علائم سرطان پروستات و تمام راه‌های تشخیص آن

پروستات غده‌ای اختصاصی در مردان است که گاهی به شکل آزاردهنده‌ای بلای جان آنها می‌شود! این غده وظایف مختلفی مانند تولید مایع تغذیه کننده و انتقال دهنده‌ی اسپرم دارد، اما به دلایلی معمولا پس از گذر عمر بسیار مشکل‌ساز می‌شود، و چه مشکلی ترسناک‌تر از سرطان؟ سرطان پروستات، شایع‌ترین سرطان و یکی از اصلی‌ترین علل […]

سرطان پروستات اغلب به آرامی پیشرفت می‌کند و ممکن است سال‌ها بدون علامت باشد.
4 از 5

زمان مطالعه 38 دقیقه

تعداد بازدید 2107

تاریخ انتشار

پروستات غده‌ای اختصاصی در مردان است که گاهی به شکل آزاردهنده‌ای بلای جان آنها می‌شود! این غده وظایف مختلفی مانند تولید مایع تغذیه کننده و انتقال دهنده‌ی اسپرم دارد، اما به دلایلی معمولا پس از گذر عمر بسیار مشکل‌ساز می‌شود، و چه مشکلی ترسناک‌تر از سرطان؟ سرطان پروستات، شایع‌ترین سرطان و یکی از اصلی‌ترین علل مرگ ناشی از سرطان در بین مردان است. علائم سرطان پروستات معمولاً به کندی رونمایی می‌شود و یافتن و درمان آن قبل از بروز علائم هم حتی ممکن است باعث بهبود سلامت و افزایش طول عمر فرد مبتلا نشود. شاید در بین عزیزان خود، مردان مسن زیادی را می‌بینید که با مشکلات مربوط به پروستات دست و پنجه نرم می‌کنند. البته این مشکلات لزوما مربوط به سرطان نیستند، اما توصیه می‌کنیم تا پایان این مقاله همراه ما باشید تا هر آنچه که لازم است درباره‌ی سرطان پروستات بدانید را برای شما بیان کنیم.

سرطان پروستات چیست؟

پروستات اندامیست به ‌اندازه‌ی گردو که مجرای ادرار را درست در زیر مثانه در مردان احاطه کرده است. سرطان پروستات، یک بیماری است که با رشد کنترل نشده‌ی سلول‌ها در غده‌ی پروستات مشخص می‌شود. این بیماری یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در بین مردان است، به ویژه در میان آنهایی که مسن‌تر هستند (این بیماری در مردان زیر 40 تا 45 سال نادر است) و در مناطق توسعه یافته‌ی جهان زندگی می‌کنند. به عنوان مثال، در ایالات متحده از هر 100 مرد، 13 نفر در طول زندگی خود به این بیماری مبتلا می‌شوند. البته این بیماری را نباید با هیپرپلازی خوش خیم پروستات اشتباه گرفت که علائم مشابهی دارد و اغلب در مردان مسن رخ می‌دهد، ولی در بین سرطان‌ها دسته‌بندی نمی‌شود. سرطان پروستات زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های غیرطبیعی در غده پروستات به‌صورت کنترل‌نشده رشد کرده و یک تومور بدخیم را تشکیل دهند. نرخ بقای پنج ساله برای این بیماری 95٪ است، یعنی 95 درصد از مردان از زمانی که سرطان در آنها تشخیص داده می‌شود، حداقل تا 5 سال زنده می‌مانند.

سرطان پروستات، یک بیماری است که با رشد کنترل نشده‌ی سلول‌ها در غده‌ی پروستات مشخص می‌شود.

سرطان پروستات، یک بیماری است که با رشد کنترل نشده‌ی سلول‌ها در غده‌ی پروستات مشخص می‌شود.

