رژیم غذایی برای دفع پروتئین؛ بایدهای و نبایدهای غذایی در رژیم دفع پروتئین

اگرچه دفع مواد زائد بدن بر عهده کلیه‌هاست، اما گاهی عملکرد کلیه‌ها دچار اختلال شده و دفع پروتئین در ادرار صورت می‌گیرد که یکی از مهم‌ترین راهکارهای درمان آن، رعایت رژیم غذایی دفع پروتئین است. بیماری کلیوی اغلب علائم اولیه ندارد و پروتئین موجود در ادرار ممکن است یکی از اولین علائم باشد. در این زمان، یک رژیم غذایی مناسب، به شدت برای سلامت کلیه‌ها ضروری است. کنترل فشار خون و قند خون به کمک تغییر رژیم غذایی و همراه با پرهیز یا محدود کردن برخی غذاها امکان‌پذیر است و می‌تواند به محافظت از کلیه‌ها در برابر آسیب بیشتر کمک کند. رژیم غذایی مناسب پروتئینوری، برای غذاهایی که حاوی مقادیر زیادی چربی اشباع شده، پروتئین و مواد معدنی خاصی از جمله سدیم، پتاسیم و فسفر هستند، محدودیت می‌گذارد. در این مقاله، قصد داریم تا شما را با خصوصیات یک رژیم غذایی دفع پروتئین آشنا کنیم.

رژیم غذایی دفع پروتئین

دفع پروتئین به معنی وجود مقادیر بیش از حد نرمالِ پروتئین از طریق کلیه‌ها و مجاری ادرار است. این اختلال معمولاً به دلیل مشکل کلیه ایجاد می‌شود، اما معمولا علائم شدید یا درد به دنبال ندارد. یکی از علائم معمول آن، ادرار کف‌آلود یا حبا‌بدار است. سطح بالای پروتئین در ادرار نشانه این است که کلیه‌ها کارکرد درستی ندارند. گاهی حتی پزشک لازم می‌بیند آزمایش‌های بیشتری را انجام دهد تا بفهمد چه چیزی باعث ورود پروتئین به ادرار می‌شود. علل احتمالی عبارتند از عفونت یا یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت یا بیماری قلبی. ممکن است لازم باشد ورزش کنید، یک رژیم غذایی دفع پروتئین داشته باشید و کمی در سبک زندگی خود تجدید نظر کنید.

چگونه می‌توانید در خانه از خود مراقبت کنید؟

داروهای خود را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. اگر فکر می‌کنید با داروی خود مشکل دارید، با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید. با کمک پزشک و متخصص تغذیه، رژیمی را تنظیم کنید که برای شما سالم و مناسب باشد. ممکن است لازم باشد، نکات زیر را رعایت کنید:

• یک رژیم غذایی سالم برای قلب داشته باشید تا چربی (کلسترول) خون خود را تحت کنترل نگه دارید.
• برای حفظ فشار خون در سطح نرمال، از رژیم غذایی کم نمک استفاده کنید.
• پروتئین را در غذاهای خود محدود کنید.
• مایعاتی که می‌نوشید را محدود کنید.
• اگر دیابت دارید، قند خون خود را در حد نرمال یا نزدیک به نرمال نگه دارید.
• رژیم غذایی خاصی را دنبال کنید. غذاهای متنوعی بخورید و کربوهیدرات را در وعده‌های غذایی خود پخش کنید.
• در صورت موافقت پزشک، ورزش بیشتری داشته باشید. پیاده‌روی انتخاب خوبی است. هر روز مقدار پیاده‌روی را کمی افزایش دهید.
• سیگار را ترک کنید.
• از مصرف ایبوپروفن، ناپروکسن، استامینوفن (تیلنول) یا داروهای مشابه خودداری کنید، مگر این‌که پزشک به شما اجازه داده باشد. این داروها ممکن است مشکلات کلیوی را شدیدتر کنند.
• قبل از مصرف هر گونه محصولات بهداشتی طبیعی یا داروهای بدون نسخه با پزشک خود مشورت کنید.

یکی از مهم‌ترین راهکارهای درمان دفع پروتئین، رعایت رژیم غذایی مناسب است.

