کاهش وزن و کنترل تنگی نفس در بیماران تنفسی، دو هدف به ظاهر جداگانه اما در واقع بهشدت وابسته به یکدیگرند. اضافهوزن نهتنها فشار زیادی بر قلب و مفاصل وارد میکند، بلکه تنفس را نیز دشوارتر میسازد. برای افرادی که با بیماریهایی مثل آسم، COPD یا نارسایی تنفسی مزمن زندگی میکنند، هر کیلوگرم وزن اضافی میتواند نفس کشیدن را سختتر، خواب را مختلتر و فعالیت روزمره را چالشبرانگیزتر کند.
خبر خوب این است که کاهش حتی ۵ تا ۱۰ درصد از وزن بدن میتواند اثر قابلتوجهی بر کاهش تنگی نفس، افزایش ظرفیت ریه و بهبود کیفیت زندگی داشته باشد. این مقاله، یک راهنمای جامع و عملی برای درک رابطه بین وزن بدن و عملکرد تنفسی، و ارائه راهکارهای تغذیهای و سبک زندگی برای بهبود وضعیت تنفس و کاهش وزن با حفظ ایمنی و انرژی خواهد بود.
چرا کاهش وزن برای بیماران تنفسی حیاتی است؟
کاهش وزن در بیماران تنفسی باعث کاهش فشار روی دیافراگم و بهبود عملکرد ریهها میشود. این کار تنفس را آسانتر میکند و شدت تنگی نفس را بهطور چشمگیری کاهش میدهد.

تأثیر چاقی بر عملکرد ریه و دیافراگم
چاقی بهویژه در ناحیه شکم و قفسه سینه، فضای عملکردی ریهها را کاهش میدهد. تجمع چربی در ناحیه شکم، باعث فشار به دیافراگم – عضله اصلی تنفس – شده و دامنه حرکت آن را محدود میکند. نتیجه این وضعیت کاهش حجم هوای قابل تبادل در ریهها و افزایش تلاش برای تنفس است.
از سوی دیگر، چاقی منجر به التهاب سیستمیک در بدن میشود که این التهاب میتواند بر بافتهای ریوی نیز تأثیر گذاشته و منجر به حساسیت بیشتر راههای هوایی و تنگی نفس شود. در افراد چاق، حتی در شرایط بدون بیماری زمینهای ریوی نیز کاهش ظرفیت حیاتی ریه (VC) و کاهش حجم بازدمی اجباری (FEV1) دیده میشود.
به همین دلیل، کاهش وزن میتواند عملکرد مکانیکی دیافراگم را بهبود دهد، فضای داخل قفسه سینه را افزایش دهد و در نهایت تبادل اکسیژن را مؤثرتر کند. بسیاری از بیماران پس از کاهش وزن حتی متوسط (۵ تا ۱۰٪ وزن اولیه)، احساس سبکی در تنفس و کاهش قابل توجه علائم را گزارش کردهاند.
ارتباط وزن بالا با افزایش تنگی نفس در فعالیت روزمره
افراد دارای اضافهوزن معمولاً هنگام انجام فعالیتهای ساده مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله یا حتی صحبت کردن، دچار نفستنگی میشوند. دلیل این امر ترکیبی از تقاضای بیشتر اکسیژن توسط بافتهای چربی و افزایش بار مکانیکی روی سیستم تنفسی است.
بدن سنگینتر نیازمند انرژی بیشتری برای حرکت است، و این انرژی با مصرف اکسیژن تأمین میشود. در نتیجه قلب و ریه باید سختتر کار کنند. این مسئله بهویژه در بیماران مبتلا به آسم یا COPD که عملکرد ریوی آنها بهصورت پایه کاهش یافته، باعث تشدید علائم میشود.