علائم سرطان پروستات چیست؟

اکثر مردان مبتلا به این بیماری در مراحل اولیه هیچ علامت یا نشانه‌ی خاصی ندارند. یکی از دلایل این امر نحوه‌ی رشد سرطان است. معمولاً فقط زمانی علائم سرطان پروستات را مشاهده خواهید کرد که سرطان در نزدیکی لوله‌ای که از طریق آن ادرار می‌کنید، (مثل مجرای ادرار) رشد کند و به آن فشار بیاورد و نحوه‌ی ادرار کردن شما را تغییر دهد. اما از آنجایی که سرطان پروستات معمولاً در قسمت دیگری از پروستات (معمولاً قسمت بیرونی) شروع به رشد می‌کند، سرطان اولیه‌ی پروستات اغلب بر مجرای ادرار فشار نمی‌آورد و علائمی ایجاد نمی‌کند. اگر متوجه تغییراتی در نحوه‌ی ادرار کردن خود شدید، احتمالاً نشانه‌ی یک مشکل غیرسرطانی بسیار رایج به نام بزرگی پروستات یا یک مشکل سلامتی دیگر است. اما هنوز هم این ایده‌ی خوبی است که احتمال سرطانی شدن غده‌ی پروستات را بررسی کنید. تغییرات احتمالی عبارتند از:

  • مشکل در شروع ادرار یا تخلیه مثانه
  • جریان ضعیف هنگام ادرار کردن
  • احساس اینکه مثانه شما به درستی تخلیه نشده است
  • چکیدن قطرات ادرار بعد از اتمام ادرار
  • نشت ادرار هنگام خنده یا سرفه
  • نیاز به دفع ادرار بیشتر از حد معمول، به خصوص در شب
  • نیاز ناگهانی به ادرار کردن، ممکن است گاهی اوقات قبل از رفتن به توالت ادرار نشت کند
  • درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
  • درد یا سوزش هنگام انزال
  • خروج مایعات کمتر از حد معمول در هنگام انزال

بنابراین علائم بالا معمولا مربوط به بزرگی پروستات هستند، اما ممکن است مربوط به سرطان پروستات هم باشند و بهتر است تا برای چکاپ پروستات خود به پزشک مراجعه کنید. اگر سرطان پروستات از پروستات خارج شود یا به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد، می‌تواند علائم دیگری ایجاد کند، از جمله:

  • مشکلات در ایجاد یا حفظ نعوظ
  • خون در ادرار یا منی
  • کاهش وزن غیر قابل توضیح
  • درد یا سفتی مبهم و عمیق در لگن، کمر، دنده‌ها یا بالای ران‌ها و درد در استخوان‌های آن نواحی
  • خستگی، حالت تهوع یا استفراغ
  • تورم در‌ اند‌ام تحتانی
  • ضعف یا فلج در ‌اند‌ام تحتانی، اغلب همراه با یبوست
  • مشکلات روده

همه‌ی این علائم سرطان پروستات می‌توانند ناشی از سایر مشکلات سلامتی هم باشند و لزوما نشان‌دهنده‌ی این بیماری نیستند. اما هنوز هم ایده‌ی خوبی است که به پزشک در مورد هر گونه علائمی توضیح دهید تا او بتواند علت را پیدا کند و در صورت نیاز مطمئن شود که درمان مناسب را دریافت می‌کنید.

مراحل سرطان پروستات چیست؟

دو نوع مرحله‌بندی برای این بیماری وجود دارد.

  • مرحله بندی بالینی: که بر اساس نتایج روش‌های پیش از جراحی، مانند آزمایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA)، معاینه دیجیتال رکتوم (DRE)، نمره‌ی گلیسون (درجه بندی بر اساس نحوه رفتار سلول‌های سرطانی در سطح میکرو است) و تست‌های تصویربرداری می‌باشد. یک پزشک از این نتایج برای تعیین مرحله‌ی سرطان استفاده می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا آزمایشات تشخیصی بیشتری مانند MRI را توصیه کند یا نه.
  • مرحله بندی پاتولوژیک: این نوع مرحله‌بندی بر اساس اطلاعاتی است که پس از جراحی پروستات به دست می‌آید. بافت پروستات برای به دست آوردن دقیق و صحیح مرحله‌ی بیماری بررسی می‌شود. برای تعیین درمان مناسب، پزشکان باید بدانند که سرطان تا چه حد پیشرفت کرده و در چه مرحله‌ای است. یک پاتولوژیست، درجه‌ی سرطان و نمره‌ی گلیسون را به دست می‌آورد.
  • درجه‌ی سرطان: وقتی پاتولوژیست به سلول‌های سرطان پروستات نگاه می‌کند، رایج‌ترین نوع سلول‌ها درجه‌ی 3 تا 5 را دریافت می‌کنند. ناحیه سلول‌های سرطانی در پروستات نیز درجه بندی می‌شود. هر چه درجه بالاتر باشد، سلول‌ها غیر طبیعی‌تر هستند.
  • نمره گلیسون: دو نمره‌ی به دست آمده با هم جمع می‌شوند تا نمره گلیسون به دست آید. این امتیاز به پزشکان می‌گوید که احتمال رشد و گسترش سرطان چقدر است.