میوه‌های مفید برای افرادی که دفع پروتئین دارند کدامند؟

اگر به بیماری کلیوی مبتلا هستید، گنجاندن انواع میوه‌ها در رژیم غذایی می‌تواند مفید باشد، اما به شرطی که حاوی مقادیر بیش از حد پتاسیم و فسفر نباشد. از جمله میوه‌های مفید می‌توان، موارد زیر را نام برد:

1- توت فرنگی

• حاوی دو نوع فنل، آنتوسیانین و الاژیتانین است که عملکرد کلیه را بهبود می‌بخشد.
• سرشار از آنتی اکسیدان است که به محافظت از بدن در برابر آسیب اکسیداتیو کمک می‌کند.
•  منبع عالی ویتامین C، منگنز و فیبر است.
• حاوی خواص ضد سرطانی و ضد التهابی است.

2- زغال اخته

سرشار از خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است و برای افرادی که از بیماری‌های کلیوی یا UTI رنج می‌برند، مفید است.

3- بلوبری

• 1 فنجان بلوبری حاوی 114 گرم پتاسیم و 18 میلی‌گرم فسفر است.
• سرشار از آنتی اکسیدان و مواد مغذی گیاهی به نام آنتوسیانیدین است که التهاب را کاهش می‌دهد و کلیه‌ها را تقویت می‌کند.
• منبع خوبی از ویتامین C و منگنز است.

4- تمشک

• به خنثی کردن رادیکال‌های آزاد در بدن و جلوگیری از آسیب سلولی کمک می‌کند.
• حاوی فلاونوئیدها است که برای بهبود عملکرد کلیه مفید است و می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را کاهش دهد.
• منبع عالی منگنز، ویتامین B و C، فیبر و فولات است.

یکی از مواد غذایی مفید برای دفع پروتئین، تمشک است.

5- سیب

• 1 سیب متوسط ​​دارای 195 میلی‌گرم پتاسیم و 20 میلی‌گرم فسفر است.
• ممکن است به کاهش سطح کلسترول و قند خون و کاهش یبوست کمک کند.
• خواص ضد التهابی و فیبر بالا دارد که به بهبود عملکرد کلیه کمک می‌کند.

6- انگور

• 1 فنجان انگور حاوی 288 میلی‌گرم پتاسیم و 30 میلی‌گرم فسفر است.
• منبع خوبی از ویتامین‌های C و K (این ویتامین‌ها با بیماری کلیوی مرتبط هستند) است.
• سرشار از فیبر و حاوی مقادیر کمی از مواد معدنی مانند مس، منگنز و منیزیم است.

7- آناناس

• یک میوه کم ‌پتاسیم که به کاهش فشار خون که یکی از عوارض شایع بیماری کلیوی است، کمک می‌کند.
• حاوی بروملین است (یک آنزیم گوارشی که به حل شدن سنگ کلیه در بدن کمک می‌کند).
• فیبر بالایی دارد و از سلامت قلب حمایت می‌کند (عوارض قلبی در افرادی که تحت دیالیز قرار می‌گیرند، شایع است).
• منبع خوبی از ویتامین C است که به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند.

8- خانواده مرکبات

هر چه ویتامین C در رژیم غذایی شما بیشتر باشد، برای کلیه‌ها بهتر است. پرتقال، لیمو و سایر مرکبات حاوی ویتامین C فراوانی هستند. مصرف روزانه آبلیموی رقیق ممکن است به کاهش خطر تشکیل سنگ کلیه کمک کند. سایر میوه‌هایی که ممکن است برای ارتقای سلامت کلیه توصیه شوند و برای درمان پروتئینوری نیز مفیدند، عبارتند از:

• گلابی
• هلو
• شلیل
• آلو
• هندوانه
• گیلاس

هر چه ویتامین C در رژیم غذایی شما بیشتر باشد، برای کلیه‌ها بهتر است.

چه مقدار میوه باید در رژیم غذایی خود بگنجانید؟

از آن‌جایی که اندازه وعده‌های غذایی مناسب برای هر فرد متفاوت است، برای جلوگیری از مصرف بیش از حد این مواد معدنی، با پزشک یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید تا توصیه‌هایی در مورد میزان میوه در رژیم غذایی خود داشته باشید.