مطالعات نشان دادهاند حتی کاهش وزن متوسط میتواند منجر به بهبود قابل اندازهگیری در تحمل فعالیت بدنی شود. این موضوع نهتنها کیفیت زندگی را بهبود میدهد، بلکه احتمال بستریشدنهای تنفسی را نیز کاهش میدهد.
تأثیر شاخص توده بدنی (BMI) بر شدت علائم ریوی
شاخص توده بدنی (BMI) یکی از مهمترین شاخصها در ارزیابی خطرات مرتبط با چاقی است. در بیماران تنفسی، هرچه BMI بالاتر باشد، شدت علائم تنگی نفس نیز افزایش مییابد. تحقیقات متعدد نشان دادهاند که افراد با BMI بالاتر از ۳۰ (چاقی کلاس I و بالاتر) بیشتر درگیر ناتوانیهای تنفسی روزمره هستند.
افزایش BMI با کاهش FEV1/FVC (نسبت حجم بازدمی در یک ثانیه به ظرفیت حیاتی) همراه است. در برخی مطالعات، رابطه خطی بین BMI و تعداد دفعات مراجعه به اورژانس در بیماران آسمی و COPD دیده شده است.
کنترل و کاهش BMI به سطوح نرمال یا نزدیک به نرمال، نه تنها باعث بهبود عملکرد ریه، بلکه موجب کاهش نیاز به داروهای استنشاقی و کاهش دفعات حملات شدید تنفسی میشود.
رابطه بین شاخص توده بدنی BMI و شدت علائم تنفسی در مطالعات علمی
| BMI (kg/m²) | سطح تنگی نفس | نوع بیماری تنفسی |
| ۲۲–۲۴ (نرمال) | خفیف یا بدون علامت | آسم کنترلشده، بدون COPD |
| ۲۵–۲۹ (اضافهوزن) | متوسط در فعالیت متوسط | آسم، آلرژی مزمن |
| ۳۰–۳۴ (چاقی کلاس I) | شدید در فعالیت سبک | COPD خفیف تا متوسط |
| ۳۵–۴۰ (چاقی کلاس II) | تنگی نفس در استراحت گاهبهگاه | COPD شدید، نارسایی تنفسی |
| بالای ۴۰ (چاقی مفرط) | تنگی نفس دائم، حتی هنگام خواب | سندرم چاقی-هیپوونتیلاسیون، OSA |
اصول رژیم غذایی برای تنگی نفس
در بیماران با تنگی نفس، تغذیه نهتنها نقش حمایتی دارد، بلکه میتواند به کاهش التهاب، تقویت عملکرد ریه و کنترل وزن کمک کند. رعایت اصول تغذیهای متناسب با وضعیت تنفسی، کلید کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی است.

نقش غذاهای ضد التهاب در بهبود تنفس
رژیم غذایی بیماران ریوی باید سبک، مغذی و کمنمک باشد. ترجیح با غذاهایی است که انرژی لازم را تأمین کنند بدون آنکه تولید دیاکسیدکربن اضافی ایجاد کرده یا به سیستم تنفسی فشار وارد کنند. مصرف مواد غذایی با چگالی تغذیهای بالا و حجم کم، تقسیم وعدهها به دفعات بیشتر در حجم کمتر، و محدودیت در مصرف کربوهیدراتهای ساده از جمله اصول کلیدی هستند.
ویژگیهای رژیم غذایی مناسب بیماران ریوی
التهاب مزمن یکی از عوامل تشدیدکننده بیماریهای ریوی مانند COPD است. غذاهایی مانند ماهی چرب، روغن زیتون، سبزیجات برگسبز، زردچوبه و زنجبیل دارای ترکیبات ضدالتهابی قوی هستند. گنجاندن این مواد در رژیم غذایی میتواند به کاهش التهاب راههای هوایی و بهبود عملکرد تنفس کمک کند.
