دکتر کرمانی » مجله » تغذیه » برنامه ریزی رژیم
نورون‌درمانی، با تمرکز بر اصلاح مسیرهای عصبی مرتبط با اشتها، می‌تواند به کاهش پرخوری و تثبیت رفتار غذایی کمک کند. این مقاله اثرگذاری این روش را با رویکرد علمی بررسی کرده و با سایر روش‌های کاهش وزن مقایسه می‌کند. همچنین نکاتی کاربردی برای ادغام این روش با سبک زندگی سالم ارائه شده است.
تایید شده توسط کارشناس تغذیه دکترکرمانی قبل از هر اقدامی با پزشک متخصص مشورت نمایید.
نورون‌درمانی برای لاغری روشی نوین و علمی است که برخلاف رژیم‌های سنتی، مستقیماً با مغز و مسیرهای عصبی درگیر در اشتها و پرخوری سر و کار دارد. در دنیایی که ولع غذایی، خوردن احساسی و عادت‌های ناسالم به مانعی بزرگ برای کاهش وزن تبدیل شده‌اند، این رویکرد تلاش می‌کند تا منشأ اصلی رفتارهای غذایی را بازآموزی کند.
به‌جای تمرکز صرف بر محدود کردن کالری یا حذف گروهی از غذاها، نورون‌درمانی بر پایه‌ی مفاهیمی مانند نوروپلاستیسیته، نوروفیدبک و تنظیم سیستم پاداش مغز، به ذهن می‌آموزد چگونه با سیگنال‌های گرسنگی، ولع و سیری به‌درستی برخورد کند. همین رویکرد باعث شده این روش به‌عنوان یکی از امیدوارکننده‌ترین ابزارهای علمی برای کاهش وزن پایدار شناخته شود.
در این مقاله، با پشتوانه‌ی علمی و مقایسه‌ای، بررسی می‌کنیم نورون‌درمانی چگونه عمل می‌کند، برای چه افرادی مناسب است، و چطور می‌توان آن را با سبک زندگی سالم ترکیب کرد تا به نتایجی ماندگار در مسیر کاهش وزن دست یافت.
نورون‌درمانی (Neurotherapy) شاخه‌ای از درمان‌های عصبی‌روانی است که با استفاده از ابزارها و تمرین‌های مختلف، فعالیت مغز را اندازه‌گیری، تحلیل و اصلاح می‌کند. این رویکرد به‌طور ویژه برای تنظیم رفتارها، هیجانات و الگوهای ناپایدار عصبی به‌کار می‌رود و یکی از کاربردهای نوین آن، کنترل اشتها و کاهش وزن است.
نورون‌درمانی برای لاغری تلاش می‌کند الگوهای عصبی ناسالمی را که در طول زمان شکل گرفته‌اند (مثل واکنش به استرس با غذا، یا پاداش گرفتن با خوراکی) شناسایی و اصلاح کند. این روش معمولاً از طریق دو تکنیک اصلی اجرا می‌شود:
نوروفیدبک (Neurofeedback): مغز با دریافت بازخورد آنی از امواج مغزی خود (معمولاً از طریق EEG)، یاد می‌گیرد الگوهای سالم‌تری را فعال کند. مثلاً فرد می‌تواند تمرین کند در برابر ولع غذایی، امواج مرتبط با تمرکز و آرامش را تقویت نماید.
تحریک مغزی غیربحران‌آفرین (مانند tDCS یا TMS): تحریک ضعیف و هدفمند نواحی خاص مغز برای بهبود کنترل تکانه‌ها و کاهش واکنش‌های هیجانی به غذا.
این تکنیک‌ها به‌صورت تدریجی باعث بازسازی عملکرد نورونی مغز در زمینه اشتها، تصمیم‌گیری تغذیه‌ای و تنظیم احساس سیری می‌شوند. بر خلاف رژیم‌های مقطعی، نورون‌درمانی به اصلاح «ریشه‌ای» عادات کمک می‌کند.
نوروپلاستیسیته یا انعطاف‌پذیری عصبی، توانایی مغز برای بازسازی مسیرهای عصبی و یادگیری الگوهای رفتاری جدید است. این پدیده به‌خصوص در زمینه تغذیه و کنترل ولع غذایی اهمیت زیادی دارد، زیرا بیشتر رفتارهای پرخوری یا خوردن احساسی ناشی از مسیرهای تقویت‌شده و تکرارشونده در مغز هستند.