میوه‌های مضر برای افرادی که دفع پروتئین دارند کدامند؟

همیشه از میوه ستاره‌ای (کارامبولا) اجتناب کنید.

1- آووکادو

آووکادو اغلب به دلیل خواص مغذی بسیاری، از جمله چربی‌های مفید برای قلب، داشتن فیبر و آنتی اکسیدان‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد. اما با وجود این‌که آووکادو معمولاً یک مکمل سالم در رژیم غذایی است، افرادی که بیماری کلیوی دارند ممکن است لازم باشد از آن اجتناب کنند.

2- موز

به دلیل محتوای بالای پتاسیم شناخته شده است. 1 موز متوسط 422 میلی‌گرم پتاسیم دارد. اگر به شما دستور داده شده است که مصرف پتاسیم خود را محدود کنید، موز جزو ممنوعه‌هاست. متأسفانه، بسیاری از میوه‌های استوایی دیگر نیز محتوای پتاسیم بالایی دارند. با این حال، آناناس حاوی پتاسیم بسیار کمتری نسبت به سایر میوه‌های استوایی است و می‌تواند جایگزین مناسب‌تری باشد. میوه‌هایی که پتاسیم بالایی دارند، بیشتر شامل میوه‌ها و سبزیجات تازه هستند. چند نمونه از آن‌ها عبارتند از:

• خربزه (طالبی و عسلک)
• گوجه‌فرنگی
• سیب زمینی

غذاهای مفید برای افرادی که دفع پروتئین دارند کدامند؟

1- سویا یکی از غذاهای مفید در رژیم غذایی دفع پروتئین

پروتئین سویا ممکن است فواید بی‌شماری برای کلیه‌های آسیب دیده داشته باشد. پروتئین‌های حیوانی کیفیت بالایی دارند، اما برای کلیه‌ها مناسب نیستند و ممکن است لازم باشد آن‌ها را در رژیم غذایی خود محدود و به جای آن‌ها از سویا به عنوان یک پروتئین گیاهی با کیفیت استفاده کنید. بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2003 در “Kidney International” منتشر شد، سویا همچنین ممکن است به کاهش پروتئینوری کمک کند.

محققان دریافتند افزودن سویا به رژیم غذایی، باعث کاهش پروتئینوری و بهبود کلی عملکرد کلیوی می‌شود. با این حال، باید محصولات سویای مناسب را انتخاب کنید. انجمن بیماران کلیوی خاطر نشان می‌کند که بسیاری از جایگزین‌های گوشت و پنیر بر پایه سویا ممکن است سرشار از سدیم باشند که این برای کسانی که رژیم غذایی دفع پروتئین دارند، مناسب نیست.

پروتئین سویا به عنوان یک پروتئین گیاهی به پروتئینوری کمک می‌کند.

2- بذر کتان یکی از غذاهای مفید در رژیم غذایی دفع پروتئین

مطالعه‌ای در “Kidney International” نشان می‌دهد که کنجاله بذر کتان ممکن است پروتئینوری را کاهش دهد. محققان هلندی موش‌های دیابتی احتمال ابتلا به بیماری کلیوی را داشتند که به مدت شش ماه از یک رژیم غذایی متشکل از 20 درصد کازئین – پروتئین موجود در شیر، 20 درصد پروتئین سویا یا 20 درصد کنجاله بذر کتان پیروی می‌کردند. تمام جنبه‌های دیگر رژیم در هر سه گروه یکسان بود. آن‌ها دریافتند که میزان پروتئین دفع شده در ادرار موش‌های تغذیه شده با دانه کتان و سویا، کمتر از سایر رژیم‌ها بود.

اگرچه این مطالعه برای نتیجه‌گیری قطعی کافی نیست، اما با توجه به ایمنی نسبی این ماده، ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید که آیا باید آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید یا خیر!؟ علاوه بر آن، در وعده‌های غذایی‌تان، مصرف سبزیجات تازه و فیبر را افزایش دهید (تا 55 گرم فیبر در روز توصیه می‌شود).