مواد غذایی مفید در مقابل غذاهای تشدیدکننده تنگی نفس
برخی مواد غذایی به دلیل خاصیت ضدالتهابی یا آنتیاکسیدانی به تنفس بهتر کمک میکنند، در حالی که برخی دیگر باعث نفخ، ترشح بیش از حد مخاط یا تحریک مجاری تنفسی میشوند.
| مواد غذایی مفید | دلیل تأثیر مثبت |
| ماهی چرب (امگا ۳) | کاهش التهاب و بهبود عملکرد ریه |
| سبزیجات برگدار | آنتیاکسیدان بالا |
| بادام و گردو | منبع چربی مفید و پروتئین |
| زردچوبه و زنجبیل | ترکیبات ضدالتهاب طبیعی |
| مواد غذایی مضر | دلیل تأثیر منفی |
| لبنیات پرچرب | افزایش تولید مخاط |
| غذاهای سرخشده | تشدید التهاب |
| نوشیدنیهای گازدار | نفخ و فشار بر دیافراگم |
| نان سفید و قندهای ساده | افزایش وزن و افزایش دیاکسیدکربن در بدن |
میزان کالری روزانه پیشنهادی برای کاهش وزن ایمن
کاهش وزن ایمن برای بیماران ریوی باید بهصورت تدریجی انجام شود تا به ضعف یا کمبود مواد مغذی منجر نشود. کاهش ۵۰۰ تا ۷۵۰ کالری در روز میتواند منجر به کاهش ۰٫۵ تا ۱ کیلوگرم در هفته شود که سرعت مناسبی برای این بیماران است.
نیاز کالری بر اساس وضعیت:
| جنسیت | وزن فعلی (کیلوگرم) | فعالیت سبک | فعالیت متوسط | فعالیت زیاد |
| زن | ۷۰ | ۱۵۰۰ | ۱۷۰۰ | ۱۹۰۰ |
| مرد | ۸۵ | ۱۸۰۰ | ۲۰۰۰ | ۲۲۰۰ |
برنامه کاهش وزن بدون آسیب به تنفس
در بیماران تنفسی، کاهش وزن باید با دقت طراحی شود تا منجر به ضعف، تشدید علائم یا اختلال در عملکرد تنفسی نشود. این برنامه بر تعادل، تدریج و ایمنی تمرکز دارد.

چگونه کالری را کاهش دهیم بدون احساس ضعف یا تشدید تنگی نفس؟
کاهش کالری باید بهصورت هوشمندانه انجام شود تا بدن در حالت کمبود شدید انرژی قرار نگیرد. انتخاب غذاهایی با چگالی تغذیهای بالا مانند حبوبات، سبزیجات پخته، تخممرغ، و گوشتهای کمچرب باعث سیری بهتر در کنار کاهش کالری میشود.
کاهش تدریجی مصرف قندها، نوشیدنیهای قندی و غذاهای فرآوریشده نیز بدون آسیب به انرژی عمومی بدن، در روند لاغری مؤثر است. مصرف پروتئین کافی در هر وعده (مثل مرغ، عدس یا تخممرغ) مانع از تحلیل عضلات تنفسی و احساس ضعف میشود.
وعدههای کوچک و سبک: مزیتهای تقسیم وعده غذایی
برای بیماران دچار تنگی نفس، وعدههای حجیم میتوانند فشار مکانیکی به دیافراگم وارد کرده و تنفس را سخت کنند. تقسیم غذا به ۵ تا ۶ وعدهی کوچک در طول روز، نهتنها به کاهش فشار تنفسی کمک میکند، بلکه موجب کنترل بهتر قند خون و سوختوساز فعالتر میشود. این رویکرد همچنین از پرخوری در وعدههای اصلی جلوگیری میکند.
نکات ایمنی در شروع رژیم برای افراد مبتلا به COPD یا آسم
افراد مبتلا به بیماریهای مزمن ریوی نباید رژیمهای بسیار کمکالری (کمتر از ۱۲۰۰ کیلوکالری در روز) را بدون نظارت پزشک شروع کنند. همچنین روزهداری در برخی بیماران با خطر کمآبی، افت قند و حمله آسم همراه است.