پس از اینکه بیوپسی، سرطان پروستات را تایید کرد، بیمار ممکن است تحت آزمایش‌های اضافی قرار گیرد تا ببیند آیا سرطان از طریق خون یا غدد لنفاوی به سایر قسمت‌های بدن سرایت کرده است یا خیر. این آزمایشات معمولاً مطالعات تصویربرداری هستند و ممکن است شامل اسکن استخوان، اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) باشد.

پزشکان از نتایج همه‌ی این آزمایش‌ها برای کمک به تعیین مرحله سرطان پروستات یا میزان پیشرفت آن استفاده می‌کنند.

پزشکان از نتایج آزمایش‌ها برای کمک به تعیین مرحله سرطان پروستات یا میزان پیشرفت آن استفاده می‌کنند.

معیار مرحله‌بندی که به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد، بر اساس سیستم TNM است که توسط کمیته مشترک سرطان آمریکا توسعه یافته است. سه جزء کلیدی سیستم TNM عبارتند از:

  • T (تومور)‌ اندازه، محل تومور و عمق رشد آن در بافت را توصیف می‌کند.
  • N (گره) نشان می‌دهد که آیا سلول‌های سرطانی به غدد لنفاوی مجاور یا کانال‌های متصل کننده گره‌های لنفاوی گسترش یافته‌اند یا خیر.
  • M (متاستاز) به این اشاره دارد که آیا سلول‌های سرطانی به‌ اندام‌ها یا بافت‌های دوردست گسترش یافته‌اند یا خیر.

تعیین مرحله سرطان به پزشک و بیمار کمک می‌کند تا مناسب‌ترین گزینه‌های درمان را تعیین کنند. مراحل سرطان پروستات از 1 تا 4 متغیر است.

مرحله 1

  • سرطان در یک طرف از پروستات است.
  • سرطان‌ها معمولا به کندی رشد می‌کنند.
  • سطح PSA ممکن است بالا نباشد و سرطان ممکن است در طول DRE احساس نشود.
  • درگیریِ غدد لنفاوی یا متاستاز وجود ندارد.
  • اگر نمره گلیسون 6 یا کمتر و PSA کمتر از 10 باشد، برخی از سرطان‌هایی که در طول DRE احساس می‌شوند هم ممکن است همچنان به عنوان مرحله 1 طبقه بندی شوند.

مرحله 2

مرحله 2 در این نوع سرطان به این معنی است که سرطان به غده پروستات محدود می‌شود و دارای سه مرحله فرعی است:

مرحله 2A:

  • سرطان در یک یا هر دو طرف غده پروستات است.
  • سطح آزمایش خون PSA بین 10 تا 19 است.
  • نمره گلیسون 6 یا کمتر است.

مرحله 2B:

  • سرطان در یک یا هر دو طرف است.
  • PSA کمتر از 20 است.
  • نمره گلیسون 7 است.

مرحله 2C:

  • سرطان در یک یا هر دو طرف است.
  • PSA کمتر از 20 است.
  • نمره گلیسون 7 تا 8 است.

مرحله 3

مرحله 3 در سرطان پروستات به این معنی است که سرطان به صورت موضعی و محلی پیشرفته شده است. تومور پیشرفت کرده است و احتمال رشد و گسترش آن بیشتر است و هم نمره گلیسون و هم PSA بالاست. این مرحله نیز دارای سه مرحله فرعی است:

مرحله 3A:

  • سرطان در یک یا هر دو طرف پروستات است.
  • PSA مساوی با 20 یا بالاتر است.
  • امتیاز گلیسون ممکن است به 8 برسد.

