دیابت: قاتلی خاموش در کمین سلامتی شما!

دیابت یا مرض قند یک بیماری مزمن و خاموش است که قند خون (گلوکز) را در بدن به طور خطرناکی افزایش می‌دهد. گلوکز نوعی قند است که اگر در خون جمع شود باعث بالا رفتن قند خون می‌شود. این بیماری، اگرچه در ابتدا خود را به طور واضح نشان نمی‌دهد، اما در گذر زمان می‌تواند به رگ‌ها، اعصاب و اندام‌های حیاتی بدن آسیب برساند و عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.

این بیماری باید جدی گرفته شود، در غیر این صورت می‌تواند فرد مبتلا را با مشکلات متعددی روبرو کند. در این مقاله، سفری به دنیای پیچیده دیابت خواهیم داشت و با انواع، علائم، تشخیص، درمان و راه‌های پیشگیری از این بیماری آشنا خواهیم شد. تا انتها با ما بمانید!

دیابت چیست؟

دیابت نوعی بیماری مزمن است که در آن بدن نمی‌تواند از گلوکز استفاده و یا آن را ذخیره کند. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که لوزالمعده دیگر قادر به ساخت انسولین نباشد یا بدن نتواند از انسولین تولید شده به خوبی استفاده کند. عدم توانایی در تولید انسولین یا عدم استفاده مؤثر از آن، منجر به افزایش سطح گلوکز در خون می‌شود که به آن هایپرگلیسمی می‌گویند.

توصیه می کنیم حتما این ویدئو را تماشاکنید:

دیابت چگونه رخ می‌دهد؟

مرض قند زمانی رخ می‌دهد که بدن شما قادر به جذب قند (گلوکز) به سلول‌های خود و استفاده از آن برای تولید انرژی نباشد. این نقص باعث ایجاد قند اضافی در جریان خون می‌شود. 

هنگامی‌که گلوکز وارد جریان خون می‌شود، به کمک نیاز دارد تا به مقصد نهایی خود، یعنی داخل سلول‌های بدن برسد و در آنجا مورد استفاده قرار گیرد. اما چه کسی به گلوکز برای رسیدن به مقصد نهایی کمک می‌کند؟ درست حدس زدید، انسولین!

در افراد دیابتی یکی از حالت‌های زیر رخ می‌دهد:

۱- پانکراس انسولین تولید نمی‌کند یا اگر تولید کند، مقدارش کافی نیست.

۲- پانکراس انسولین تولید می‌کند، اما سلول‌های بدن به آن پاسخ نمی‌دهند و نمی‌توانند آن‌طور که باید از آن استفاده کنند.

اگر گلوکز نتواند وارد سلول‌های بدن شود، در جریان خون باقی می‌ماند و سطح گلوکز خون افزایش می‌یابد.

علائم دیابت چیست؟

از جمله علائم این بیماری عبارتند از:

• افزایش تشنگی
• احساس ضعف و خستگی
• تاری دید
• بی‌حسی یا گزگز شدن دست و پا
• زخم یا بریدگی‌هایی که به کندی بهبود می‌یابند
• کاهش وزن بدون برنامه‌ریزی
• تکرر ادرار
• عفونت‌های مکرر بدون دلیل
• خشکی دهان

علائم دیگر:

• در زنان: خشکی پوست به همراه خارش و عفونت‌های قارچی مکرر یا عفونت‌های مجاری ادراری
• در مردان: کاهش میل جنسی، اختلال در نعوظ، کاهش قدرت عضلانی

دیابت نوع ۱ بیشتر در کودکان، نوجوانان و جوانان رخ می‌دهد و علائم آن می‌تواند به سرعت، طی چند هفته یا چند ماه ایجاد شود. همچنین علائم اضافی آن شامل تهوع، استفراغ یا درد معده و عفونت‌های قارچی یا عفونت‌های دستگاه ادراری است.