در این افراد، کاهش وزن باید با رویکردی تدریجی، متعادل و همراه با پایش عملکرد ریه انجام گیرد. هرگونه محدودیت غذایی شدید یا تغییر ناگهانی در برنامه غذایی میتواند موجب افزایش التهاب یا افت سطح اکسیژن شود. مشاوره با متخصص تغذیه و پزشک معالج قبل از شروع ضروری است.
هشدار: روزهداری بدون نظر پزشک و استفاده از رژیمهای بسیار کمکالری ممکن است خطرناک باشد و به تنگی نفس بیشتر منجر شود.
استفاده از مکملها و مایعات برای بیماران با محدودیت جویدن یا خوردن
بیمارانی که به دلیل خستگی تنفسی یا مشکلات دندانی قادر به جویدن غذای جامد نیستند، میتوانند از مکملهای غذایی مایع، سوپهای غنیشده، اسموتیهای پروتئینی و فرنی استفاده کنند. این گزینهها در تأمین انرژی و پروتئین کافی بسیار مؤثرند. در چنین شرایطی، توجه به غلظت مواد مغذی در حجم کم، کلید حفظ وزن و عملکرد بدن است.
مقایسه انواع رژیم برای بیماران تنفسی با هدف کاهش وزن
انتخاب رژیم غذایی مناسب برای بیماران تنفسی نیازمند بررسی ویژگیهایی مانند سطح انرژی، تحمل فرد، و اثر آن بر عملکرد تنفس است. در این بخش، رایجترین رژیمها از منظر ایمنی و اثربخشی بررسی میشوند.

رژیم فستینگ در برابر کالری شماری: برای بیمار تنفسی کدام بهتر است؟
رژیم فستینگ (مانند ۱۶:۸ یا ۵:۲) با محدودیت زمانی غذا خوردن کار میکند، در حالی که کالری شماری به کاهش تدریجی کالری در طول روز توجه دارد. برای بیماران تنفسی، روزهداری طولانی ممکن است باعث افت قند خون، کمآبی و ضعف عضلات تنفسی شود. در مقابل، کالری شماری امکان کنترل بهتر وعدهها، مصرف مایعات و حفظ انرژی را فراهم میکند. با این حال، برخی بیماران سبک ساده و ساختارمند فستینگ را بهتر تحمل میکنند، بهویژه اگر وعدهها سبک و مغذی باشند.
مقایسه رژیم فستینگ و کالری شماری:
| ویژگیها | رژیم فستینگ | کالری شماری |
| سطح انرژی در روز | ممکن است کاهش یابد | پایدارتر |
| تحمل در بیماران ریوی | بسته به شدت بیماری | ایمنتر و کنترلشدهتر |
| اثر کاهش وزن | سریعتر ولی ناپایدار | تدریجی و پایدار |
| کنترل مواد مغذی | سختتر | آسانتر |
| منع مصرف مایعات | در ساعات ناشتا | آزاد در تمام روز |
رژیم مدیترانهای در بیماران ریوی دارای اضافهوزن
رژیم مدیترانهای یکی از ایمنترین و اثربخشترین رژیمها برای بیماران تنفسی است. این رژیم بر مصرف سبزیجات تازه، غلات کامل، ماهی، روغن زیتون و مغزیجات تمرکز دارد و باعث کاهش التهاب، کنترل وزن و بهبود عملکرد عروق و ریه میشود. میزان کربوهیدرات در این رژیم معتدل بوده و به حفظ سطح انرژی کمک میکند، بدون اینکه موجب تولید بیشازحد CO₂ شود.