مرحله 3B:

  • سرطان در خارج از غده پروستات به بافت‌های مجاور گسترش یافته، اما به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
  • PSA ممکن است در هر سطحی باشد.
  • امتیاز گلیسون ممکن است تا 8 باشد.

مرحله 3C:

  • این مرحله مشابه 3B است، اما سرطان ممکن است فراتر از پروستات رشد نکند.
  • نمره گلیسون 9 یا 10 است.

مرحله 4

مرحله 4 در سرطان پروستات به این معنی است که سرطان به غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته و به دو مرحله فرعی تقسیم می‌شود:

  • مرحله 4A: سرطان به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته است، اما ممکن است به بافت‌های مجاور سرایت کرده یا نکرده باشد.
  • مرحله 4B: سرطان به ناحیه‌ی دیگری از بدن، مانند استخوان‌ها یا غدد لنفاویِ دورتر گسترش یافته است.
مرحله 2 در این نوع سرطان به این معنی است که سرطان به غده پروستات محدود می‌شود

مرحله 2 در این نوع سرطان به این معنی است که سرطان به غده پروستات محدود می‌شود

انواع سرطان پروستات کدامند؟

بیش از 95 درصد از سرطان‌های پروستات را adenocarcinomas (آدنوکارسینوم‌ها) تشکیل می‌دهند. چندین شکل دیگر از سرطان پروستات وجود دارد که بسیار نادر هستند. انواع مختلف سرطان‌های پروستات از سلول‌های مختلف شروع می‌شوند. پزشکان بافت پروستات را در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل می‌کنند تا ببینند چه نوع سلول‌هایی سرطان دارند و بدین ترتیب نوع و درجه‌ی سرطان را تشخیص می‌دهند.

  • آدنوکارسینوم

این نوع سرطان‌ها از سلول‌های غده پروستات شروع می‌شوند. سلول‌های غدد، مایع پروستات را می‌سازند. این مایع با اسپرم ترکیب می‌شود و با هم منی را تشکیل می‌دهند. آدنوکارسینوم خود به دو نوع تقسیم می‌شود:

  • Acinar adenocarcinoma: اکثر مردم به این نوع مبتلا می‌شوند. این سرطان در سلول‌هایی که غده پروستات را پوشانده‌اند، ایجاد می‌شود.
  • Ductal adenocarcinoma: این نوع، از سلول‌هایی شروع می‌شود که مجاری (یا لوله‌های) غده پروستات را می‌پوشانند و معمولاً تهاجمی‌تر از نوع دیگر است. این بدان معنی است که سرطان بیشتر رشد می‌کند و سریع‌تر پخش می‌شود.

تا 5 درصد از سرطان‌های پروستات از نوع آدنوکارسینوم نیستند. آنها ممکن است یکی از موارد زیر باشند:

  • کارسینوم سلول کوچک: این نوع سرطان بیشتر در ریه‌ها دیده می‌شود. کارسینوم‌های سلول کوچک حدود 1 درصد از سرطان‌های پروستات را تشکیل می‌دهند. این بیماری در سلول‌های گرد کوچک در پروستات ایجاد می‌شود و می‌تواند بسیار سریع گسترش یابد. معمولاً تا زمانی که پزشکان آن را تشخیص دهند، از قبل به سایر قسمت‌های بدن مانند استخوان‌ها سرایت کرده است.
  • سرطان سلول سنگفرشی: که اغلب سرطان پوست است. کمتر از 1٪ (شاید کمتر از نیم درصد) از مردان مبتلا به سرطان پروستات به این نوع مبتلا هستند. سرطان سلول سنگفرشی در سلول‌های مسطحی که پروستات را می‌پوشانند، شروع می‌شود و مانند کارسینوم سلول کوچک، شکل سریع‌تر و تهاجمی‌تری نیز دارد.
  • سرطان سلول انتقالی (یا اوروتلیال): این سرطان در مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را به خارج از بدن حمل می‌کند) رشد می‌کند. مشخص نیست که تا چه حد امکان دارد تا این نوع سرطان در پروستات شروع شده و در آنجا گسترش یابد. سرطان اوروتلیال بیشتر اوقات قبل از گسترش در مثانه شروع می‌شود.
  • تومورهای نورواندوکرین: این تومورها می‌توانند در سلول‌های نورواندوکرین در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. این سلول‌ها برای کمک به عملکرد ‌اندامی که اشغال می‌کنند، مانند ریه‌ها، معده و پانکراس، هورمون می‌سازند. حدود نیمی از تومورهای نورواندوکرین از دستگاه گوارش شروع می‌شوند. به ندرت، تومورها در داخل سلول‌های عصبی غدد پروستات رشد می‌کنند.
  • سارکوم بافت نرم: این نوع سرطان از بافت‌های حمایت کننده شروع می‌شود که می‌تواند شامل ماهیچه‌ها، اعصاب، چربی و عروق خونی باشد. در پروستات، این سرطان‌ها بسیار نادر است. سارکوم بافت نرم کمتر از 0.1٪ از موارد سرطان پروستات را تشکیل می‌دهند.

چه افرادی بیشتر در معرض سرطان پروستات هستند؟

همه‌ی مردان در معرض خطر ابتلا به این سرطان هستند. مثلا فقط در ایالات متحده از هر 100 مرد آمریکایی، حدود 13 نفر در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند و حدود 2 تا 3 نفر از آنها بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. شایع‌ترین عامل خطر برای سرطان پروستات، سن است. هر چه مرد مسن‌تر باشد، احتمال ابتلا به سرطان پروستات بیشتر می‌شود. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند. محققان می‌گویند که آفریقایی-آمریکایی تبارها و مردانی که سابقه خانوادگی سرطان پروستات دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات یا مرگ در اثر آن هستند. ممکن است خطر ابتلا به نوعی سرطان پروستات ناشی از تغییرات ژنتیکی ارثی در شما افزایش یابد، اگر:

  • شما بیش از یک خویشاوند درجه یک (پدر، پسر یا برادر) دارید که به این سرطان مبتلا بوده‌اند، از جمله اقوام در سه نسل از طرف مادر یا پدر شما.
  • در سن 55 سالگی یا کمتر، سرطان پروستات در شما تشخیص داده شده باشد.
  • سرطان پروستات برای شما تشخیص داده شده است و سایر اعضای خانواده شما به سرطان سینه، تخمدان یا پانکراس مبتلا هستند.
در سن 55 سالگی یا کمتر، سرطان پروستات در شما تشخیص داده شده باشد.

در سن 55 سالگی یا کمتر، سرطان پروستات در شما تشخیص داده شده باشد.

علائم سرطان پروستات بدخیم و خوش خیم (تفاوت‌ها)

هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) و سرطان پروستات هر دو بر غده پروستات تأثیر می‌گذارند. هم در BPH و هم در سرطان پروستات، غده پروستات بزرگ‌تر می‌شود. BPH خوش خیم است، یعنی سرطان نیست و نمی‌تواند گسترش یابد. اما سرطان پروستات می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن سرایت کند.

BPH و سرطان پروستات هر دو شایع هستند. از هر 7 مرد، 1 نفر مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده می‌شود و از هر 2 مرد 50 ساله، 1 نفر به BPH مبتلا می‌شود. BPH و سرطان پروستات علائم مشابهی دارند، بنابراین گاهی اوقات تشخیص این دو بیماری از یکدیگر دشوار است. وقتی که پروستات به هر دلیلی رشد کند، باعث ایجاد فشار روی مجرای ادرار می‌شود. این فشار مانع از خروج ادرار از مجرای ادرار و خارج شدن آن از بدن می‌شود. علائم سرطان پروستات اغلب تا زمانی که سرطان به ‌اندازه کافی بزرگ نشده باشد که به مجرای ادرار فشار بیاورد، شروع نمی‌شود.