غذاهای مضر برای افرادی که دفع پروتئین دارند کدامند؟

1- غذاهای شور

بر اساس مطالعه‌ای که در ژوئیه 2011 در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد، اگر دچار آسیب کلیوی هستید، اغلب باید مراقب مصرف سدیم خود باشید، زیرا سدیم اضافی، ممکن است به افزایش پروتئینوری کمک کند.

2- شیرینی‌ها

سازمان جهانی بهداشت بر اهمیت کنترل قند خون در صورت ابتلا به پروتئینوری تاکید می‌کند. سطوح بالای گلوکز به طور مداوم قادر است به کلیه‌ها آسیب برساند. با متخصص تغذیه خود در مورد میزان کربوهیدراتی که باید هر روز بخورید، صحبت کنید. شما باید قند و کربوهیدرات‌های تصفیه شده را محدود کنید، چرا که هر دو سطح قند خون را بالا می‌برند. روی کربوهیدرات‌های غنی از فیبر، مانند غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات کامل تمرکز کنید و مراقب باشید که سبزیجات نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی و ذرت سرشار از کربوهیدرات هستند و در صورت مصرف زیاد، قند خون را نیز افزایش می‌دهند. علاوه بر این، در کنار رعایت رژیم غذایی دفع پروتئین، از این 7 غذا نیز اجتناب کنید:

 3- گوشت قرمز

گوشت قرمز حاوی مقدار زیادی پروتئین است. در حالی که بدن شما برای رشد، بهبود و سالم ماندن به مقداری پروتئین نیاز دارد. پروتئین بیش از حد باعث می‌شود کلیه‌ها سخت‌تر کار کنند.

4- کره

کره حاوی چربی اشباع شده است که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد که یک عامل خطرناک برای بیماری کلیوی است و بالعکس. برای کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دفع پروتئین در ادرار، کمتر از کره استفاده کنید.

کره، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد که یک عامل خطرناک برای بیماری کلیوی است.

5- بادام زمینی

بادام زمینی حاوی اگزالات است؛ نوعی ماده معدنی که در سنگ کلیه یافت می‌شود. بر اساس گزارش بنیاد ملی کلیه در آمریکا، سنگ‌های کلیه اگزالات کلسیمی، پیشرفته‌ترین نوع سنگ کلیه هستند. اگر در گذشته سنگ کلیه اگزالات کلسیمی داشته‌اید، محدود کردن مصرف غذاهای حاوی اگزالات می‌تواند خطر ابتلا به سنگ دیگر را کاهش دهد.

6- سبزیجات کنسرو شده

در حالی که سبزیجات برای شما بسیار مفید هستند، سبزیجات کنسرو شده معمولاً حاوی مقدار زیادی سدیم هستند. وجود سدیم بیش از حد در سیستم، حذف مواد زائد از جریان خون را برای کلیه‌ها دشوار می‌کند. در صورت امکان، به سبزیجات تازه یا منجمد روی بیاورید. در غیر این صورت، سبزیجات کنسرو شده را قبل از پختن با آب بشویید.

7- گوشت‌های فرآوری شده

گوشت‌های فرآوری شده حاوی مقدار قابل توجهی سدیم و پروتئین هستند که هر دو برای کلیه‌ها مضرند.

8- آووکادو

آووکادو حاوی پتاسیم است، ماده معدنی که عملکرد اعصاب و عضلات را کنترل می‌کند. پتاسیم به قلب شما کمک می‌کند تا ریتم منظمی داشته باشد و برای کنترل مایعات، تعادل الکترولیت‌ها و سطح pH ضروری است. پتاسیم بیش از حد در خون، با عنوان هیپرکالمی شناخته می‌شود و اغلب در افراد مبتلا به مراحل پیشرفته بیماری کلیوی و پروتئینوری رخ می‌دهد. علائم و نشانه‌های هیپرکالمی شامل حالت تهوع، ضعف، بی‌حسی و ضربان قلب آهسته است.

9- گوشت اندام‌های احشایی

گوشت جگر، دل، قلوه و سایر اندام‌ها، دارای غلظت بالایی از پورین است. پورین اضافی تولید اسید اوریک را تحریک می‌کند که به شکل کریستال در مفاصل شما یا به عنوان سنگ کلیه در کلیه‌ها می‌نشیند.