انواع دیابت کدامند؟

انواع این بیماری را می‌توان به دسته‌های زیر تقسیم‌ بندی کرد:

• پیش دیابت: این نوع بیماری، مرحله قبل از دیابت نوع ۲ است. سطح گلوکز خون بالاتر از حد طبیعی است، اما به اندازه کافی بالا نیست که به طور رسمی دیابت نوع ۲ تشخیص داده شود.

• دیابت نوع ۱: این نوع دیابت، یک بیماری خود‌ایمنی است، به این معنی که بدن به خودش حمله می‌کند. در این حالت، سلول‌های تولیدکننده انسولین در لوزالمعده از بین می‌روند. حدود ۱۰ درصد از افراد دیابتی به نوع ۱ آن مبتلا هستند و معمولاً در کودکان و بزرگسالان جوان شایع است، اما می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ باید هر روز انسولین تزریق کنند. به همین دلیل است که به آن دیابت وابسته به انسولین نیز می‌گویند.
• دیابت نوع ۲: در این نوع بیماری، بدن یا انسولین کافی تولید نمی‌کند یا سلول‌های بدن به انسولین پاسخ نمی‌دهند. این شایع‌ترین نوع دیابت است. بیش از ۹۰ درصد افراد دیابتی به نوع ۲ مبتلا هستند و معمولاً در افراد میانسال و مسن رخ می‌دهد. دیگر نام‌های رایج برای نوع ۲، شامل دیابت بزرگسالان و دیابت مقاوم به انسولین است.
• دیابت بارداری: این بیماری در برخی از زنان در دوران بارداری اتفاق می‌افتد. دیابت بارداری معمولاً بعد از بارداری از بین می‌رود. با این حال، اگر دیابت بارداری دارید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ هستید.

فرق دیابت نوع ۱ با ۲ چیست؟

دیابت نوع ۱، یک بیماری خود‌ایمنی است و زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های تولیدکننده انسولین در لوزالمعده به طور کامل از بین می‌روند، بنابراین بدن نمی‌تواند انسولین تولید کند. این در حالیست که در نوع ۲، انسولین توسط لوزالمعده تولید می‌شود، اما بدن در برابر آن مقاومت می‌کند. به عبارت دیگر، بدن دیگر به طور مؤثر از انسولین استفاده نمی‌کند.

تعداد مبتلایان به نوع ۱ بسیار کمتر از نوع ۲ هستند. در گذشته به آن دیابت نوجوانی می‌گفتند، زیرا این بیماری معمولاً در اوایل کودکی تشخیص داده می‌شود. اما دیابت نوع ۲، بیشتر در بزرگسالان تشخیص داده می‌شود. اگرچه ما امروزه کودکانی را می‌بینیم که به این بیماری مبتلا شده‌اند و علت آن هم بیشتر مربوط به اضافه وزن و چاقی است.

کدام خطرناک‌تر است؟

هر دو نوع اگر به خوبی کنترل نشوند، می‌توانند خطرناک باشند. قند موجود در جریان خون به یک اندازه برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ یا ۲ سمی است. اگر اقدامات لازم برای کنترل آن صورت نگیرد، می‌تواند به چشم‌ها، کلیه‌ها، پایانه‌های عصبی و تقریبا هر چیزی که در بدن شما وجود دارد، آسیب برساند. در هر دو نوع این بیماری، اگر بتوانید قند خون خود را متعادل کنید، تا حد زیادی از این اثرات سمی مصون خواهید بود.

عوارض ابتلا به مرض قند کدام است؟

با گذشت زمان، داشتن قند بیش از حد در خون می‌تواند عوارضی برای افراد ایجاد کند، از جمله:

بیماری چشم: این مشکل به دلیل تغییر در سطح مایعات، تورم در بافت‌ها و آسیب به عروق خونی چشم ایجاد می‌شود.

مشکلات پا: این عوارض ناشی از آسیب به اعصاب و کاهش جریان خون در پاهاست.