علائم مشترک BPH و سرطان پروستات عبارتند از:

  • نیاز فوری به ادرار کردن
  • افزایش دفعات ادرار در طول روز و شب
  • مشکل در شروع ادرار کردن یا فشار آوردن برای خروج ادرار
  • جریان ادرار ضعیف یا چکه‌ای
  • جریان ادراری که دارای توقف و شروع مجدد است
  • احساس می‌کنید مثانه شما هرگز به طور کامل خالی نمی‌شود

اگر این سرطان را داشته باشید، ممکن است این علائم را نیز مشاهده کنید:

  • ادرار دردناک یا دارای سوزش
  • وجود خون در ادرار
  • مشکل در نعوظ
  • انزال دردناک
  • هنگام انزال مایعات کمتری خارج می‌شود
  • وجود خون در منی

در مجموع، علائم هیپرپلازی خوش خیم و سرطان پروستات بسیار به یکدیگر شبیه هستند. در صورت تجربه‌ی یک یا چند علامت، لازم است به پزشک مراجعه کنید.

آیا سرطان پروستات درمان دارد؟

درمان سرطان پروستات به شرایط فردیِ شما بستگی دارد. برای بسیاری از افراد مبتلا به سرطان پروستات، هیچ درمانی لازم نخواهد بود. در مواقعی که درمان ضروری است، درمان کامل یا کنترل بیماری هدف اصلی است تا کمترین تاثیر را بر زندگی روزمره بگذارد و امید به زندگی را کوتاه نکند. گاهی اوقات، اگر سرطان قبلاً گسترش یافته باشد، هدف درمان آن نیست، بلکه افزایش عمر و به تاخیر ‌انداختن علائم است. پزشکان از نتایج معاینه پروستات، بیوپسی و اسکن برای شناسایی مرحله سرطان پروستات استفاده می‌کنند. مرحله سرطان تعیین می‌کند که چه نوع درمانی برای بیمار لازم است.

اگر سرطان پروستات در مراحل اولیه تشخیص داده شود، شانس بقا به طور کلی خوب است. انتظار هوشیارانه و نظارت فعال دو رویکرد متفاوت برای مراقبت از سرطان پروستات می‌باشند و درمان تنها در صورتی آغاز می‌شود که وضعیت سلامتی و علائم بیمار بدتر شوند و یا سرطان پیشرفت کند. انتظار هوشیارانه اغلب برای مردان مسن توصیه می‌شود، زمانی که بعید است سرطان بر طول عمر طبیعی آنها تأثیر بگذارد. اگر سرطان در مراحل اولیه باشد و علائمی ایجاد نکند، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که درمان را به تعویق بیندازد و منتظر بماند تا ببیند آیا علائم سرطان پروستات پیشرونده ایجاد می‌شود یا نه. همچنین در صورتی که سلامت عمومی شما در وضعیتی باشد که نتوانید هیچ نوع درمانی را دریافت کنید، ممکن است انتظار هوشیارانه توصیه شود.

هدف از نظارت فعال نیز جلوگیری از درمان غیرضروری سرطان‌های بی‌ضرر و در عین حال، ارائه درمان به موقع برای کسانی است که به آن نیاز دارند. نظارت فعال شامل انجام آزمایش‌های منظم PSA، اسکن‌های MRI و گاهی اوقات بیوپسی برای اطمینان از یافتن هر گونه علائم پیشرفت بیماری در سریع‌ترین زمان ممکن می‌باشد. اگر این آزمایش‌ها نشان دادند که سرطان در حال تغییر یا پیشرفت است، می‌توانید در مورد درمان آن تصمیم بگیرید. گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر می‌شوند:

  • برداشتن غده پروستات با جراحی (رادیکال پروستاتکتومی)
  • رادیوتراپی
  • براکی تراپی
  • هورمون درمانی
  • برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار (TURP)
  • سونوگرافی متمرکز با شدت بالا (HIFU)
  • سرما درمانی
برداشتن غده پروستات با جراحی (رادیکال پروستاتکتومی)

برداشتن غده پروستات با جراحی (رادیکال پروستاتکتومی)، یکی از راه‌های درمان سرطان پروستات است.