پورین موجود در جگر، دل و قلوه در مفاصل شما به عنوان سنگ کلیه در کلیه‌ها می‌نشیند.

رژیم غذایی مناسب برای افرادی که دفع پروتئین دارند

انتخاب غذای سالم برای همه ما مهم است، اما در صورت ابتلا به اختلال دفع پروتئین، انتخاب یک رژیم غذایی دفع پروتئین که سلامت هم باشد، ضروری‌تر به نظر می‌رسد. تغذیه خوب کمک می‌کند که:

• برای انجام کارهای روزانه خود انرژی داشته باشید.
• جلوگیری از عفونت
• از تحلیل توده عضلانی جلوگیری کنید.
• حفظ وزن سالم
• سرعت پیشرفت بیماری کلیوی را کاهش دهید.

یک رژیم غذایی متعادل روزانه، حاوی مقادیر مناسبی از پروتئین، کالری، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. افراد مبتلا به بیماری کلیوی ممکن است نیاز به کنترل موارد زیر داشته باشند:

• پروتئین
• سدیم
• پتاسیم
• فسفر
• کلسیم

در مجموع، اگر پروتئینوری در شما تشخیص داده شده باشد، پزشک ممکن است برخی یا همه توصیه‌های غذایی زیر را داشته باشد:

1- رژیم غذایی کلیه یکی از انواع رژیم غذایی دفع پروتئین

ممکن است به شما توصیه شود که از یک “رژیم غذایی کلیوی” پیروی کنید که شامل غذاهایی است که سدیم، پتاسیم، منیزیم و پروتئین کمی دارند.

2- محدودیت کربوهیدرات‌ها یکی از انواع رژیم غذایی دفع پروتئین

کربوهیدرات‌ها، چه ساده (مانند میوه و شکر) و چه پیچیده (مانند پاستا و غلات)، بیشترین تأثیر را بر سطح قند خون دارند که در صورت داشتن مشکلات کلیوی و پروتئینوری مهم است. علاوه بر این، کربوهیدرات‌های اضافی که وارد بدن خود می‌کنید نیز به چربی تبدیل می‌شوند. به طور کلی، رژیم غذایی شما باید حدود 50 درصد کربوهیدرات داشته باشد. از شکر اجتناب کنید و در عوض از شیرین کننده‌های مصنوعی، مانند شیرینی شیرین، آسپارتام یا ساخارین برای کاهش وزن یا حفظ وزن فعلی خود استفاده کنید.

3- پروتئین یکی از انواع رژیم غذایی دفع پروتئین

غذاهایی که پروتئین بالایی دارند، شامل انواع گوشت هستند. اگر علائم پروتئینوری دارید، رژیم غذایی شما باید 15 تا 20 درصد پروتئین داشته باشد. اگر دیابتی هستید یا مشکلات کلیوی دارید، ممکن است آسیب طولانی مدت به کلیه‌ها با محدود کردن پروتئین اصلاح شود.

4- تاثیرات رژیم کتوژنیک بر مبتلایان به دفع پروتئین

اگرچه رژیم کتوژنیک اخیراً به دلیل این‌که به درمان چاقی و دیابت نوع 2 کمک می‌کند، توجه زیادی را به خود جلب کرده است، اما شواهد چندانی مبنی بر این‌که واقعاً چنین مزایایی را ارائه بدهد، وجود ندارد. بدتر از آن اینکه این رژیم بی‌عواقب نیست. ممکن است اثرات نامطلوبی مانند چربی خون، کمبود ویتامین و مواد معدنی و خستگی ایجاد کند. برای بیماران مبتلا به بیماری کلیوی یا پروتئینوری، رژیم کتوژنیک ممکن است با ایجاد خطرات ویژه کلیه، نسبت خطر/فایده را به طور نامطلوبی تغییر دهد.

