Array

چیمن علیمرادی هستم. 38 سالمه و اهل سقز استان کردستانم. متاهلم و دو تا بچه دارم. قدم 1.73 هست و وزن اولیه‌م 90 کیلو بود و در حال حاضر وزنم 64 کیلو هست. قبلا سایز لباسم 50 بود اما الان سایز 42 می‌پوشم. ما توی خانواده‌مون زمینه‌ی چاقی داشتیم. خانوادگی پرخور بودیم و بیشتر اعضای خانواده‌ اضافه وزن داشتن. مصرف غذا و گوشت و برنجمون کلا زیاد بود. من با اینکه توی نوجوانی لاغر بودم، اما بعد از ازدواج چاق شدم. قبلا مربی آشپزی بودم، هر چی درست می‌کردم خودم اول ازش می‌خوردم. وقتی شیرینی می‌پختم، ازش می‌خوردم تا تست کنم ببینم چی کم داره چی زیاد داره و دوباره می‌پختم و می‌خوردم و این داستان همینطور ادامه داشت و من رو چاق و چاق‌‌تر می‌کرد. من از طریق اینستاگرام پیج دکتر رو دنبال می‌کردم و به خیلی از توصیه‌هاشون عمل می‌کردم. مثلا ایشون در مورد خوردن سرکه‌ی سیب صحبت می‌کردن و منم از همون موقع به توصیه‌ی ایشون سرکه‌ی سیب مصرف می‌کنم و خیلی راضی‌ام. یا چای سبز رو هم طبق توصیه‌ی دکتر شروع کردم خیلی راضی‌ام از خوردنش تاثیر خیلی خوبی داشته روی چربیم. دیگه تصمیم گرفتم یه برنامه‌ی غذایی ازشون بگیرم. یه برنامه‌ی سه ماهه‌ی رژیم دکتر کرمانی گرفتم که همه جور غذایی هم توش پیدا می‌شد. انقدر این برنامه خوب بود که برای پسرم هم ثبت نام کردم و گرفتم و الان داره وزن کم می‌کنه. من طبق برنامه‌ی رژیم پیش می‌رفتم و کم کم وزنم پایین می‌اومد. همین که لاغر می‌شدم خودش انگیزه‌ای شد برام که ادامه بدم. لاغر شدن من نه فقط برای خودم حتی برای اطرافیانم هم انگیزه شد. هر کی منو می‌دید می‌گفت وای چقدر لاغر شدی! مشخصه وزنت پایین اومده. از وقتی که لاغر شدم دیگه تنگی نفس ندارم، خیلی سبک و راحت شدم. ریزش مو و افتادگی پوست و صورت هم ندارم. خیلی هم جوون شدم. این رژیم غذایی خیلی توی زندگیم به من کمک کرد و پرخوری عصبیم هم برطرف شد. دست پشتیبانی درد نکنه واقعا نمی‌خوام الکی تعریف بکنم. خیلی کمک حالم بودن هر موقع آنلاین می‌شدم و سوال می‌پرسیدم سریع تماس می‌گرفتن. مثلا پیتزا هوس می‌کردم زنگ می‌زدم ببینم می‌تونم یه کم بیشتر بخورم. راهنمایی می‌کردن که با توجه به وزنم تا چقدر مجازم بخورم و مشکلم حل می‌شد. خلاصه هم برای خودم هم برای پسرم هر سوالی داشتم سریع جواب می‌دادن و راهنمایی می‌کردن. قبلا برای لاغری دمنوش می‌خوردم، ورزش می‌کردم، از داروهای گیاهی استفاده می‌کردم اما هیچ کدوم تاثیری نداشتن و موقت بودن. من به توصیه‌ی دکتر کرمانی قند و نان سفید رو از تغذیه‌م کلا حذف کردم. برنج هم در هفته دو سه بار مصرف می‌کنم. به جای قند، توت خشک می‌خورم. الان تقریبا یک ساله عادت‌هامو تغییر دادم و سالم زندگی می‌کنم و خیلی سبک زندگیم عوض شده.