مثلاً اگر فردی در پاسخ به استرس به غذا پناه ببرد، مغز او به‌مرور زمان، ارتباطی قوی بین «استرس» و «پاداش از طریق غذا» ایجاد می‌کند. این مسیر هر بار با تکرار، تقویت می‌شود و به رفتار نهادینه‌شده‌ای تبدیل می‌گردد. نوروپلاستیسیته، راهی برای «بازنویسی» این مسیر است.
در نورون‌درمانی، مغز از طریق تمرینات مشخص، مانند نوروفیدبک یا تمرینات ذهن‌آگاهی هدفمند، مسیرهای جدیدی برای پاسخ به احساسات، گرسنگی یا ولع ایجاد می‌کند. این بازآموزی باعث می‌شود فرد به‌جای واکنش ناخودآگاه به محرک‌ها، تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری انجام دهد.
به‌عبارت دیگر، با استفاده از ظرفیت مغز برای تغییر، می‌توان واکنش‌هایی مثل ولع شیرینی در شب، خوردن بی‌برنامه یا پرخوری عصبی را کاهش داد. ایجاد مسیرهای تازه در مغز، باعث پایداری بیشتر تغییرات رفتاری می‌شود، چیزی که در رژیم‌های صرفاً تغذیه‌ای کمتر دیده می‌شود.
نکته مهم: تغییرات حاصل از نوروپلاستیسیته زمان‌بر هستند و به تداوم نیاز دارند، اما اثر آن‌ها عمیق و بلندمدت است.
ذهن انسان نقش کلیدی در تنظیم رفتارهای تغذیه‌ای دارد؛ می‌تواند هم‌زمان محرک کاهش وزن یا مانع آن باشد. واکنش‌های عصبی به ولع، پاداش و احساسات، تعیین می‌کنند که فرد آگاهانه غذا بخورد یا درگیر پرخوری هیجانی شود.
مغز، به‌ویژه دو ناحیه‌ی هیپوتالاموس و سیستم مرکز پاداش مغز (reward system)، نقش کلیدی در تنظیم اشتها، ولع غذایی و رفتارهای تغذیه‌ای ایفا می‌کند.
هیپوتالاموس بخشی از مغز میانی است که اطلاعات مربوط به سطح انرژی بدن، گرسنگی و سیری را پردازش می‌کند. این ناحیه با دریافت سیگنال‌هایی مثل لپتین، گرلین، و انسولین، تعادل بین دریافت و مصرف انرژی را تنظیم می‌کند. اختلال در پاسخ‌دهی هیپوتالاموس ممکن است باعث گرسنگی مداوم یا نادیده‌گیری احساس سیری شود.
از طرف دیگر، مرکز پاداش مغز (شامل ساختارهایی مانند nucleus accumbens و ventral tegmental area) در مواجهه با غذاهای پرکالری، شیرین یا چرب، فعال می‌شود و باعث ترشح دوپامین می‌گردد. این واکنش پاداشی باعث ایجاد “ولع” نسبت به برخی غذاها، حتی بدون گرسنگی واقعی، می‌شود.
زمانی که این مسیر پاداش به دفعات زیاد و بدون نیاز فیزیولوژیک فعال شود، رفتار خوردن از یک نیاز بیولوژیکی به یک عادت هیجانی یا شرطی‌شده تبدیل می‌شود. در نتیجه، فرد ممکن است در پاسخ به استرس، بی‌حوصلگی یا حتی شادی، به خوردن پناه ببرد.
در نورون‌درمانی، هدف اصلی بازتنظیم فعالیت این نواحی است تا مغز بتواند بین گرسنگی واقعی و ولع احساسی تمایز قائل شود.
دوپامین یک انتقال‌دهنده‌ی عصبی مهم در مغز است که در تقویت انگیزه، لذت و یادگیری پاداش نقش دارد. غذاهای خاص (مخصوصاً آن‌هایی که حاوی شکر، چربی و نمک هستند) ترشح دوپامین را به‌شدت افزایش می‌دهند و احساس لذت فوری ایجاد می‌کنند.
در پاسخ به این لذت، مغز شروع به ساخت مسیرهای عصبی شرطی‌شده می‌کند: «اگر ناراحت شدی، شیرینی بخور»، «اگر استرس داشتی، چیپس کمکت می‌کنه». این مسیرها با تکرار، قوی‌تر می‌شوند و دوپامین به‌جای کمک به تعادل، به یک عامل محرک رفتارهای ناسالم تغذیه‌ای تبدیل می‌شود.
