قرص هوشمند دنیای پزشکی را شگفت‌زده خواهد کرد!

تقریبا برای همه ما پیش آمده ‌که دچار سردرد یا کمر درد شویم و برای کاهش درد یک مسکن بخوریم. اما هیمشه این سوال پیش می‌آید که این قرص از کجا می‌داند که به سمت سرِ ما برود و درد را کاهش دهد؟ جالب است بدانید دانشمندان به دنبال ساختن داروهایی هستند که هوشمندانه مسیر مستقیم خود را به عضو هدف پیدا کنند. آنها قصد دارند با تولید قرص هوشمند دنیا را شگفت زده کنند.

مسیر دارو در بدن

وقتی یک قرص را قورت می‌دهید، ابتدا در معده و روده شما حل می‌شود. درست قبل از این که مولکول‌های دارو در جریان خون شما جذب شود، می‌تواند در سر تا سر بدن گردش کند و به اندام‌ها و بافت‌های مختلف برسد و سپس مولکول‌های دارو با اتصال به گیرنده‌های مختلف روی سلول‌ها، آن‌ها را تحریک می‌کند و بر روی بدن تأثیر می‌گذارد.

طراحی داروها برای هدف خاص

حتی اگر داروها برای هدف قرار دادن گیرنده‌های خاص طراحی شده باشد، غیرممکن است که آن‌ها را از جریان در گردش خون و اتصال به مکان‌های دیگر که باعث عوارض جانبی ناخواسته می‌شود، حفظ کند. مولکول‌های دارو که در خون جریان دارد به مرور زمان تحلیل می‌رود و در نهایت از طریق ادرار دفع می‌شود.

همه داروها جذب نمی‌شود

برخی از داروهایی که مصرف می‌کنید، هرگز جذب بدن نمی‌شود و در نهایت از طریق مدفوع شما دفع خواهد شد. به همین دلیل است که داروهایی که برای درمان فشار خون بالا و آلرژی  تجویز می‌شود ، باید به طور مداوم مصرف شود تا جایگزین مولکول‌های حذف شده دارو شود و سطح دارو را به اندازه کافی در خون حفظ کند تا موثر باشد.

بهترین نوع دارو برای جذب

داروها به چندین روش در بدن جذب می‌شوند:

تزریق دارو

در مقایسه با قرص‌ها ، کارآمدترین روش برای ورود دارو به خون، تزریق مستقیم آن به رگ‌ها است. به این ترتیب، تمام دارو در سراسر بدن گردش می‌کند و از تخریب در معده جلوگیری می‌شود.

پماد و قطره‌های چشمی

یکی از راه‌های رسیدن به غلظت بالای دارو در محل مناسب، استفاده از دارو در محلیست که لازم است، مانند مالیدن پماد روی بثورات پوستی، استفاده از قطره‌های چشمی برای آلرژی، اسپری‌های استنشاقی یا اسپری‌های بینی.

داروها هوشمند می‌شود؟

اما محققان می‌گویند که می‌توانند مولکول‌های دارو را از نظر شیمیایی اصلاح کنند تا مطمئن شوند که به صورت مستقیم به مکان‌هایی که  هدف‌شان هستند، می‌رسد. محصولات دارویی حاوی چیزی بیش از یک داروی فعال است که مستقیم بر بدن تأثیر می‌گذارد. داروها همچنین شامل «مواد غیرفعال» یا مولکول‌هایی است که پایداری، جذب و دیگر ویژگی‌هایی را که برای اجازه دادن به دارو برای انجام کار حیاتی است، افزایش می‌دهد. یک دانشمند داروسازی در این مقاله می‌گوید: «در 30 سال گذشته من و همکارانم در حال مطالعه درباره دارورسانی هستیم. یعنی با استفاده از  توسعه روش‌های فناوری و طراحی اجزای غیردارویی قصد داریم کاری کنیم که  دارو به شکل مستقیم به  محل مورد نیاز در بدن برسد و این کار در آینده نزدیک ممکن خواهد بود.»