چه رژیمهایی برای بیماران تنفسی ممنوع یا پرریسک هستند؟
رژیمهای بسیار کمکالری (VLCD)، کتوژنیک شدید، و رژیمهای بدون کربوهیدرات ممکن است در بیماران تنفسی خطرناک باشند. این رژیمها ممکن است باعث تولید کتون، افزایش دیاکسیدکربن، و حتی اسیدوز شوند که در بیماران با COPD یا نارسایی تنفسی عوارض جدی دارد. همچنین رژیمهای پرپروتئین بدون تنظیم مایعات میتوانند به کمآبی منجر شوند که برای عملکرد تنفسی زیانبار است.
فعالیت بدنی سبک همراه با رژیم برای تقویت تنفس
در کنار رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی سبک میتواند نقش کلیدی در بهبود ظرفیت ریوی و کاهش تدریجی وزن ایفا کند. حتی ورزش ملایم نیز به کاهش تنگی نفس کمک میکند.
بهترین حرکات هوازی سبک برای افراد با ظرفیت ریوی پایین
برای بیمارانی با مشکلات تنفسی، تمرینات هوازی با شدت کم، مانند پیادهروی آهسته، حرکات کششی همراه با تنفس کنترلشده، و تمرین در آب گرم میتوانند بدون فشار بر ریهها مفید باشند. این تمرینها نهتنها موجب بهبود جریان اکسیژن میشوند، بلکه با تقویت عضلات تنفسی و بهبود تحمل بدن، احساس خفگی در فعالیت روزمره را کاهش میدهند.
تمرینات پیشنهادی با شدت کم:
- پیادهروی ۱۵ تا ۲۰ دقیقهای در سطح صاف
- تمرین تنفس دیافراگمی (۳ بار در روز، هر بار ۵ دقیقه)
- ورزش در آب (واترواک یا حرکات کششی در استخر گرم)
- دوچرخهثابت با سرعت کم
- حرکات کششی با موسیقی ملایم (یوگای تنفسی)
چه زمانی ورزش نکنیم؟ علائم هشداردهنده در حین تحرک
اگر هنگام ورزش دچار سرگیجه، درد قفسه سینه، تنگی نفس شدید، کبودی لبها یا تعریق سرد شدید، باید فوراً ورزش را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید. همچنین در روزهایی که حمله آسم یا عفونت تنفسی فعال دارید، بهتر است استراحت کنید. ورزش با شکم پر نیز میتواند فشار بیشتری به دیافراگم وارد کند.
ارتباط ورزش منظم با کاهش تنگی نفس حتی قبل از کاهش وزن کامل
تحقیقات نشان دادهاند که فعالیت بدنی مداوم، حتی پیش از کاهش وزن چشمگیر، میتواند ظرفیت تنفسی و کیفیت زندگی بیماران را افزایش دهد. ورزشهای ملایم باعث تقویت عضلات تنفسی و بهبود جریان خون در بافت ریه میشوند. در واقع، ورزش باعث بهینهسازی مصرف اکسیژن میشود، که نتیجهاش کاهش دفعات و شدت تنگی نفس حتی با وجود وزن بالا است.
نقش ذهن و روان در مقابله با وسوسه خوردن و پیشرفت درمانی
برای بیماران تنفسی، کنترل تغذیه تنها به جسم محدود نمیشود؛ ذهن نقش کلیدی در مقاومت در برابر پرخوری احساسی و حفظ رژیم درمانی دارد. مدیریت روان میتواند به پایداری کاهش وزن کمک کند.
تشخیص گرسنگی احساسی از فیزیکی در بیماران دچار استرس
گرسنگی احساسی معمولاً ناگهانی، شدید، و اغلب به غذاهای خاص مثل شیرینی یا غذاهای چرب میل دارد، در حالی که گرسنگی فیزیکی به تدریج ایجاد میشود و با مصرف هر نوع غذای سالم برطرف میگردد.
