ما با شما تماس میگیریم