رژیم ماست و راز جاودانگی!

مصرف لبنیات به خاطر داشتن مقدار زیادی پروتئین و کلسیم بسیار توصیه شده‌اند و برای رژیم لاغری نیز مفیدند. ماست یکی از پرفایده‌ترین مواد لبنی است که به دلیل داشتن باکتری‌های مفید و سالم خواص فراوانی برای سلامتی و گوارش انسان دارد.

در هیاهوی لاغری و کاهش وزن، رژیم‌های عجیب و راه‌های غریب هم طرفداران خودشان را دارند. تعداد کسانی که تلاش می‌کنند با تمرکز روی خوردن یک یا چند خوراکی خاص لاغر بشوند کم نیست.

در این میان خوراکی‌هایی مثل سیب، تن ماهی، لبنیات، گیاهان و برگ‌های سبز و برخی غذاهای دیگر به چشم می‌خورد. ماست هم از جمله‌ی این غذاهاست و بعضی از برنامه‌های رژیمی با اختصاص دادن سهم زیادی از وعده‌های روزانه‌ی فرد به این محصول لبنی، ادعای لاغری و کاهش وزن از این طریق را دارند.

البته این به آن معنا نیست که فرد تنها باید  ماست بخورد و از هر غذا و خوراک دیگری چشم بپوشد. بلکه ماست در این نوع خاص از رژیم، سهم زیادی دارد.

این رژیم که به نام رژیم یوپلِیت معروف است روی مصرف ماست بدون چربی به مقدار نسبتا زیاد تاکید می‌کند. این رژیم مصرف ماست را نه فقط برای هدف کاهش وزن مفید می‌داند، بلکه معتقد است که مصرف این میزان ماست برای سلامتی نیز نفع زیادی دارد.

ماست به علت پروبیوتیک بودن برای کنترل چاقی، مشکلات گوارشی، رفلاکس اسید معده و سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر مفید است و به درمان آلرژی، دیابت، بیماری‌های لثه و عفونت‌های مخمری نیز کمک می‌کند.

ماست حاوی پروتئین، کلسیم و باکتری‌های مفیدی است که برای دستگاه گوارش انسان بسیار مفید شناخته شده‌اند. ما در این اپیزود، ضمن بررسی رژیمِ کمتر شناخته شده‌ی ماست و یادآوری معایب و مزایای آن، یک روایت مستند از برهه‌ای از تاریخ هم برای شما در مورد هیاهوی ماست و راز جاودانگی تعریف می‌کنیم.

دانشمند معروف روس‌تبار به نام ایلیا مچنیکوف که در سال 1908 برنده‌ی جایزه‌ نوبل نیز شده بود، به این خوراک سفید ساده یعنی ماست ارادت ویژه‌ای داشت و معتقد بود که مصرف ماست با باکتری‌های مفید تاثیر زیادی در طول عمر و سلامتی افراد دارد.

مچنیکوف گواه این ادعایش را پیرمردهای صد و بیست ساله‌ی قفقازی می‌دانست و ماست را که غذای اصلی مردمان روستا و کوهستان بود به عنوان اکسیر جوانی معرفی کرد. مچنیکوف معتقد بود بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات بدن، ناشی از روده و فعالیت باکتری‌های موجود در آن است که موجب مسمومیت خودبخودی می‌شود.

به همین خاطر معتقد بود باکتری‌های فعال ماست می‌توانند به جنگ باکتری‌های مضر روده بروند و تا حد زیادی آن‌ها را خنثی کنند.

غیر از ماست، مچنیکوف حتی به راه‌های تهاجمی مثل جراحی و حذف روده نیز فکر می‌کرد و معتقد بود وجود این عضو دیگر برای انسان امروزی واجب نیست و مراحل هضم غذای پخته به این حجم روده احتیاجی ندارد. مخمرهای ماست طرفداران زیادی پیدا کرد و مصرف این ماده‌ی غذایی برای مدتی میان قشر مرفه ایتالیا و بعضی از کشورها بیشتر شد. اما داستان به همین جا ختم نشد.

درست در زمانی که بسیاری از روزنامه‌ها، شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی و خیلی از متخصصین در مورد خواص ماست شعار می‌دادند برخی از پزشکان در مورد مصرف ماست هشدار دادند و ادعاهای مچنیکوف را رد کرده و خاصیت شفابخشی ماست را منسوخ و بی‌اساس دانستند.

این اپیزود روایت‌گر رژیم ماست و راز جاودانگی است و از هیاهوی باکتری‌های مچنیکوف، پیرمردهای قفقازی و طرفداران ماست برای شما روایت می‌کند. روایتی جذاب از دل تاریخ در مورد تغذیه و سلامتی.