بیماران تنفسی که با استرس و اضطراب روبهرو هستند، بهویژه پس از حملات تنگی نفس یا محدودیتهای فیزیکی، بیشتر در معرض پرخوری احساسی قرار میگیرند. شناخت الگوهای احساسی محرک پرخوری، نخستین گام در کنترل آن است.
تکنیکهای ذهنآگاهی برای کنترل میل به غذا (مثل تنفس آگاهانه)
تمرینهای ذهنآگاهی مانند تنفس عمیق آگاهانه، اسکن بدن، و تمرکز لحظهای میتوانند به کاهش خوردن ناشی از استرس کمک کنند.
بهطور مثال، قبل از خوردن، ۳ نفس عمیق بکشید و از خود بپرسید: «آیا واقعاً گرسنهام یا فقط خستهام؟». این تمرین ساده میتواند به ایجاد فاصله میان میل ناگهانی و واکنش خودکار (خوردن) کمک کند. برنامهریزی وعدهها با حضور ذهن و بدون حواسپرتی (مثلاً تلویزیون) باعث افزایش آگاهی از سیری میشود.
پشتیبانی خانوادگی یا گروهی: اثربخشی حمایت در حفظ انگیزه
حمایت اعضای خانواده یا گروههای آنلاین یا حضوری با اهداف مشابه میتواند مانع افت انگیزه در مسیر کاهش وزن شود. بیماران تنفسی اغلب احساس انزوا یا ناتوانی دارند؛ همراهی اطرافیان در پیادهرویهای کوتاه، مشارکت در تهیه غذاهای سالم، و تشویقهای ساده میتواند تأثیر شگرفی بر پایبندی به برنامه داشته باشد. حتی یک همراه همدل میتواند جایگزین خوبی برای «پاداش غذایی» باشد.
جمع بندی مقاله کاهش وزن و کنترل تنگی نفس در بیماران تنفسی
کاهش وزن در بیماران تنفسی باید بهصورت تدریجی و با توجه به محدودیتهای تنفسی انجام شود. انتخاب رژیم غذایی متعادل، تمرینات هوازی سبک، و توجه به نیازهای روانی کمک میکند تا کاهش وزن بدون تشدید علائم تنگی نفس پیش برود. کنترل کالری، تقسیم وعدهها، و انتخاب غذاهای ضد التهاب از ارکان اصلی موفقیت هستند. حمایت خانواده و پایش پزشکی منظم، امنیت و اثربخشی فرآیند را تضمین میکند.
در صورت بروز تنگی نفس شدید یا ناگهانی، کاهش وزن سریع بدون برنامه، یا علائم هشداردهنده در حین ورزش، باید فوراً با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید. همچنین اگر در کنترل وسوسه خوردن مشکل دارید یا تغییر سبک زندگی برایتان دشوار است، دریافت راهنمایی تخصصی بسیار مفید خواهد بود. مراجعه به موقع، پیشگیری از عوارض و افزایش کیفیت زندگی را ممکن میسازد.
برای کاهش وزن ایمن و بهبود کیفیت تنفس، برنامه تغذیهای متناسب با وضعیت شما ضروری است. با دریافت مشاوره تخصصی، میتوانید گامهای کوچک و پایداری بردارید که به مرور زندگیتان را تغییر میدهد. امروز اولین قدم را بردارید و با یک برنامه اختصاصی، سلامتی و راحتی تنفس خود را بهبود ببخشید.
سوالات متداول درباره کاهش وزن و کنترل تنگی نفس در بیماران تنفسی
آیا کاهش وزن واقعا میتواند عملکرد ریه را در بیماران تنفسی بهبود دهد؟
بله، کاهش وزن اضافی فشار روی ریهها و دیافراگم را کاهش میدهد و تنفس را آسانتر میکند، به ویژه در بیماران COPD و آسم.
چه رژیمی برای بیماران مبتلا به COPD مناسب است؟
رژیمهای متعادل با تأکید بر غذاهای ضد التهاب، منابع پروتئینی کافی و کاهش مصرف نمک و چربیهای ناسالم برای بهبود علائم COPD توصیه میشود.