به طور خلاصه، رژیم کتوژنیک دریافت کربوهیدرات را به عنوان منبع انرژی محدود کرده و در عوض بر استفاده از چربی تاکید می‌کند. یکی از نگرانی‌های عمده برای کسانی که دفع پروتئین ندارند، میزان بالای چربی در رژیم کتوژنیک است. مصرف بیش از حد پروتئین حیوانی همراه با رژیم کتوژنیک نیز در تشکیل سنگ کلیه دخیل است. بار اسیدی بدن در بین افرادی که از رژیم کتوژنیک پیروی می‌کنند نیز ممکن است منجر به اسیدوز متابولیک و عوارض مرتبط شود که برای مبتلایان به دفع پروتئین، ممکن است منجر به آسیب به سلامت استخوان‌ها شود.

رژیم کتوژنیک ممکن است با ایجاد خطرات ویژه کلیه، نسبت خطر/فایده را به طور نامطلوبی تغییر دهد.

نیازهای غذایی افرادی که دفع پروتئین دارند، به پروتئین، چربی و کربوهیدرات

1- پروتئین

مصرف زیاد پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند باعث فشار خون داخل گلومرولی و هایپرفیلتراسیون کلیه، آسیب گلومرولی و پروتئینوری و حتی منجر به بیماری مزمن کلیه شود. اما مصرف مقدار مناسب پروتئین، ممکن است به کنترل تجمع مواد زائد و مایعات در خون کمک کند. مقدار پروتئین مورد نیاز شما بر اساس موارد زیر مشخص می‌شود:

• اندازه بدن
• مشکل کلیه
• مقدار پروتئین در ادرار

2- کربوهیدرات

علی‌رغم ارتباط بالقوه با اختلالات متابولیک، ارتباط بین دریافت کربوهیدرات در رژیم غذایی و عملکرد کلیه، همچنان ناشناخته باقی مانده، اما مشخص شده که رژیم‌های غذایی غنی از کربوهیدرات ممکن است خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیه را در افراد غیردیابتی افزایش دهد.

3- چربی‌ها

انواع مختلفی از چربی‌های “خوب و بد” وجود دارد. ساده‌ترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که مصرف چربی‌ها و روغن‌های اشباع شده را محدود کنید.

نیازهای غذایی افرادی که دفع پروتئین دارند به ریزمغذی‌ها (املاح معدنی)

1- سدیم

کلیه‌های سالم، میزان سدیم را در بدن شما کنترل می‌کنند. اگر کلیه‌ها خوب کار نکنند، سدیم بیش از حد می‌تواند باعث تجمع مایعات، تورم، افزایش فشار خون و فشار بر قلب شود.

2- کلسیم

منابع خوب کلسیم، اغلب دارای فسفر بالایی نیز هستند. متخصص تغذیه یا پزشکتان به شما می‌گوید که آیا نیاز به محدود کردن کلسیم دارید یا خیر!؟ قبل از مصرف مکمل‌های ویتامین D یا کلسیم بدون نسخه، با پزشک خود صحبت کنید.

رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمی‌ذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که می‌خـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزوش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.

ثبت نام و دریافت رژیم مشاوره خرید رژیم

آیا باید مایعات را محدود کنم؟

اکثر افراد در مراحل اولیه پروتئینوری یا بیماری کلیوی نیازی به محدود کردن مقدار مایعات خود ندارند. اگر از مرحله بیماری کلیوی خود اطلاعی ندارید، از پزشک خود بپرسید.

نیازهای غذایی افرادی که دفع پروتئین دارند به ویتامین‌ها

اکثر مردم با خوردن غذاهای مختلف، ویتامین‌ها و مواد معدنی کافی برای حفظ سلامتی را دریافت می‌کنند، اما بیماران کلیوی ممکن است نیاز به محدود کردن این غذاها داشته باشند. اگر چنین است، ممکن است نیاز به مصرف ویتامین‌ها یا مواد معدنی خاصی داشته باشید، اما فقط در صورتی که یک متخصص تغذیه یا پزشک به شما اجازه دهد. قبل از مصرف هر گونه دارویی که می‌توانید بدون نسخه بخرید، باید با پزشک خود مشورت کنید. برخی از داروهای بدون نسخه ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی مضر باشند. همچنین باید از مصرف مکمل‌های گیاهی خودداری کنید.

1- ویتامین D

درمان با ویتامین D برای بیماران مبتلا به بیماری‌های کلیوی پروتئینوری می‌تواند مفید باشد، زیرا ویتامین D نقش بسیار مهمی در تنظیم سیستم‌هایی دارد که می‌تواند در وضعیت پاتوبیولوژیکی پروتئینوری مهم باشد.

