Array

مریم بهروزی فر هستم 23 سالمه و تو استان قم زندگی می کنم. وزن همه اعضای خانواده من نرمال بود و هیچ کس اضافه وزن آنچنانی نداشت. اما من از بچگی یادمه تپل بودم. با این حال از 18 ساگی اضافه وزنم به اوجش رسید و 85 کیلو شدم. حالا چی شد که انقدر وزنم بالا رفت ماجرا داره. کنکور داشتم و استرس داشت منو می کشت. از صبح می رفتم تو اتاق، کتاب و دفترامو پهن می کردم و مشغول درس خوندن می شدم. تا شب از جام تکون نمی خوردم و فقط برای نهار و شام بیرون می اومدم. گاهی اوقات برای همونم بیرون نمی اومدم و مامانم برام تو اتاق غذا می آورد. استرس و اضطراب بیش از حد برای کنکور باعث شده بود پرخوری کنم، چون فکر می کردم بهم احساس آرامش می ده. تحرک هم که اصلا نداشتم. قبولی توی دانشگاه برام هدف بزرگی بود که بهش رسیدم، اما در مقابل خیلی چیزها رو از دست دادم. تو این سن کم، پادرد و استخوان درد گرفتم. اعتماد به نفسم رو از دست دادم و چون نمی تونستم لباس های مورد علاقمو بپوشم، هیچ جا نمی رفتم. تو خونه حبس شده بودم و درست زمانی که ظاهرم برام اهمیت داشت و باید دانشگاه می رفتم، معضل لباس پوشیدن پیدا کردم.

قبل از این برای قبولی تو دانشگاه کلی ذوق و شوق داشتم، اما حالا اصلا خوشحال نبودم. ظاهرم آزارم می داد و دلم نمی خواست دانشگاه برم. روزهای اولِ دانشگاه همش حس می کردم همه یه جوری بهم نگاه می کنن. شایدم اینطوری نبود اما من به خاطر نداشتن اعتماد به نفس از نگاه های دیگران فرار می کردم. همش حس می کردم همین روزا یکی از هم کلاسی هام منو به خاطر تپل بودن دست می ندازه. برای همینم سرِ خود شروع کردم به کم کردن غذاها، یه هفته ی کامل فقط میوه خوردم، البته یه چند کیلویی هم وزن کم کردم. اما خوب تا کی؟ نمی تونستم تا ابد میوه بخورم که. به محض اینکه رژیمِ میوه رو رها کردم وزنم برگشت. وقتی دیدم این رژیم فایده نداره رفتم سراغ قرص و دمنوش. یه مدت مصرفشون کردم، اما چون پرخوری از سرم نیافتاده بود، هیچ تغییری نکردم. یه روز که داشتم توی اینترنت دنبال یه رژیم درست و حسابی می گشتم، چشمم افتاد به سایت دکتر کرمانی. اسم ایشون رو قبلا شنیده بودم یادمه بچه بودم که دوست مادرم رژیم ایشون رو گرفته بود و وزن کم کرده بود. وارد سایت، بخش رکورددارها شدم. یه لیست بلند بالا از کسایی که موفق به کاهش وزن شده بودن برام آورد. افراد مختلف با سن های متفاوتی رژیم دکتر کرمانی رو گرفته بودن. از 14، 15 سال تا 60 سال. همه از رژیمشون راضی بودن. وقتی اعتبار بالا و موفقیت افراد مختلف رو تو این رژیم شنیدم، معطل نکردم. برای دریافت رژیم ثبت نام کردم و رژیمم رو شروع کردم.

غذایی نبود که دلم بخواد اما تو رژیمم نباشه. یه لیست غذایی به اسم روزمنو داشتم که با اون می تونستم غذای همون روز رو انتخاب کنم. این گزینه برای من عالی بود چون اکثرا از غذاهای سلف دانشگاه استفاده می کردم و فرصت و امکان تهیه غذا رو نداشتم. دوست نداشتم کسی متوجه بشه که رژیم هستم، برای همینم هر وقت مهمونی یا عروسی دعوت بودیم زنگ می زدم به پشتیبان های رژیمم و ازشون راهکار می گرفتم. چیزی که تو رژیم دکتر یاد گرفتم این بود که چجوری و کی غذا بخورم تا دچار اضافه وزن نشم. یک سال گذشت و من 30 کیلو کم کردم و به وزن 56 رسیدم. وزنی که مدت ها آرزشو داشتم و فکر نمی کردم دیگه بهش برسم. اعتماد به نفسم خیلی بالا رفت و این موضوع روی تحصیلاتم، پیدا کردن شغلم و حتی بیماری هایی که داشتم تاثیر مثبت گذاشت. اصلا نمی تونم حسم رو بگم فقط می تونم بگم که خیلی خیلی بابت این موضوع خوشحالم. به پیشنهاد کارشناس ها یه مدت توی خونه ورزش کردم بعد باشگاه رفتم. پیاده روی، کوهنوردی و ... انجام میدادم. سه روز در هفته وگاهی اوقات 5 روز در هفته. حسابی تیز و فرز شده بودم و همه جا با دوستام می رفتم. سه ساله که تو همین وزن موندم و اصلا نگران بازگشت وزنم نیستم چون غذا خوردن اصولی رو یاد گرفتم. رمز موفقیت من اراده آهنین و تنوع رژیم دکتر کرمانی بود. چون رژیم های زیادی رو امتحان کرده بودم و هیچ کدوم نتونست من رو به وزن ایده آلم برسونه.

توصیه من به همه کسانی که از کاهش وزن ناامیدن این هست که: یک بار دیگه راه هایی که برای کاهش وزن رفتید رو مرور کنید تا ببینید اشتباه کار کجاست؟ اراده تون رو سرزنش نکنید، این رژیم غذایی شماست که باید تغییر باشه