بیماری لثه و سایر مشکلات مربوط به دندان‌ها: میزان بالای قند خون در بزاق به رشد باکتری‌های مضر در دهان کمک می‌کند. باکتری‌ها با غذا ترکیب می‌شوند و لایه‌ای نرم و چسبناک به نام پلاک تشکیل می‌دهند. پلاک نیز از خوردن غذاهای حاوی قند یا نشاسته به وجود می‌آید. برخی از انواع پلاک باعث بیماری لثه و بوی بد دهان می‌شوند و انواع دیگر، باعث ایجاد پوسیدگی دندان می‌گردند.

بیماری قلبی و سکته مغزی: این مشکل ناشی از آسیب به رگ‌های خونی و اعصاب کنترل‌کننده قلب و رگ‌های خونی است.

بیماری کلیوی: این عارضه به دلیل آسیب به رگ‌های خونی در کلیه اتفاق می‌افتد. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری دچار فشار خون بالا می‌شوند که می‌تواند به کلیه‌ها نیز آسیب برساند.

مشکلات عصبی: این مشکل ناشی از آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی کوچکی است که اعصاب را با اکسیژن و مواد مغذی تغذیه می‌کنند.

مشکلات جنسی و مثانه: این عوارض به دلیل آسیب دیدن اعصاب و کاهش جریان خون در اندام تناسلی و مثانه است.

بیماری‌های پوستی: برخی از آن‌ها به دلیل تغییر در رگ‌های خونی کوچک و کاهش گردش خون ایجاد می‌شوند. افراد مبتلا به این بیماری، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌ها از جمله عفونت‌های پوستی هستند.

مرض قند به کدام بخش‌های بدن آسیب می‌رساند؟

اگر مرض قند به خوبی کنترل نشود، سطح قند خون بالا می‌رود. قند خون بالا می‌تواند به رگ‌های خونی بسیار کوچک بدن آسیب برساند. آسیب به رگ‌های خونی اغلب در چشم‌ها، قلب، اعصاب، پاها و کلیه‌ها رخ می‌دهد.

بیایید ببینیم این آسیب‌ها چگونه اتفاق می‌افتند:

• چشم‌ها: داشتن سطوح بالای قند خون برای مدت طولانی می‌تواند به رگ‌های خونی ریز چشم آسیب برساند و منجر به مشکلات بینایی یا نابینایی شود.
• قلب: قند خون بالا ممکن است موجب آسیب دیدن رگ‌های خونی بزرگ‌تری در بدن شود که اکسیژن را به قلب و مغز می‌رسانند. همچنین احتمال رسوب چربی در رگ‌ها نیز وجود دارد. این دو عامل می‌توانند منجر به حمله قلبی یا سکته شوند.
• اعصاب: اعصاب پیام‌ها را بین مغز و سایر قسمت‌های بدن حمل می‌کند. اگر قند خون برای مدت طولانی بالا باشد، رگ‌های خونی که به عصب‌ها اکسیژن می‌رسانند، کم‌کم مسدود می‌شوند. در چنین شرایطی ممکن است ارسال سیگنال‌های درد متوقف شود.
• پاها: این بیماری از دو طریق می‌تواند به پاهای شما آسیب برساند. اول اینکه روی اعصاب پا تأثیر بگذارد و باعث شود پاهایتان گزگز کند یا بی‌حس شود. راه دیگری که این بیماری می تواند به پاهای شما آسیب برساند، گردش خون ضعیف است. این مسأله باعث می‌شود که زخم یا عفونت به سختی بهبود یابد. اگر زخم‌ها خوب نشوند و عفونی شوند، ممکن است منجر به قطع عضو شود.
• کلیه‌ها: این اندام‌ها مواد زائد و مایعات اضافی را فیلتر می‌کنند. کلیه‌ها پر از رگ‌های خونی ریز هستند. قند خون بالا در طولانی مدت می‌تواند باعث باریک شدن و انسداد رگ‌های خونی کلیه شود. همانطور که کلیه‌ها خون کمتری دریافت می‌کنند، مواد زائد و مایعات کمتری از بدن خارج می‌شود. در نتیجه امکان از کار افتادن آن‌ها وجود دارد.

چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به دیابت هستند؟

برای پاسخ به این سؤال بهتر است، افراد را بر اساس نوع بیماری تقسیم‌بندی کنیم:

برای نوع ۱:

• افرادی که سابقه خانوادگی دارند.
• افرادی که از بیماری‌های لوزالمعده رنج می‌برند.

برای پیش‌دیابت و نوع ۲:

• افرادی که بستگان نزدیکشان به نوع ۲ مبتلا هستند.
• افرادی که BMI آن‌ها ۲۳ و بالاتر است.
• افرادی که سبک زندگی کم‌تحرکی دارند و ورزش نمی‌کنند.
• افرادی که سابقه دیابت بارداری دارند.
• افرادی که سطح کلسترول خونشان بالاست.
• افرادی که فشار خون بالا دارند.
• افراد بالای ۴۵ سال
• افرادی که تحمل گلوکز آن‌ها با اختلال مواجه است.

برای دیابت بارداری

• زنانی که چاق هستند یا اضافه وزن دارند.
• زنانی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
• زنانی که قبلاً نوزادی به دنیا آورده‌اند که در هنگام تولد، وزنی برابر با ۴ کیلوگرم یا بیشتر داشته است.
• زنانی که در بارداری قبلی خود، دیابت بارداری داشته‌اند.

روش‌های پیشگیری از مرض قند کدامند؟

دیابت نوع ۱ قابل پیشگیری نیست. اما برای پیشگیری از دیابت نوع ۲ راه‌هایی وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

1- وزن خود را کنترل کنید

کنترل وزن بخش مهمی جهت پیشگیری از این بیماری است. ممکن است بتوانید با کاهش ۵ تا ۱۰ درصد وزن فعلی خود از دیابت پیشگیری کرده یا آن را به تأخیر بیندازید. هنگامی‌که وزن شما کاهش پیدا کرد، نباید دوباره افزایش پیدا کند.

2- از یک برنامه غذایی سالم پیروی کنید

مهم است مقدار کالری که مصرف می‌کنید را کاهش دهید تا بتوانید وزن کم کنید و آن را در محدوده مناسب نگه دارید. برای انجام این کار، رژیم غذایی شما باید شامل وعده‌های کوچک‌تر و چربی و شکر کمتر باشد. همچنین باید از هر گروه غذایی، غذاهای متنوعی استفاده کنید، از جمله غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات. همچنین بهتر است مصرف گوشت قرمز را محدود نموده و از گوشت‌های فرآوری‌شده استفاده نکنید.

رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمی‌ذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که می‌خـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزوش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.

ثبت نام و دریافت رژیم مشاوره خرید رژیم

3- به طور منظم ورزش کنید

ورزش فواید بسیاری برای سلامتی دارد، از جمله کمک به کاهش وزن و کاهش سطح قند خون که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد. سعی کنید ۵ روز در هفته و هر بار حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی داشته باشید. با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید کدام نوع ورزش برای شما بهترین است.

4- سیگار را ترک کنید

سیگار کشیدن می‌تواند موجب مقاومت به انسولین و در نتیجه دیابت نوع ۲ شود. اگر سیگار می‌کشید، سعی کنید آن را کنار بگذارید.

5- به اندازه کافی بخوابید

مطالعات نشان داده که اختلال در خواب و نداشتن خواب کافی با افزایش خطر مقاومت به انسولین همراه است. همچنین می‌تواند کاهش وزن را سخت‌تر کند. بنابراین افرادی که خواب کافی ندارند، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.

چگونه دیابت را درمان کنیم؟

شاید درمان قطعی برای این بیماری وجود نداشته باشد، اما با روش‌های زیر می‌توانید این علائم را به خوبی کنترل کنید:

• پیش دیابت: اگر به این بیماری مبتلایید، هدف این است که از تبدیل آن به دیابت جلوگیری کنید. درمان‌ها روی عوامل خطر، مانند کاهش وزن با پیروی از یک رژیم غذایی سالم (مانند رژیم مدیترانه‌ای) و ورزش (حداقل پنج روز در هفته به مدت ۳۰ دقیقه) متمرکز می‌شوند. بسیاری از راهبردهای مورد استفاده برای پیشگیری از دیابت، همان راهبردهاییست که برای درمان دیابت توصیه می‌شوند.