چرخه لذت و عادت‌های غذایی ناسالم:
با گذر زمان، پاسخ مغز به این پاداش کاهش می‌یابد، اما فرد برای رسیدن به همان حس، میزان یا دفعات مصرف را بیشتر می‌کند، پدیده‌ای مشابه اعتیاد.
در روش‌هایی مانند نوروفیدبک یا تمرینات بازآموزی مغز، هدف این است که دوپامین به‌جای تقویت پرخوری، در مسیرهای سالم‌تر مانند فعالیت فیزیکی، ارتباط اجتماعی یا موفقیت شخصی بازتنظیم شود.
تمرینات ذهن‌آگاهی (Mindfulness): تمرکز آگاهانه بر لحظه‌ی حال و احساسات جسمی واقعی گرسنگی، برای کاهش واکنش‌های هیجانی به غذا.
بازآموزی پاسخ به محرک‌ها: شناسایی موقعیت‌هایی که باعث خوردن احساسی می‌شوند و طراحی واکنش‌های جایگزین مثل پیاده‌روی، تنفس عمیق یا نوشتن.
تصویرسازی ذهنی مثبت: استفاده از تکنیک‌های ذهنی برای تصور خود در موقعیت‌هایی که با موفقیت در برابر ولع مقاومت کرده است.
پاداش‌های غیرخوراکی: به‌جای استفاده از خوراکی به‌عنوان تشویق، از چیزهایی مثل زمان استراحت، موسیقی موردعلاقه یا خرید کوچک استفاده شود.
مانیتورینگ افکار و احساسات: یادداشت‌برداری روزانه از محرک‌ها، احساسات و رفتارهای غذایی برای آگاهی بیشتر از الگوهای ذهنی.
نوروفیدبک با آموزش مغز برای تنظیم بهتر امواج عصبی، به کاهش ولع غذایی و پرخوری احساسی کمک می‌کند. این تکنیک غیرتهاجمی، ابزاری مؤثر در مسیر بازآموزی ذهن برای لاغری پایدار محسوب می‌شود.
نوروفیدبک (Neurofeedback) نوعی بیوفیدبک مغزی است که با استفاده از ثبت فعالیت امواج مغزی از طریق EEG (الکتروانسفالوگرافی)، به افراد کمک می‌کند تا الگوهای عصبی خود را بشناسند و اصلاح کنند. این روش در اصل نوعی آموزش مغز است.
در یک جلسه نوروفیدبک، حسگرهایی روی سر فرد قرار می‌گیرد که فعالیت الکتریکی مغز را به‌صورت لحظه‌ای ثبت می‌کنند. سپس داده‌ها به یک نرم‌افزار منتقل می‌شود که آن را به سیگنال دیداری یا شنیداری تبدیل می‌کند. مثلاً اگر امواج مطلوب مانند آلفا یا تتا تولید شوند، فرد یک بازخورد مثبت (مثل روشن شدن صفحه یا پخش موسیقی) دریافت می‌کند.
در حوزه کاهش وزن و کنترل اشتها، نوروفیدبک به افراد کمک می‌کند امواج مرتبط با تمرکز، آرامش و کنترل هیجانات (مانند امواج آلفا و SMR) را تقویت کرده و امواج اضطرابی یا تحریکی را کاهش دهند. به مرور، مغز یاد می‌گیرد به جای پاسخ فوری به ولع یا احساسات، به شکل آرام‌تر و آگاهانه‌تری تصمیم‌گیری کند.
نوروفیدبک برخلاف دارو یا رژیم، روشی غیرتهاجمی، بدون درد و مبتنی بر خودتنظیمی مغز است که ریشه‌های عصبی پرخوری را هدف می‌گیرد.
نوروفیدبک از طریق بازتنظیم الگوهای مغزی، تأثیرات قابل‌توجهی بر کاهش ولع غذایی و کنترل خوردن احساسی دارد. این اثر به‌ویژه در افرادی مشاهده می‌شود که با پرخوری ناشی از استرس، اضطراب یا خستگی ذهنی درگیرند.
مطالعات علمی نشان داده‌اند که پس از چند جلسه نوروفیدبک، فعالیت در نواحی‌ای از مغز که با کنترل خود و تصمیم‌گیری منطقی در ارتباط‌اند (مثل قشر پیش‌پیشانی)، افزایش می‌یابد. همچنین کاهش فعالیت در مراکز پاداش و ولع (مانند آمیگدالا و nucleus accumbens) مشاهده شده است.