توی مهمونی‌ها خیلی بهم تعارف می‌کردن ولی من پای رژیمم می‌موندم و همون مقدار همیشگی غذا می‌خوردم. هر قدرم تعارف می‌کردن من همون شش هفت قاشق برنجی که باید رو می‌خوردم. همین اراده و قاطعیت من روی اطرافیانم تاثیر گذاشت و خواهر و برادرم هم برنج کمتر مصرف کردن. من انگیزه‌ای شدم تا اونا هم رژیم بگیرن و لاغر بشن. مثلا شیرینی نخوردن من و شکلات نخوردنم باعث شد اونا هم کم کم اینا رو حذف کنن و کمتر بخورن. خواهرم به من نگاه کرد و گفت وقتی تو تونستی پس منم قطعا می‌تونم. رژیم گرفت و الان داره وزن کم می‌کنه. جایگزینی توی این رژیم خیلی خوب بود. یه موقع مهمونی می‌رفتم، غذایی که سر سفره بود رو توی رژیمم انتخاب می‌کردم و همون رو می خوردم. برنامه‌ی رژیمم انقدر تنوع غذایی داشت که کارم رو راحت‌تر هم کرده بود. دیگه هی نمی‌پرسیدم غذا چی درست کنم! شام چی بخوریم ناهار چی بخوریم! طبق همون برنامه هم آشپزی می‌کردم هم رژیم می‌گرفتم. مثلا توی برنامه‌م که سبزی‌پلو با ماهی یا آش بلغور بود، همون رو برای خودمون درست می‌کردم. کیست تخمدان داشتم و عادات ماهانه‌م نامنظم بود. کبدم چرب شده بود، اما بعد از لاغری کبد چربم درمان شد و کیست تخمدانم هم برطرف شد. توی دوره‌ی رژیمم مادرم فوت کرد. حال روحیم اصلا خوب نبود و اشتیاقم به شیرینی جات زیاد شده بود. سخت می‌تونستم جلوی خودمو بگیرم. حدود یک ماه شرایطم اینطوری بود و اصلا رعایت نکردم. اما کم کم آروم شدم و به خودم اومدم و دوباره از نو شروع کردم. البته توی اون مدت با اینکه تغذیه‌م رو رعایت نمی‌کردم چاق نشدم چون خیلی ناراحت و غصه‌دار بودم و حال خوبی نداشتم.

بعد از لاغری خیلی روحیه‌م عوض شد. همه لباسای سایز بزرگم رو رد کردم رفت و دادمشون به خواهرزاده‌م. وقتی لباسای منو می‌پوشید تعجب می‌کردم با خودم می‌گفتم یعنی اون لباس رو من می‌پوشیدم. به لباسای اون موقعم که نگاه می‌کنم میگم یعنی من انقدر چاق بودم و نمی‌دونستم! الان که لباس سایز 42 می‌گیرم خیلی خوشحال و راحت و سبکم. هر جا می‌خوام برم پیاده میرم، خیلی سوار ماشین نمی‌شم. اعتماد به نفسم خیلی بالا رفته، دیگه شکمم رو با روسری و مانتوهای گشاد قایم نمی‌کنم. من در کنار رژیم هم استخر می‌رفتم هم باشگاه. همه می‌گفتن رژیم پوستت رو شل می‌کنه و آویزون می‌شه ولی اصلا این اتفاق نیفتاد و ورزش باعث شد پوستم جمع بشه. بعضیا پرخوری می‌کنن و میگن بابا آدم مگه چقدر زنده‌س! من بهشون میگم بحث مُردن نیست بحث از پا افتادنه. میگن مگه چی میشه بذار بخوریم آخرش که می‌میریم. آره هممون می‌میریم ولی ممکنه قبلش زمین‌گیر بشیم. مادرم سرطان داشت. یکی از دلایلی که ایشون درمان نشد دیابت بود. چون مرض قند داشت، شیمی درمانی خیلی عذابش داد و زجر کشید و آخرم دوام نیاورد و از دنیا رفت. با نخوردن هیچکس نمی‌میره اما درست خوردن می‌تونه زندگیمون رو تغییر بده. شاید یه مشکل یا بیماری توی بدن ما نهفته باشه که با تغذیه‌ی درست خود بخود برطرف بشه و عود نکنه و باعث پیشگیری از بیماری بشه. خیلی از مشکلات زمینه‌ای مثل فشار خون و قند و چربی با رژیم توی سی‌، چهل سالگی کنترل می‌شن و در آینده مشکل ایجاد نمی‌شه.

توصیه‌م به کسانی که قصد کاهش وزن دارن اینه که: 1- قندهای مصنوعی رو حذف کنن. من حتی به بچه‌هامم دیگه قند نمی‌دم و خرما رو جایگزین کردیم. 2- به جای نوشابه، شیر و آب‌هویج مصرف کنن. کم کم عادت میشه و دیگه هوس نوشابه نمی‌کنن. 3- اراده کنن و قاطع باشن و با تعارف و رودربایستی خودشون رو چاق نکنن!