• نوع ۱: اگر به این نوع مبتلا هستید، باید هر روز انسولین تزریق کنید، زیرا پانکراس شما دیگر انسولین نمی‌سازد.
• نوع ۲: اگر به این نوع مبتلا هستید، درمان‌‌های شما می‌تواند شامل داروها، انسولین و تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش وزن، انتخاب غذای سالم و فعالیت بدنی بیشتر باشد.
• دیابت بارداری: اگر به این نوع مبتلا هستید و سطح گلوکز شما خیلی بالا نیست، درمان اولیه ممکن است اصلاح رژیم غذایی و ورزش منظم باشد. اگر هدف مورد نظر محقق نشود یا سطح گلوکز شما بسیار بالا باشد، پزشک ممکن است دارو یا انسولین تجویز کند.

آیا رژیم غذایی برای افراد دیابتی وجود دارد؟

رژیم افراد دیابتی با افراد عادی بسیار متفاوت است. تنها نخوردن قند و شیرینی فایده ندارد، بلکه باید مصرف گوشت و چربی‌های حیوانی‌ نیز کاهش پیدا کند و برنامه غذایی سرشار از پروتئین‌، غلات و سبزیجات داشته باشند. در نهایت افراد دیابتی باید از یک برنامه غذایی اصولی استفاده کنند تا میزان قندخونشان در سطح متعادلی قرار بگیرد. برای مطالعه‌ی بیشتر در مورد رژیم غذایی دیابتی‌ها به اینجا مراجعه کنید. 

عدم درمان مرض قند چه مشکلاتی به دنبال دارد؟

عدم درمان یا کنترل این بیماری با مشکلات زیر همراه است:

1- فشار خون بالا و کلسترول

زمانی که دیابت نوع ۲ دارید بدنتان به خوبی از انسولین استفاده نمی‌کند. در نتیجه میزان کلسترول خون کاهش و سطح چربی‌های مضر افزایش می‌یابد. در صورت مقاومت به انسولین، شریان‌ها سخت و باریک‌تر می‌شوند و همین امر موجب فشارخون بالا می‌شود. در نتیجه ۷۰ درصد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، فشار خون نیز دارند.

فشارخون باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل افزایش خطر سکته مغزی، بیماری قلبی و ایجاد مشکلاتی برای حافظه می‌شود. در صورتی که در کنار مشورت پزشک و مصرف دارو، بتوانید به کمک رژیم غذایی و ورزش، فشارخونتان را کنترل و کلسترول را کاهش دهید به افزایش سرعت بهبود دیگر مشکلاتتان نیز کمک کرده‌اید.

2- مشکلات سلامت مغز

خون‌رسانی به مغز در افراد مبتلا به دیابت کمی غیرطبیعی است و با بالا رفتن سن و ادامه پیدا کردن این فرآیند آسیب وارد شده به مغز بیشتر هم می‌شود. مرض قند می‌تواند قدرت ذهن را پایین بیاورد و برنامه ریزی، حفظیات، اولویت‌بندی، دقت و شروع وظایف را مختل کند.

با مدیریت مرض قند به خوبی می‌توان از مغز محافظت کرد. دستور‌های برنامه غذایی، ورزش، سبک زندگی و داروها را مرتب دنبال کنید و با پزشک خود هماهنگ باشید. سطح گلوکز را مرتب مورد نظارت قرار دهید و هرآنچه به کاهش قند خون کمک می‌کند، انجام دهید. همچنین باید از نظر فیزیکی و ذهنی فعال باشید. روزانه حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید و ذهن را فعال نگه دارید. کتاب بخوانید، در فعالیت‌های اجتماعی مشارکت کنید، کاری برای خود دست و پا کنید و بازی‌هایی انجام دهید که ذهنتان را به چالش می‌کشند.