یکی از دلایل اصلی اثربخشی نوروفیدبک، تقویت امواج مغزی خاصی است که با تمرکز و آرامش ذهنی مرتبط‌اند. این وضعیت باعث می‌شود فرد در مواجهه با محرک‌های غذایی—مثل دیدن کیک در مهمانی یا احساس خستگی در پایان روز—واکنشی کمتر هیجانی و بیشتر آگاهانه داشته باشد.
کاربردهای تأییدشده نوروفیدبک در لاغری:
با وجود فواید چشم‌گیر، نوروفیدبک محدودیت‌هایی نیز دارد. این روش نیازمند تداوم و تمرین مستمر است؛ اثرگذاری آن به تعداد جلسات، کیفیت تجهیزات و همکاری فرد بستگی دارد. معمولاً بین 8 تا 20 جلسه لازم است تا تغییرات رفتاری قابل‌توجه حاصل شود.
همچنین نتایج نوروفیدبک در همه افراد یکسان نیست. برخی افراد به دلایل عصبی، روانی یا سبک زندگی، پاسخ سریع‌تری می‌دهند، در حالی که در برخی دیگر، پیشرفت کندتر و نیازمند همراهی روان‌درمانی یا تغییر سبک زندگی است.
نورون‌درمانی برخلاف رژیم‌های سنتی که بر محدودیت کالری تمرکز دارند، با بازسازی مسیرهای عصبی به کنترل پایدار اشتها و رفتارهای غذایی کمک می‌کند. این روش نه تنها نتایج ماندگارتری دارد، بلکه عوارض روانی کمتری ایجاد کرده و انعطاف بیشتری در سبک زندگی فراهم می‌آورد.
نورون‌درمانی یک رویکرد علمی است که با بازآموزی و تنظیم مسیرهای عصبی مرتبط با اشتها و رفتارهای غذایی، به کنترل طبیعی ولع و کاهش وزن کمک می‌کند. این روش با تمرکز بر عملکرد مغز، به ویژه مناطقی مانند هیپوتالاموس و مرکز پاداش، تلاش می‌کند تا الگوهای پرخوری و وابستگی به غذا را اصلاح کند. به بیان ساده‌تر، نورون‌درمانی از تغییر ساختار و عملکرد مغز برای کاهش اشتها و پرخوری بهره می‌برد.
در مقابل، رژیم‌های کالری‌محور به کاهش مصرف انرژی و محدود کردن دریافت کالری متکی هستند. این روش‌ها بیشتر بر کنترل بیرونی غذا تمرکز دارند و معمولاً با ایجاد محدودیت‌های سختگیرانه همراه‌اند. اگرچه این رژیم‌ها در کوتاه‌مدت می‌توانند کاهش وزن ایجاد کنند، اما به دلیل عدم تغییر عادات ذهنی و رفتاری، اغلب منجر به بازگشت وزن یا پرخوری جبرانی می‌شوند.
به طور خلاصه، نورون‌درمانی روی ریشه‌های رفتاری و عصبی کنترل وزن تأثیر می‌گذارد، در حالی که رژیم‌های کالری‌محور بیشتر به جنبه‌های فیزیکی و مصرف انرژی می‌پردازند.
نتایج کاهش وزن با رژیم‌های سختگیرانه و فستینگ اغلب کوتاه‌مدت و ناپایدار هستند. دلیل اصلی این موضوع فشار روانی و محدودیت‌های شدید غذایی است که فرد را به سمت بازگشت به عادات قبلی سوق می‌دهد. این رژیم‌ها ممکن است باعث افزایش استرس، اضطراب و احساس محرومیت شوند که در نهایت می‌تواند به پرخوری احساسی و بازگشت وزن منجر شود.
در مقابل، نورون‌درمانی با بازآموزی مسیرهای عصبی، ساختار ذهنی فرد را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که ولع غذایی کمتر و رفتارهای پرخوری کاهش یابد. این تغییرات به تدریج تثبیت شده و باعث می‌شود نتایج کاهش وزن پایدارتر باشد. همچنین، این روش عوارض روانی کمتری دارد و انعطاف بیشتری در سبک زندگی ایجاد می‌کند، زیرا فرد بدون احساس محرومیت و استرس می‌تواند الگوهای غذایی سالم را دنبال کند.
