دمنوش‌های لاغری؛ در باب چای و گل‌های نوشیدنی!

دمنوش‌های لاغری در دنیای تبلیغات و رسانه، تبدیل به یکی از معجزات لاغری شده‌اند. طوری که بسیاری از تولیدکنندگان و فروشندگان این محصولات، تاکید می‌کنند با تنها نوشیدن چند فنجان از دمنوش‌هایشان در روز، چربی‌سوزی چشم‌گیری اتفاق می‌افتد و فرد به کاهش وزن مورد نظر می‌رسد.

اما واقعیت این دم‌نوش‌‌های لاغریِ پرادعا چیز دیگری‌ست. این دم‌نوش‌ها غالبا حاوی گیاه سنا می‌باشند. گیاه سنا، گیاهی‌ست مُدِر که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) آن را جهت درمان یبوست تایید کرده است. سنا حاوی ماده‌ای شیمیایی‌ست که روده را تحریک کرده و تاثیر ملین دارد و باعث دفع آب زیادی از بدن و در نتیجه از دست رفتن وزن می‌شود.

باید توجه کرد که مصرف بیش از حد دمنوش‌های حاوی گیاه سنا مضر است و سلامتی فرد را در بلندمدت تهدید می‌کند. دمنوش‌های صنعتیِ لاغری، حاوی گیاه سنا هستند و ما در این اپیزود توصیه می‌کنیم که در صورت علاقه، از دمنوش‌های طبیعیِ غیرصنعتی که مواد افزودنی ندارند مصرف کنید.

بررسی انواع دمنوش‌های طبیعی و خواص و مضرات آن‌ها، انواع چای و چون و چرای لاغری و چربی‌سوزی از طریق نوشیدنی‌ها از جمله مسائلی‌ست که در اپیزود “دمنوش‌های لاغری؛ در باب چای و گل‌های نوشیدنی” به آن پرداخته‌ایم.

در این اپیزود در مورد تاریخچه‌ی گل‌ها، تاریخچه‌ی چای و خاستگاه و انواع آن و رسم و رسومات چینی و ژاپنی و ایرانی در مورد نوشیدن این گیاه پرطرفدار صحبت می‌کنیم.

چای سبز از جمله معروف‌ترین دم‌نوش‌هایی است که خاصیت لاغرکنندگی، آن را جزو خواص بی‌نظیرش عنوان کرده و برای سلامتی مفید دانسته‌اند. این گیاه باستانی، که از زمان‌های دور در چین و سپس سایر نقاط جهان به دم‌آوری و مصرف می‌رسید، پرمصرف‌ترین نوشیدنی دنیا قبل از نوشابه، مشروبات الکلی و البته بعد از آب است!

البته منظور از چای نه فقط چای سبز، بلکه همه‌ی اعضای این خانواده‌ی بزرگ و پرطرفدار است از جمله چای سیاه، چای ماچا، چای اولانگ، چای سفید و چند نوع چای دیگر که در مورد همه‌ی آن‌ها صحبت می‌کنیم.

چای ماچا، چای محبوب ژاپنی‌هاست که خاستگاه آن چین است و خیلی زود در تمدن ژاپنی‌ها جای خودش را باز کرده.

این چای صاحب فرهنگ و هویت منحصر به فردی شد و رسم چای ژاپنی را به وجود آورد و سالیان سال است که تبدیل به یکی از جاذبه‌های توریستی این کشور شده است. چای محبوب ماچا، پرخاصیت‌ترین نوع چای است. یک لیوان چای ماچا معادل ده لیوان چای سبز ارزش غذایی دارد و در افزایش سوخت و ساز بدن تاثیر زیادی می‌گذارد.

چای، هم‌چنان‌که جای خود را در دورهمی‌های ایرانی باز می‌کرد، کم کم از یک نوشیدنی صِرف فراتر رفت و صاحب معنا و فرهنگ شد.

چای نقش زیادی در تاریخ معاصر ایرانی داشته است. باعث ایجاد شغل، رونق کشاورزی، مفاهیم گسترده‌ی اجتماعی و آداب و قواعد فراوانی شده است.

بد نیست بدانیم که چای از دیرباز کاربرد دارویی داشته و کمتر نوشیده می‌شده است. ابوریحان بیرونی نیز از این گیاه نام‌ برده و آن را جزو گیاهان دارویی دسته‌بندی کرده است.

در دوره‌ی صفویه تا قاجار این گیاه کم‌کم به مرحله‌ی دم کردن و نوشیده شدن رسید و توجه بسیاری از اعیان و اشراف را به خود جلب کرد و باعث ورود کالاهای جدید از جمله سماور نیز شد.

بعد از آن در قرن چهاردهم این گیاه به کشت و تولید و مصرف گسترده رسید و نخستین باغات چای ایران به همت کاشف‌السلطنه در ایران احداث گردید.

قهوه در ایران بیشتر در مراسم عزاداری سِرو می‌شود، شربت نوشیدنی مراسم جشن و شادی‌ است اما چای، نوشیدنی عزا و عروسی و شادی و غم و خوشی و ناخوشی ایرانی‌هاست.

با این اپیزود و داستان چای و گل‌های نوشیدنی همراه باشید و داستان این گیاه پنج هزار ساله و سفر آن از کوه‌های چین تا دشت‌های لاهیجان را بشنوید.