چگونه میتوانم وسوسه خوردن را کنترل کنم در حالی که مبتلا به بیماری ریوی هستم؟
تمرین تکنیکهای ذهنآگاهی، تنفس آگاهانه، و حمایت از خانواده یا گروههای همهدف، به کنترل میل به غذا کمک میکند.
آیا رژیمهای فستینگ برای بیماران تنفسی مناسب است؟
رژیم فستینگ ممکن است برای همه مناسب نباشد و باید با مشورت پزشک انجام شود، زیرا ممکن است تنگی نفس یا ضعف ایجاد کند.
کدام مواد غذایی باعث تشدید تنگی نفس میشوند؟
غذاهای پرنمک، پرچرب، فرآوری شده و برخی از آلرژنها میتوانند التهاب و تنگی نفس را افزایش دهند و بهتر است محدود شوند.
چه تمرینات ورزشی برای بهبود عملکرد ریه بدون فشار زیاد توصیه میشود؟
فعالیتهای سبک مثل پیادهروی آرام، ورزش در آب، و تمرینات تنفس دیافراگمی بهترین گزینهها برای بیماران با ظرفیت ریوی پایین هستند.
کاهش وزن چگونه روی عملکرد ریه (Lung Function) تاثیر میگذارد؟
کاهش وزن اضافی فشار روی ریهها و دیافراگم را کم میکند و به بهبود عملکرد ریه (Lung Function) کمک میکند، که باعث کاهش تنگی نفس و افزایش کیفیت زندگی میشود.
رژیم ضد التهاب چیست و چه تاثیری روی بیماران تنفسی دارد؟
رژیم ضد التهاب شامل مصرف مواد غذایی سرشار از آنتیاکسیدانها، امگا-۳، و فیبر است که به کاهش التهاب در ریهها کمک میکند و میتواند به بهبود علائم بیماریهای تنفسی مانند آسم و COPD کمک کند.
تاثیر کاهش وزن با مشکلات ریوی چیست؟
کاهش وزن با مشکلات ریوی باعث کاهش فشار روی ریهها و دیافراگم شده، تنفس را آسانتر میکند و به کاهش تنگی نفس و بهبود کیفیت زندگی کمک مینماید.
بهترین تغذیه بیماران COPD چیست؟
تغذیه بیماران COPD باید شامل مواد غذایی ضد التهاب، پروتئین کافی و کاهش نمک باشد تا به بهبود عملکرد ریه و کنترل علائم کمک کند.
رژیم برای آسم و اضافه وزن چگونه باید باشد؟
رژیم برای آسم و اضافه وزن باید سرشار از میوه، سبزیجات، غلات کامل و چربیهای سالم باشد و مصرف غذاهای محرک التهاب محدود گردد تا به کاهش وزن و بهبود علائم کمک کند.
منابع
بسیار عالی ممنون
سلام خسته نباشی من دوسال اولش حساسیت خارش گلو گوش شدم بعد یه مدت سرفه های شدید تنگ نفس شدم که به دانشوری مسیح دارا آباد دکتر متخصص ریه رفتم گفتن آلرژی پرهیز غذایی یسالی هی دکتر دارو استفاده کردم که بعضی از داروها جلوگیر از آسم هنوز هم خوب نشدم دکتررو عوض کردم گفت باید انتسکوپی انجام بدم انجام دادم جواب گفت اسید معده شدید که باعث سرفه تنگ نفس میشه دارو داد ولی هنوز علایم دارم گفته که باید ۶ماه دارو استفاده کنم خوب که نشدم ضعیف وزن کم هم کردم لطفا جواب که چه باید کرد
سلام دوست عزیز
به هرحال مشکل شما باید درست تشخیص داده بشه تا درمان صحیح براش انجام بشه