بررسی‌ها نشان داده‌اند که افراد تحت نورون‌درمانی، توانایی بهتری در کنترل اشتها و حفظ وزن در طولانی‌مدت دارند، در حالی که رژیم‌های کالری‌محور و فستینگ معمولاً با بازگشت وزن مواجه می‌شوند.
نورون‌درمانی می‌تواند به تنهایی در کنترل اشتها و کاهش وزن مؤثر باشد، اما ترکیب آن با یک سبک زندگی سالم باعث افزایش اثربخشی و پایداری نتایج می‌شود. سبک زندگی سالم شامل فعالیت بدنی منظم، خواب کافی و تغذیه آگاهانه است که به تثبیت تغییرات عصبی کمک می‌کند و از بازگشت عادات ناسالم جلوگیری می‌کند.
پیاده‌روی ذهن‌آگاه، خواب منظم و کافی، و تغذیه با حضور ذهن، از جمله عادات مهمی هستند که می‌توانند نورون‌درمانی را تکمیل کنند. این روش‌ها باعث کاهش استرس و افزایش تمرکز بر رفتارهای سالم غذایی می‌شوند. همچنین، مدیریت استرس و پایش احساسات قبل از خوردن به فرد کمک می‌کند تا تفاوت بین گرسنگی واقعی و ولع احساسی را تشخیص دهد و واکنش بهتری داشته باشد.
با رعایت این توصیه‌ها، افراد می‌توانند تغییرات مثبت در مغز و رفتار خود را تثبیت کرده و به وزن مطلوب و پایدار دست یابند.
نشانه‌های موفقیت در مسیر نورون‌درمانی شامل افزایش احساس کنترل بر رفتارهای غذایی و کاهش ولع‌های ناگهانی است که نشان‌دهنده تغییرات مثبت در الگوهای ذهنی و عصبی می‌باشد. این نشانه‌ها به فرد کمک می‌کنند تا با اعتماد به نفس بیشتری به سبک زندگی سالم و پایدار دست یابد.
در مسیر نورون‌درمانی، یکی از اولین نشانه‌های موفقیت، افزایش احساس کنترل فرد بر رفتارهای غذایی است. این تغییر ممکن است به صورت کاهش تمایل به پرخوری احساسی، کاهش ولع نسبت به خوراکی‌های پرکالری و افزایش آگاهی هنگام خوردن بروز کند.
رفتارهای مثبت مانند انتخاب‌های آگاهانه‌تر، پرهیز از خوردن بدون گرسنگی واقعی و توانایی توقف خوردن هنگام سیری از نشانه‌های واضح پیشرفت هستند. این نشانه‌ها نشان می‌دهند که بازآموزی مسیرهای عصبی در حال شکل‌گیری و تثبیت است و فرد در کنترل ذهنی بهتر عمل می‌کند.
پایش مداوم پیشرفت ذهنی و رفتاری برای موفقیت طولانی‌مدت ضروری است. ثبت روزانه احساسات، میزان ولع، و انتخاب‌های غذایی به فرد کمک می‌کند تا روند تغییرات را بهتر درک کند و انگیزه خود را حفظ نماید. همچنین این پایش به متخصص نورون‌درمانی امکان می‌دهد تا برنامه را متناسب با نیازهای فرد تنظیم کند. بررسی مکرر نقاط قوت و چالش‌ها باعث تثبیت عادت‌های جدید و پیشگیری از بازگشت رفتارهای قدیمی می‌شود.
شروع نورون‌درمانی نیازمند انتخاب متخصصی با تجربه و آگاهی کامل از روند درمان است تا بهترین نتیجه حاصل شود. همچنین تعیین اهداف واقع‌گرایانه و آمادگی برای تغییرات تدریجی در رفتارهای ذهنی و غذایی، کلید موفقیت در این مسیر است.
انتخاب متخصصی با تجربه و دانش کافی در زمینه نورون‌درمانی کلید موفقیت است. بهتر است متخصص علاوه بر دانش علمی، توانایی برقراری ارتباط موثر و حمایت روانی داشته باشد. مراجعه به مراکز معتبر، بررسی سوابق کاری، پرسیدن سوال درباره روش‌های درمانی و زمان‌بندی جلسات، از جمله نکات مهم است.
همچنین، تخصص در حوزه‌های مرتبط مانند روان‌شناسی یا علوم اعصاب می‌تواند کیفیت درمان را افزایش دهد. قبل از شروع، حتماً با متخصص ملاقات داشته و انتظارات و سوالات خود را مطرح کنید.