3- بیماری‌های لثه‌ای

قندخون بالا موجب تغییر کلاژن (ترکیب اصلی سازنده‌ی غضروف، عضلات، استخوان‌ها، پوست و تاندون‌ها) در تمام بافت‌های بدن می‌شود. تغییر کلاژن در بافت بدن خرابی دهان و دندان و عفونت لثه‌ها و استخوان‌ها را به همراه دارد.

متاسفانه نه تنها مرض قند بیماری لثه را بدتر می‌کند، بلکه بیماری لثه نیز باعث افزایش قند خون و دشوارتر شدن کنترل دیابت می‌شود. برای پیشگیری از بیماری‌های دهان و دندان هر روز از مسواک، نخ دندان و همچنین از یک دهان شویه با خاصیت خفیف ضدعفونی استفاده کنید.

4- مشکل در روابط جنسی

بالای ۷۵ درصد از مردانی که دچار این بیماری هستند، به خصوص اگر چاق باشند، در زندگی خود سطوحی از اختلال در نعوظ را تجربه می‌کنند. اختلال در نعوظ می‌تواند به دلایل روانی یا کاهش تستوسترون باشد.

با این حال در بیمارانی که برای مدت طولانی دچار دیابت هستند، تغییر در رگ‌های خونی، اعصاب و خون رسانی به آلت تناسلی نیز از دلایل این مشکلات است. خانم‌های میانسال و کهنسالی که دچار دیابت هستند نیز در رابطه جنسی دچار مشکلاتی می‌شوند. مرض قند در این افراد باعث آسیب رسیدن به اعصاب می‌شود و رسیدن به ارگاسم برای آنها را مشکل می‌کند.

5- از دست دادن شنوایی

با وجود اینکه همه ما با بالا رفتن سن ممکن است مقداری از شنواییمان را از دست بدهیم، اما احتمال از دست دادن شنوایی در افرادی که دچار این بیماری هستند در مقایسه با افراد معمولی دو برابر است.

حتی در افراد مبتلا به پیش دیابت نیز ۳۰ درصد امکان از دست دادن شنوایی نسبت به افراد معمولی بیشتر است. این بیماری با آسیب به رگ‌های خونی کوچک داخل گوش می‌تواند باعث سرعت دادن به مشکل شنوایی شود. همچنین دیابت باعث آسیب رسیدن به چشم‌ها و کلیه نیز می‌شود. بهترین راه برای محافظت از شنوایی این است که قند خون خود را دائما چک کنید.

6- عفونت‌های پوستی

دیابت خطر ابتلا به انواع بیماری‌های پوستی از جمله عفونت‌های باکتریایی، عفونت مجرای ادرار، عفونت قارچی و خارش پوست را افزایش می‌دهد. اما عفونت‌های قارچی در میان افراد دیابتی بسیار شایع و حتی ممکن است از نشانه‌های ابتدایی ابتلا به این بیماری در افرادی باشد که هنوز دچار این بیماری نشده‌اند.

متاسفانه برخی از داروهای جدید دیابت نیز باعث افزایش خطر عفونت‌های قارچی می‌شوند. دلیل آن هم افزایش دفع گلوکز توسط ادرار است که باعث رسیدن مواد غذایی به باکتری‌ها و قارچ‌ها در آن قسمت می‌شود. با اینکه عفونت قارچی در زنان بیشتر دیده می‌شود اما این مشکل در میان مردان نیز رو به افزایش است.

کنترل سطح قند خون به پیشگیری از عفونت‌های پوستی کمک می‌کند؛ اما اگر دچار عفونت باشید، باید بلافاصله به دنبال درمان بروید. برای مثال می‌توانید از کرم‌های ضد قارچ واژینال استفاده کنید که نیازی به نسخه‌ی پزشک ندارند.

