رژیم گرفتن سخت نیست، فقط باید به درست غذا خوردن عادت کنی.

محمدرضا اکبری‌نژاد هستم. 37 سالمه و در استان تهران زندگی می‌کنم. از بچگی هرکسی من رو می‌دید می‌گفت چه بچه درشت و تپل مپلی! همیشه نسبت به همسن و سال‌هام درشت تر بودم. چاقی با من همراه بود تا اینکه توی پنج شش سال اخیر به خصوص بعد از ازدواجم به وزنم خیلی اضافه شد.

از خدا که پنهون نیست از شما چه پنهون خانم هم دستپختش خیلی خوبه. دائم هم اصرار می‌کنه که بیشتر بخور. وقتی به وزن 107 کیلو رسیدم دیگه پا درد و کمر درد امونم رو برید. دیسک کمر گرفته بودم و نشستن و بلند شدن برام خیلی سخت شده بود. برای درمان دیسک کمر پیش دکتر رفتم. دکتر بهم گفت تنها راه درمان کمر درد و پا دردت، کم کردن وزنه. تا دیر نشده رژیم بگیر و وزنت رو کم کن. کمر درد توی زندگی روزمره، باعث عذابم شده بود و دلم برای سالم بودن تنگ شده بود؛ برای همین تصمیم گرفتم که وزنم رو کم کنم.

قبلا یه بار رژیم سر خود گرفته بودم و توی یک ماه ده کیلو کم کردم. برنامه رژیمم اینطور بود که صبحانه و شام نمی‌خوردم و فقط نهار می‌خوردم. درسته که تو یک ماه ده کیلو کم کردم اما زود خسته شدم و بریدم و باز به پرخوری برگشتم. سراغ قرص و دمنوش که اصلا نرفتم.

دکتر کرمانی رو از سالیان قبل می‌شناختم. قبلا هم حضوری ایشون رو دیده بودم و ازشون برنامه غذایی گرفته بودم اما به خاطر تنبلی، برنامه رو رعایت نکردم. وقتی دیدم دیگه چاره‌ای نیست و باید این وزن کم بشه، سراغ سایتشون رفتم و رژیم آنلاین رو ثبت نام و شروع کردم.

از بین لیست­‌های پیشنهادی، من برنامه روز منو رو انتخاب کردم. هرچی که می‌خواستم رو توی اپلیکیشن می‌زدم و مقداری که باید از اون غذا می‌خوردم، نشون داده می‌شد. عاشق برنامه روز منو شدم. 

رژیم گرفتن سخت نیست. فقط باید بهش عادت کنی. البته به شرط اینکه یه برنامه درست و اصولی داشته باشی! یکی دو هفته اول شاید سخت بگذره اما بعدش می‌افتی تو سرازیری و تمام. دو هفته اول برای من هم راحت نبود اما بعد که معده‌م به مقدار غذای دریافتی عادت کرد دیگه مشکلی نداشتم. بعد از یه مدت دیگه حتی اگه می‌خواستم بیشتر بخورم هم نمی‌تونستم. این دیگه واقعا برام جالب بود.

هر­وقت حس گرسنگی بهم دست می‌داد سبزیجات و میوه می‌خوردم. توی این پنج ماه سیب قوت غالب من بود. هرموقع گرسنه‌م می‌شد و دلم می‌خواست پرخوری کنم یه دونه سیب می‌خوردم و دیگه تمام، حس گرسنگیم از بین می‌رفت.

وسوسه نمی‌شدم رژیمم رو بشکنم؛ چون خیلی به خودم سخت نمی‌گرفتم. سعی می‌کردم راحت پیش برم، نه توی خوردن زیاده روی کنم و نه توی نخوردن. اگه مهمونی می‌رفتیم و دلم می‌خواست بیشتر غذا بخورم، کمی بیشتر از حد مجاز غذا می‌خوردم و فرداش با پیاده روی یا دویدن بیشتر، پرخوری رو جبران می‌کردم. اما بیشتر مواقع روی تصمیم و اراده‎ام می‌موندم و به اندازه غذا می‌خوردم.

همسرم از اینکه رژیم بگیرم خیلی راضی نیست و فکر می‌کنه خیلی دارم خودم رو اذیت می‌کنم. اطرافیان دائم می‌گن خیلی لاغر شدم و رژیم گرفتن دیگه کافیه. اما من که الان قدر سلامتی و سبک وزنی رو می‌دونم، نمی‌خوام راه رو نصف و نیمه رها کنم و دوست دارم به وزن ایده آلم برسم.

جای تو بیـن
رکورد‌ دارهای
مـا خالیـــههمین الان ثبت نام کن

قبلا به همه می‌گفتم مگه آدم چقدر زنده می‌مونه که بخواد از لذت خوردن هم دست بکشه اما الان می‌گم سلامتی بالاترین لذته. سعی می‌کنم سر کار هم مراعات کنم و همون پنج شش تا قاشق رو بخورم اما وقتی میام خونه، خانمم دائم اصرار می‌کنه غذا بخور اما من می‌گم کمر درد دارم و باید وزنم رو کم کنم تا دیسک کمرم خوب بشه.

بعد از رژیم و کم کردن 21 کیلو وزن خیلی حالم بهتر شد. به 86 کیلو رسیدم و درد کمر و پاهام به کل از بین رفتن. دیگه راحت می‌شینم و پا می‌شم. از لباس خریدن که دیگه نگم. مشکل اساسی همه آدم‌های چاق لباس خریدنه. قبلا باید از مغازه‌های خاص لباس می‌خریدم و بعضا قیمت‌ها سرسام آور بود. ولی الان با اعتماد به نفس می‌رم سراغ مغازه دارها و هر لباسی که دوست دارم، م‍ی‌خرم و حس پیروزی دارم. دیگه موقع راه رفتن و تحرک به نفس نفس نمی‌افتم.

اگه می‌دونستم سبک وزن بودن انقدر حس خوبی داره قطعا زودتر می‌اومدم سراغ رژیم و انقدر سختی نمی‌کشیدم. هر بار که روی ترازو می‌رم و می‌بینم وزنم کمتر شده؛ یا هر بار که می‌رم لباس فروشی و می‌بینم سایزم کوچیک‌تر شده کیف می‌کنم و اراده و انگیزه‌م بیشتر می‌شه. خدا رو شکر تونستم یه رژیم درست و حسابی و کارآمد پیدا کنم.

توصیه من به کسایی که اضافه وزن دارن اینه که:

اراده‌شون رو بالا ببرن.

سلامتی بیشتر از خوردن لذت داره.

نمی‌تونم معنی نداره، بخواید حتما می‌تونید.