2- ویتامین B12

ویتامین B12 برای تشکیل گلبول‌های قرمز و DNA مورد نیاز است. همچنین نقش کلیدی در عملکرد و رشد سلول‌های مغز و عصبی دارد. ویتامین B-12 یک ویتامین محلول در آب است. مقادیر اضافی آن (مهم نیست چقدر مصرف کنید) معمولاً توسط کلیه تصفیه می‌شود. بنابراین اگر کلیه‌ها به درستی کار نکنند، سطوح بالای B-12 ممکن است در بدن تجمع کند.

3- ویتامین C

در یک تحقیق آزمایشگاهی، درمان با ویتامین C میزان پروتئینوری و آلبومینوری را کاهش داد. نتایج نشان داد که درمان ویتامین C می‌تواند اثرات مفیدی در بیماران دیابتی داشته باشد و عملکرد و ساختار کلیوی را در داخل بدن حفظ کند.

4- ویتامین E

ویتامین E باعث بهبود پروتئینوری و بهبود عملکرد کلیه در موش‌های دیابتی می‌شود. میزان دریافت غذا، گلوکز خون و سطوح HbA1c به طور قابل توجهی افزایش یافت، در حالی که وزن بدن و سطح انسولین در موش‌های دیابتی در مقایسه با موش‌های غیر دیابتی در هفته 24 به طور قابل توجهی کاهش یافته بود.

ویتامین E باعث بهبود پروتئینوری و بهبود عملکرد کلیه در موش‌های دیابتی می‌شود

5- ویتامین K

ویتامین K پس از پیوند کلیه ممکن است نقش مهمی ایفا کند. در مطالعه‌ای که توسط کیزر و همکاران انجام شد، کمبود ویتامین K به عنوان عامل خطر مهم مرگ و میر کلی در بیماران پیوند کلیه شناخته شد.

مکمل‌های غذایی برای افرادی که دفع پروتئین دارند کدام است؟

مکمل‌هایی که معمولا برای بیماران دفع پروتئین توصیه می‌شود، عبارتند از: مکمل‌های B1، B2، B6، B12، اسید فولیک، نیاسین، اسید پانتوتنیک و بیوتین، و همچنین مقداری ویتامین C (ویتامین C ممکن است در دوزهای پایین پیشنهاد شود، زیرا دوزهای زیاد می‌تواند باعث تجمع اگزالات شود).

دکتر فلاح زاده و همکارانش خاطرنشان کردند سیلیمارین نیز یک عصاره چربی ‌دوست است که دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد فیبروتیک قوی است و از زمان‌های قدیم برای بیماری‌های مختلف استفاده می‌شده است. آن‌ها اظهار داشتند که مطالعات اخیر اثربخشی این عصاره را در کاهش پروتئینوری و توقف پیشرفت نفروپاتی دیابتی در مدل‌های حیوانی دیابتی نشان داده است. در یک تحقیق دیگر، مشخص شد که مکمل اسید فولیک به طور قابل توجهی خطر ابتلا به پروتئینوری و کاهش eGFR را در یک جمعیت دیابتی بدون مکمل اجباری اسید فولیک کاهش می‌دهد. داروهایی که ممکن است توسط پزشک برای پروتئینوری تجویز شود:

• آنتی بیوتیک
• انسولین
• داروهای خوراکی ضددیابت

رعایت یک رژیم غذایی دفع پروتئین، شامل پرهیز از برخی میوه‌ها و غذاها، مانند پروتئین، کربوهیدرات و چربی و مصرف برخی دیگر، مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه است.

منبع +++++++++++++++

مریم اصیلی

از سال 95 با ورود به مجموعه دکتر کرمانی وارد حوزه‌ی محتوا و به طور تخصصی محتوای تغذیه و سلامتی شدم. ابتدا کار رو با ترجمه شروع کردم و بعد از اون بخش سرپرستی و نظارت بر محتوا رو به عهده گرفتم. به شدت عاشق تولید محتوا هستم و به معجزه‌ی کلمات باور دارم.