نورون‌درمانی روندی تدریجی است و نتایج آن معمولاً پس از چند جلسه قابل مشاهده می‌شوند. انتظار کاهش وزن ناگهانی یا فوری، غیرواقعی است. بهتر است درمان به عنوان یک فرآیند یادگیری و تغییر عادت‌های ذهنی دیده شود که به مرور زمان تاثیرات پایدار ایجاد می‌کند. همکاری فعال با متخصص، پایش مستمر پیشرفت و پذیرش چالش‌ها از موارد مهم برای موفقیت است. همچنین، ترکیب نورون‌درمانی با سبک زندگی سالم می‌تواند روند کاهش وزن را تسریع و تثبیت کند.
نورون‌درمانی با هدف اصلاح و بازآموزی مسیرهای عصبی مرتبط با اشتها و رفتارهای غذایی، یک روش نوین و علمی برای کاهش وزن پایدار و کنترل ولع‌های غذایی است. برخلاف رژیم‌های سختگیرانه که اغلب با بازگشت وزن و عوارض روانی همراه‌اند، این رویکرد با تمرکز بر تغییرات ذهنی و عصبی، به تثبیت عادات سالم کمک می‌کند و امکان حفظ نتیجه در بلندمدت را افزایش می‌دهد. با ادغام نورون‌درمانی در سبک زندگی و پایش مستمر پیشرفت، می‌توان به بهبود کنترل بر رفتارهای غذایی و سلامت کلی دست یافت.
تحریک مغز به روش‌های مختلفی مانند نوروفیدبک یا تکنیک‌های مشابه اشاره دارد که با هدف تغییر فعالیت‌های عصبی مرتبط با اشتها و ولع غذایی انجام می‌شود تا به کاهش وزن کمک کند.
این روش با اصلاح الگوهای رفتاری و ذهنی که به پرخوری یا انتخاب‌های غذایی ناسالم منجر می‌شوند، باعث تغییرات پایدار در سبک زندگی و کاهش وزن می‌شود.
با استفاده از تکنیک‌هایی مانند نورون‌درمانی و بازآموزی مسیرهای عصبی، مغز به گونه‌ای آموزش می‌بیند که سیگنال‌های مربوط به گرسنگی و ولع را بهتر تنظیم کند و کنترل بیشتری بر رفتارهای غذایی ایجاد شود.
ذهن از طریق تنظیم واکنش‌های عصبی و احساسی به غذا، می‌تواند مانع یا محرک کاهش وزن باشد؛ بازآموزی ذهن به کنترل ولع‌های غیرضروری و تثبیت عادات سالم کمک می‌کند.
عادت‌سازی مغزی با تغییر مسیرهای عصبی و ایجاد الگوهای جدید رفتاری، فرآیندی است که باعث می‌شود انتخاب‌های سالم غذایی به صورت طبیعی و خودکار انجام شوند.
نورون‌ها به عنوان سلول‌های اصلی مغز، پیام‌های عصبی مربوط به اشتها و سیری را منتقل می‌کنند و تغییر در عملکرد آن‌ها می‌تواند به تنظیم بهتر این پیام‌ها و در نتیجه کاهش وزن کمک کند.
درمان رفتاری شناختی بیشتر بر تغییر افکار و رفتارهای ناسالم تمرکز دارد، در حالی که نورون‌درمانی با هدف تغییر مستقیم در مسیرهای عصبی مغز، اصلاح الگوهای اشتها و پرخوری را انجام می‌دهد. هر دو روش می‌توانند مکمل یکدیگر باشند.
منابع:
https://manciniacupuncture.com
https://transformationcounselingatl.com
https://healthywithin.com
از سال 95 با ورود به مجموعه دکتر کرمانی وارد حوزه‌ی محتوا و به طور تخصصی محتوای تغذیه و سلامتی شدم. ابتدا کار رو با ترجمه شروع کردم و بعد از اون بخش سرپرستی و نظارت بر محتوا رو به عهده گرفتم. به شدت عاشق تولید محتوا هستم و به معجزه‌ی کلمات باور دارم.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نظر شما
نام *
ایمیل
برای دریافت مشاوره خرید رژیم دکتر کرمانی شماره همراه خود را ثبت کنید ما با شما تماس میگیریم
برای دریافت مشاوره با کارشناسان فیتامینشماره همراه خود را ثبت کنید ما با شما تماس میگیریم