7- آپنه خواب و گرفتگی تنفس

آپنه یکی از مشکلات جدی هنگام خواب است که در آن عضله گردن به صورت متناوب به حال استراحت می‌رود و در طول خواب، مسیر هوا را مسدود می‌کند. این مشکل شامل ۵۰ درصد از افرادی که مبتلا به این بیماری و به خصوص اضافه وزن هستند، می‌شود.

یکی از واضح‌ترین نشانه‌های آپنه خواب خروپف با صدای بلند است. متاسفانه مانند بیماری لثه‌، آپنه خواب نیز می‌تواند کنترل دیابت را بدتر کند. شاید دلیلش این باشد که هر دو بیماری شاخص‌های خطر مشترکی دارند.

تحقیقات نشان داده آپنه خواب شدید می‌تواند خطر ابتلای افراد به این بیماری را تا ۳۰ درصد افزایش دهد. بنابراین باید هرچه سریعتر نسبت به درمان این مشکل اقدام کنید.

8- مشکل بینایی

بیش از ۴ میلیون فرد مبتلا به دیابت درجاتی از مشکل رتینوپاتی یا آسیب به بخش حساس به نور در پشت چشم را دارند. چنین مشکلی به این دلیل اتفاق می‌افتد که سطح بالای گلوکز به عروق نازک چشم آسیب می‌رساند.

مراحل اولیه این آسیب علائمی ندارد اما هرچه بیشتر پیش برود تصویر مقابل‌تان تاریک‌تر می‌شود. تحقیقات نشان داده با افزایش سطح قند خون احتمال بدتر شدن مشکلات چشمی نیز بیشتر می‌شود.

9- از دست دادن کلیه

میزان گلوکز بالای خون در بلند مدت باعث ضخامت و زخمی شدن نفرون‌ها می‌شود. نفرون‌ها ساختارهای کوچکی داخل کلیه هستند که خون را تصفیه می‌کنند. با زخیم شدن نفرون‌ها حدود ۷ درصد پروتئین وارد ادرار فرد می‌شود که یکی از نشانه‌های زودهنگام مشکلات کلیوی است. حدود نیمی از افرادی که برای کنترل دیابت‌شان اقدامی نمی‌کنند، طی ۱۰ سال دچار آسیب کلیوی می‌شوند و ۴۰ درصد آنها کلیه‌شان را از دست می‌دهند.

10- نوروپاتی

حدود نیمی از افراد مبتلا به این بیماری، دچار نوروپاتی نیز هستند. نوروپاتی یکی از شایع‌ترین مشکلات این بیماری است. در ابتدا ممکن است هیچگونه علائمی از این بیماری متوجه نشوید و فقط کمی در دست‌ها و پاها احساس مور مور شدگی یا بی حسی کنید. اما نوروپاتی نهایتا موجب احساس درد، ضعف و مشکلات گوارشی می‌شود؛ چون به عصب‌هایی حمله می‌کند که وظیفه کنترل دستگاه گوارش را دارند.

آنچه از مقاله دیابت آموختیم:

همانطور که خواندید دیابت یک بیماری مزمن است که در صورت عدم کنترل و بهبود منجر به مشکلات زیادی از جمله از دست دادن چشم‌ها می‌شود. انواع مختلفی از این بیماری وجود دارند که از جمله می‌توان به پیش دیابت، دیابت نوع و 1 و 2 و دیابت بارداری. بهترین راه برای پیشگیری از انواع دیابت (به جز دیابت نوع 1) تغییر سبک زندگی، ورزش و رژیم غذایی اصولی است.

سوالات متداول مقاله دیابت:

منابع:

• www.medicalnewstoday.com
• my.clevelandclinic.org
• www.kidney.org
• www.health.com
• www.healthhub.sg
• www.healthline.com

مریم اصیلی

از سال 95 با ورود به مجموعه دکتر کرمانی وارد حوزه‌ی محتوا و به طور تخصصی محتوای تغذیه و سلامتی شدم. ابتدا کار رو با ترجمه شروع کردم و بعد از اون بخش سرپرستی و نظارت بر محتوا رو به عهده گرفتم. به شدت عاشق تولید محتوا هستم و به معجزه‌ی کلمات باور دارم.