آیا سرطان پروستات کشنده است؟

اگر سرطان به مرحله پیشرفته رسیده باشد، دیگر امکان درمان وجود ندارد، اما ممکن است بتوان پیشرفت آن را کند کرد، عمر بیمار را طولانی‌تر کرده و علائم او را تسکین داد. بنابراین سرطان پروستات در مراحل اولیه معمولا قابل درمان است و در مراحل پیشرفته اغلب کشنده می‌باشد. گزینه‌های درمانی زیر معمولا برای افزایش طول عمر بیماران مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته به کار گرفته می‌شوند:

  • رادیوتراپی
  • هورمون درمان
  • شیمی درمانی

اگر سرطان به استخوان‌های شما سرایت کرده باشد، ممکن است از داروهایی به نام بیس فسفونات‌ها استفاده شود. بیس فسفونات‌ها به کاهش درد استخوان و از دست دادن بافت استخوان کمک می‌کنند.

دلیل ابتلا به سرطان پروستات چیست؟

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث این سرطان می‌شود، اگرچه برخی پارامترها می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. این پارامترها شامل موارد زیر می‌شوند:

  • سن: با افزایش سن خطر ابتلا به این سرطان افزایش می‌یابد و بیشتر موارد در مردان بالای 50 سال تشخیص داده می‌شود.
  • گروه قومی: سرطان پروستات در مردان سیاه پوست بیشتر از مردان آسیایی است.
  • سابقه خانوادگی: به نظر می‌رسد داشتن یک برادر یا پدری که قبل از 60 سالگی به سرطان پروستات مبتلا شده باشد، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که داشتن یک هم‌خون در خانواده که به سرطان سینه مبتلا شده باشد (مثل مادر، خواهر و…)، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد
  • چاقی: تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است بین چاقی و این سرطان ارتباط وجود داشته باشد و یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد.
  • رژیم غذایی: تحقیقات در مورد ارتباط بین رژیم غذایی و این سرطان در حال انجام است و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد رژیم غذایی سرشار از کلسیم با افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط است.
campaign

رژیم دکتر کرمانی تنها رژیمیه که حسرت هیچ غذایی رو به دلت نمی‌ذاره کافیـه همیـن الان تصمیم بگیری که می‌خـوای وزنت رو کم کنی و به اون اندامی که همیشه آرزوش رو داشتی برسی! از همین لحظه ما کنارتیم تا باهم به هدفت برسیم.

چگونه سرطان پروستات را می‌توان تشخیص داد؟

اگر علائمی دارید که می‌تواند ناشی از این سرطان باشد، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید. هیچ آزمایش قطعی و واحدی برای تشخیص این سرطان  وجود ندارد. پزشک عمومی مزایا و معایب تست‌های مختلف را با شما در میان می‌گذارد تا از ایجاد اضطراب در شما جلوگیری شود. پزشک احتمالاً از شما بخواهد تا موارد زیر را انجام دهید:

  • برای بررسی عفونت، نمونه ادرار بگیرید
  • نمونه خون بگیرید تا سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات شما مشخص شود
  • پروستات شما را با قرار دادن یک انگشت در مقعد معاینه کند که به آن معاینه دیجیتال رکتوم می‌گویند

پزشک خطر ابتلا به سرطان پروستات را بر اساس تعدادی از عوامل، از جمله سطح PSA و نتایج معاینه پروستات و همچنین سن، سابقه خانوادگی و گروه قومی ارزیابی می‌کند. اگر در معرض خطر هستید، باید به بیمارستان ارجاع داده شوید تا آزمایشات بیشتری روی شما انجام شود.

اسکن MRI

اگر سطح PSA افزایش یافته باشد، ممکن است پزشک شما را برای اسکن MRI از پروستات به بیمارستان ارجاع دهد. اگر اسکن مشکلی را نشان دهد، می‌توان بعداً با بیوپسی آن قسمت را هدف قرار داد. در بیوپسی یک تکه از بافت مشکوک به سرطان برداشته شده و در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

انجام بیوپسی برای تشخیص سرطان پروستات

چند نوع بیوپسی وجود دارد که ممکن است در بیمارستان از آنها استفاده شود، از جمله موارد زیر:

بیوپسی ترانس پرینال

در این روش، یک سوزن از طریق پوست پشت کیسه‌ی بیضه وارد پروستات می‌شود. این عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود که این کار، مزیت کاهش خطر عفونت را در پی دارد.

بیوپسی ترانس رکتال

در طول این بیوپسی، یک کاوشگر اولتراسوند (دستگاهی که از امواج صوتی برای ساختن تصویری از داخل بدن استفاده می‌کند) به رکتوم (مقعد) شما وارد می‌شود. این کار به پزشک یا پرستار متخصص اجازه می‌دهد تا ببیند که سوزن را برای برداشتن نمونه‌های کوچک از بافت پروستات به کجا وارد کند. این روش می‌تواند ناراحت‌کننده و گاهی دردناک باشد. بنابراین ممکن است یک بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه و به حداقل رساندن هر گونه ناراحتی به شما داده شود. در بیوپسی ترانس رکتال هم مانند هر روش دیگری، ممکن است عوارضی از جمله خونریزی و عفونت وجود داشته باشد. بیوپسی ممکن است در طی معاینه سیستوسکوپی هم گرفته شود.

آزمایشات بیشتر برای تشخیص سرطان پیشرفته

اگر احتمال قابل توجهی وجود داشته باشد که سرطان از پروستات به سایر قسمت‌های بدن بیمار سرایت کرده باشد، ممکن است آزمایش‌های بیشتری توسط پزشک توصیه شود. این آزمایش‌ها شامل موارد زیر می‌باشند:

  • اسکن ‌ام‌آرآی، سی‌تی اسکن یا اسکن PET: این اسکن‌ها تصویری دقیق از داخل بدن بیمار ایجاد می‌کنند.
  • اسکن هسته‌ای استخوان، که می‌تواند تشخیص دهد که آیا سرطان به استخوان‌های شما سرایت کرده است یا نه.

سرطان پروستات اغلب به آرامی پیشرفت می‌کند و ممکن است سال‌ها بدون علامت باشد. در این مدت ممکن است بیمار نیازی به درمان نداشته باشد. اما اگر سرطان بیشتر در معرض پیشرفت و گسترش باشد، نیاز به جراحی یا رادیوتراپی با هدف درمان سرطان خواهد بود. با این حال، این درمان‌ها می‌توانند عوارض جانبی نیز داشته باشند. در مجموع تشخیص به موقع سرطان پروستات، شانس زنده ماندن را در بیمار تا حد بسیار زیادی افزایش می‌دهد.

منبع: +++++++++

4 از 5
این مطالب را از دست ندهید ...
    به اشتراک بگذارید
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

نظرات شما
سارا صمدی 1402/10/01

afarin matlab khobi bood

کارشناس به اندام 1402/10/02

ممنون عزیزم

متخصص 1402/09/23

قیمت تبلیغاتتون چقدره؟

کارشناس به اندام 1402/09/24

بزرگوار تبلیغات نداریم

-محمد زارع 1402/08/25

با سلام دکتر جان من حدود ۱۴ سال هست که به سرطان پروستات مبتلا شده ام در تمام این مدت تنها از آمپول دیفرلین ۱۱/۲۵ فرانسوی هر سه ماه یکبار استفاده میکنمولی متاسفانه یکی از عوارض این آمپول فرانسوی پوکی استخوان است که بنده احساس درد در پشت دارم آیا این احساس درد مربوط به پوکی استخوان است و یامربوط به متاستاز بیماری است لطفا کمکم کنید با سپاس فراوان

کارشناس به اندام 1402/08/26

سلام سلامت باشید عزیزم باید بررسی بشه ازمایش سنجش تراکم استخوان و...به تشخیص پزشکتون انجام بدین

عباس شهریاری 1401/05/26

سلام مطالب بسیار عالی ولی ای کاش گفته می شد چه مواد غذایی برای جلوگیری از رشد پروستات و سرطان پروستات مناسب هست

کارشناس به اندام 1401/05/30

ممنون از همراهی شما .مصرف چربی رو کم کنید .میوه و سبزیجات بیشتری استفاده کنید .چای سبز و سویا رو به غذای روزانه خود اضافه کنید ....